Beyaz Gemi Hakkındaki Yorumlar

Tek kelimeyle harika bir öykü. Çocukluğunu zor şartlarda geçiren Adsız Oğlan, dedesi ve eniştesini konu edinen öykü, Aytmatov'un eşsiz anlatımıyla doyumsuz bir tada sahip. Aytmatov'un ustalığına yakışır bir kitap. Ben çok beğendim.

Cengiz Aytmatov'un tüm eserlerini okudum. Bu eserler arasında Beyaz Gemi'nin kesinlikle ayrı bir yeri var.
Beyaz Gemi, son derece akıcı, saf ve içten bir öyküsü olan mükemmel bir roman. Maral Ana Efsanesi de romana ayrı bir tat katıyor.

martin eden da kendini denizlere bırakmıştı tıpkı kitabın küçük kahramanı gibi. ve ben bu tür sonlardan hep çok etkilenirim. güzel ve farklı bir roman.

Anne ve babasını hiç görmemiş, dede ve üvey babaannesiyle yaşayan bir çocuğun, anne baba özlemi ve ayrıca kendi kafasında tasarladığı dünya ile gerçek dünya arasında yaşadığı bunalımların anlatıldığı güzel bir kitap...Cengiz Aytmatov yine masal ve efsanelrden faydalanmayı da ihmal etmemiş...

Kitap Cengiz aytmatov'un diğer eserlerine göre daha az hacimli, sanki daha az başarılı . Amam okurken küçük çocuğun ve dedesinin ruh dünyasına öyle bir dalıyorsunuz ki kitabın sonunda üzülmemek elde değil. okunmasını tavsiye ediyorum.

İlginç ama güzeldi.

Bir çocuğun hayali düşünceleri bu kadar mı okuyana hissettirilir.. Sanki bir çocuk,abartısız hayaller, tıpkı bir çocuğun gibi..

Şiddetle tavsiye ediyorum..

Bizlere bir çocuğun gözünden dünyayı izleme fırsatı veren yazar Kırgız kültürüne ait öğelerle bu başyapıtını süslemiş ve bize bazı değerlerimizi hatırlatmış.

Romanın kahramanı yedi yaşlarında bir çocuktur. İki masalı vardır. Biri kendisinin ki diğeri de dedesinin anlattığıdır. Sonra iki masalı da yok olup gider. Aymatov’un her eseri güzel oluyor. Bu eserinde de kalabalık içinde kendi iç dünyasında yalnız yaşayan bir çocuğun ruh halini yansıtmış.

Türk Edebiyat coğrafyasının yakın zamanda kaybettiği dünyaca ünlü yazar Cengiz Aytmatov’un en güzel romanlarından biri olan Beyaz Gemi’de, akıcı bir dille sıradan olayları bizlere muhteşem bir kurguyla anlatıyor. Mutlaka okunması gereken bir yazarımız.

anne ve babası tarafından terkedilmiş bir çocuğun hikayesi. iyi yürekli silik kişilikli dedesinin himayesinde...kırgızların efsanelerine yüreklerinden inanarak yaşıyorlar. "dede" kitap boyu horlanırken olaya müdahale etmek istedim. hüzünlü bir kitap. beklenmedik ve çarpıcı bir sonu var.

Beyaz geminin akıcı dili ve masalsı anlatımı ile herkesi etkileyeceğinden eminim.Mutlaka okumalısınız.

kitapta betimleme ve ayrıntı oldukça yoğun oldukça güzel bir kitap sadece yer yer insanın artık sona gelmek istediği bölümler var.ancak genel olarak güzel bir kitap.sonu da oldukça yoruma açık.

bir çocuğun hayali:beyaz gemi.muhteşem üslubuyla cengiz aytmatovun bu kitabı diğerleri gibi okumaya değer.

Eğer kötüler bu dünyada kalsa,iyiler öbür dünya'ya (cennet'e)gitse dünya nasıl olurdu.Öldükten sonra insanlar amellerine göre Cennet'lik-Cehennem'lik diye ayrılıyorlar.Ama yaşadığımız dünya'da insanlar,yaşadığı müddetce istediği her şeyi yapmaya yetkilidir.Neticede yaşadığımız dünya bu olmaktadır.İyi olmak,iyi kalmak en mükemmelidir.Yapan ÇOCUK da,İHTİYAR'da olsa önemli değil!!!yeterki iyi ol,iyi kal...GİDENE KADAR...(Öbür dünya'ya) bunu kitapta dedesi ve torunu başardı ne mutlu onlara ve onlar gibi olabilenlere .

bir yetim....ufukta babasını bekleyen bir yetim...okurken gözyaşlarınızı tutamayacağınız bir hikaye

değerlerin zamanla nasıl yozlaştırıldığını anlatan güzel bir kitap...keşke sonu bu kadar hüzünlü olmasaydı...

Öncelikle muhteşem bir kitap.Cengiz aytmatov'un tasvirleri her zamanki gibi insanı resmen kitabın içine sokuyor.Çocuğa çok üzüldüm.Boynuzlu maral ana sandığı bir maral yüzünden intihar ediyor. Cengiz aytmatov'un yazdığı bütün kitapları alın ve okuyun. Nasılsa yeni bir kitabı çıkmayacak. Ruhu şad olsun...

Merhum Aytmatov'un kırgız dağlarından estirdiği kadim rüzgar .

Cengiz Aytmatov'un en güzel eserlerinden biri Beyaz Gemi. Bir çocuğun hayalleri ile gerçeğin bir arada yaşadığı durumlar. Mutlaka okunması gerek.

Geçmişle geleceği dün ile bügunü karşılaştıran yazar geçmişin yok edilip üstüne gelecek kurmaya çalışıldığını akıcı bir dille anlatmıştır...okunmalı

beyaz bir gemi içinde babasının gelmesini bekleyen bir çocuk.ısık gölün kenarında beyaz gemiye binme hayalleri ve çok sevdiği mümin dedesi.onu anlayan tek kişi.cengiz aytmatov dan yürek ısıtacak bir kitap ilgimi çeken şeyse çocuğun adının verilmemesi

insana hayellerinin verdiği gücü çok güzel bir şekilde anlatan harika bir kitaptı

iyi ile kötünün sık sık tartıldığı, rejimin eleştirildiği, çocuk ruhunun olaylar karşısındaki çırpınışının anlatıldığı çok güzel bir roman.iyinin kaybettiği nadir kitaplardan biri. hem güzel hem can acıtıcı.

kitabı defalarca okumaya çalıştım ama her seferinde sıkılıp bıraktım bence sıkıcı bir kitap tavsiye etmem

Herkesin severek okuyacağı ve dersler çıkaracağı çok güzel bir roman.

küçük bir çocuğun aile hasretini ve hayal dünyasının güzelliğini anlatan çok duygulu bir kitap...

kitap çok güzel ama sonu çok acayip bitiyor..
hiç hayal ettiğim gibi bitmedi... daha füzel bitebilirdi..

Sonu trajik olan bu kitap bence olması gerekeni ortaya koyuyor. Çocuk yaşayıp dejenere olmaktansa yani o kötü gördüğü insanlara benzemektense o küçücük yerde hayatta kalıp yaşaması için dedesi gibi yapmaktansa gölde balık olmayı yani ölmeyi tercih ediyor. Kendi dünyası dışında gördüğü bu alcaklığı çocuk yüreği kabullenmiyor ve müthiş son...

Beyaz Gemi, gerçekten bir çocugun yaşayacagı en büyük olaylardan birisidir arkadaşlar size söyliceklerim bu kitap.... Aytmatov'un güzelim eserlerinden birkaçıdır. küçük bir çocuğun okul heyecanı, ilk çanta heyecanı, Maral Anası, Ailesi, çevresinde ki insanlar ve doga gerçekten çok iyi bir eser..

Aytmatov, yüzleşmekten korktuğumuz olguları romanlarından eksik etmiyor. Biraz utandım bu kitabı okurken ve tabii hüzünlendim bir o kadar. Romanın kahramanı o güzel çocuğu, arayıp bulmak ve ona varımı yoğumu vermek istedim bilhassa.

Yalnız 'Boynuzlu Maral Ana'nın romanın sonlarındaki malum durumuna yapılan eleştirilere katılıyorum. 'Mümin Dede' bu kadar kolay vazgeçmemeliydi herşeyinden... Çok güzel bir eser, kütüphanenizde yeralmalı derim...

yapılan uzun tasvirler insanı biraz sıkıyor ama zevk alarak okunabilcek bir kitap.

"Beyaz Gemi" Cengiz Aytmatov'un basit insanların basit hayatlarını etkileyici tasvirlerle anlattığı kitabı. Kitabı okurken olayların gidişini tahmin etmen bu tasvirler sayesinde çok kolay oluyor. Genel olarak güzel bir kitap ama tasvirlerin belli obje ve insanlara çok yoğunlaşması bazı yerlerde sıkıcı olabiliyor. Yine de keyifle okunacak bir kitap...

Roman, San-Taş Vadisi’nde etrafındaki beş-altı insanla yaşamak zorunda olan, dedesinden başka seveni olmayan, gerçek hayatında mutsuz olan fakat hayal dünyasında mutlu olmaya çalışan bir çocuğun psikolojisini konu almaktadır.Kitabın başlığı ile içeriği arasında bence uyumsuzluk var.beyaz gemiden kitapta çok fazla bahsedilmemekle birlikte olayların beyaz gemi ile alakası yok denecek kadar az.Betimlemeler yetersiz ve akıcılık kısıtlı.Buna rağmen okuyucu olaylar arasında bağlantı kurmakta zorlanmıyor. Kişilerin fiziki özellikleri üzerinde çok az durulmasına karşın; çocuğun psikolojisi iyi anlatılmış

Dede torun ilişkisi çerçevesinde iyiyi-kötüyü,boyun eğmeyi,başkaldırıyı,fedakarlığı,yokluğu,hayata dair herşeyi çok yalın bir dille anlatıyor.Bazen güldürüyor çocuğun dürbünüyle,çantasıyla sohbetinde,bazen de hüzünlendiriyor bir maralın kesik başında.Destansı öğeler de içeren kitap her yaşta okuyucuya hitap ediyor.

bir kitap ki beni çocukuğuma götüren, bir kitap ki hüzne boğup neşeyle güldüren... Aytmatov'dan çok bizden çok içten bir hikaye. bir solukta okudum, sizler de eminim öyle okuyacaksınız.

Beyaz Gemi'yi oldukça küçükken okumuştum. Geçenlerde tesadüfen elime geçti ve tekrar okudum; kitap oldukça sağlam ve gerçek karakterlere sahipti, sürükleyiciydi ve gerçekten etkileyiciydi. Her yaştan okuyucuya öneriyorum.

Toplumumuz gençleri kitap okuma alıskanlıgını gittikce kaybetmektedir artık kitap okusalar bile çok saçma kitaplarokuyorlar cengiz aytmatov gibi türkedebiyatının devlerinden birinin kitabını beyenmeyen insanların kitap konusunda hiç bilgiliolmadıklarını düşünüyorum ayrıca beyaz gemide cengiz aytmatovun eserlerininden en beyenilenler arasında yer almalıdır bende 16 yaşında bir gencim ama hala kitap konusunda çok duyarlı oldugum kanaatindeyim hangi eserlerin beyenilmesi veyada beyenilmemeisi konusundada oldukça tecrübelioldugumu düşünüyorum

"Ama sen yüzüp gittin. Hiçbir zaman balık olamayacağını biliyor muydun? Isık-Göl'e kadar yüzemeyeceğini, beyaz gemiyi göremeyeceğini ve ona 'Selam Beyaz Gemi, ben geldim ben!' diyemeyeceğini biliyor muydun?

Çay boyunca yüzüp gittin çocuğum.Şimdi ben sana yalnız şunu söyleyebilirim. Çocuk kalbinin, çocuk ruhunun bağdaşamadığı her şeyi reddettin sen. İşte beni teselli eden de budur. ....

Sana senin sözlerinle veda ediyorum: 'Merhaba Beyaz Gemi! Ben geldim.'

Arkadaşlar bence kitabın dili hiç akıcı değil.Romada bir konuya başlandığında devam edilmemiş konudan konuya geçilerek okuyucunun dikkati dağıtılmış.Ayrıca kitabın beyaz gemiyle hiç alkası yok sadece çocuk birkaç kez beyaz gemiye bakıyor bu da kitabın akışını değiştirmiyor.Sitemizde çok güzel kitaplar var başka kitaplara bakmanızı öneririm

ben aytmatovu bu kitabıyla tanıdım.ilk başta bana bir çocuk kitabı gibi gelmişti ama bu kitabın daha sonra büyük küçük herkesin okuması gerektiği ve çok büyük bir eser olduğuna inandım.romanda küçük bir çocuğun ''küçük''bir yaşam hikayesi anlatılıyor ve sonu bir hayli hüzünlü.ama ben çocuğun dedesi gibi dümeni değiştireceğime''o küçük çocuk gibi balık olup gitmeyi isterdim''...sevgiler...

Bir çocuğun düşünceleri ve duyguları bu kadar güzel anlatılamazdı doğrusu! Fakat Boynuzlu Maral Ana efsanesinin Tanrı gibi gösterilmesi beni biraz sıktı doğrusu. Bir efsane olarak anlatılmak istenmiş fakat anlatılırken efsaneden çıkmış.

Bu Roman insanı kimi zaman duygusallaştırıyor. Kimi zaman kızdırıyor. Kimi zaman da sıkıyor.Açıkçası ben bunu yaşadım. Romanı okurken sıkıldığım zamanlar oldu. Çünkü çok dağ bahçeden bahsediyor. Sizi oralara götürüyor. Bunun faydasıda olmadı değil. İnsanı rahatlatan yönüde var. Roman bittiğinde size verdiği duygu ve düşünce güel. Fakat çocuğun sonunu bence öyle yazmasaydı daha iyi olurdu. çünkü bir çocuğun bu romanı okuduğunu düşündüğümüzde gelecekte o çocuğun bu gibi drama karşısında yapacağı tavır romanda ki çocuğun tavrı olabilir. Hatta yetişkinlerin bile. Çünkü Roman ekileyici. Ahlak öğretisi kavramında bu eksikliğinde gördüm.

Gelecegi temsil eden cocuk ve gecmisi temsil eden dede...cocugun hergun Isık-göle gidip beyaz gemiyi izlemesi...göle atlayıp balık olup beyaz gemide calıstıgı varsayılan babasına ulasma hayalleri...dede icin marallar kutsal..torunu ise kutsal kadar degerli onun icin..Cengiz Aytmatov hikayeyi öyle güzel baglamıski insanı kendisine hayran bırakıyor...Okudugum ilk Aytmatov kitabı...ve diger kitaplarınıda okuyacagım kesin...Saygılarımla...

Küçük bir çocuk, çocukca hayalleri, çocukca korkuları,çocukca mutlulukları, çocukca... kısacası her şeyi ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. Aytmatov hüzün duygusunu kelimelere en iyi yansıtabilen yazardır kanımca, bu eserinde de hüzün en temel duygu olarak kendisini hissettiriyor. Kitabın ilk sayfalarında insanların mutlu oldukları şeylerlere hüzünle yaklaşıyorsunuz, bu ruh halinde başladığınız kitabı neredeyse ağlamaklı olarak bitiriyorsunuz... Ne diyebilirim ki? Okumadıysanız ziyanda sayılırsınız...

Kırgız yazar Aytmatov'un bütün eseleri gibi bu eserini de bir solukta okudum. Kitaplarında insan yaşamıyla doğayı bu derecede etkili birleştiren nadir yazarlardan biri. Beyaz gemi eserinde eski Türk destanlarından ögeler var. Olayların geçtiği dönemdeki Sovyet Rusya'nın Türk asıllı insanlar üzerindeki baskısı derinden hissediliyor. İyi ile kötünün mücadelesi romanın ana konusu. Çocuğun hayalleri,Mümin dedenin ikilemi, orozkul'un dünya görüşü... mutlaka okunması gereken yapıtlardan.

"Onun iki masalı vardı..." bu güzel masalı, kurmaca olduğunu daha ilk satırından öğrenmemize rağmen elimizden bırakamadık; romanın sonunu sınıfta okurken öğrencilerimle gözyaşlarımıza hakim olamadık.
Bu romanı ister "çocuk"un masalı olarak okuyun, ister "maral ana"nın efsanesi, isterseniz Aytmatov'un sisteme yönelttiği bir eleştiri... Herkesi çekecek, bağlayacak bir yönü olduğunu göreceksiniz.

KitapAytmatovun rejime bbaşka bir baş kaldırısı.Yazar aynı zamanda çevre sorunlarına dikkat çekmiş,insanların kaygısızlığından yakınmış.Bence yaşayan en büyük yazarın güzel bir eseri.

20.asrın en büyük Türk romancısı olan Kırgız asıllı Cengiz Aytmatov'un bu lirik romanı sembolik anlatımın şaheserleri arasında yer alması gereken bir eser. Konu olarak Tanrı dağları eteğindeki Issık-Göl kenarında yaşayan bir çocuğun hayalleri fonunda Ergenekon destanını işliyor. Romanda anlatıcı rolündeki olumlu karakter Mümin Dede torununa tarihi yapan gerçekleri anlatıyor.
Kitabdaki kahramanların isimleri bile bu sembolizmin niteliğini ele veriyor. Ancak mütercimlerin bu sembolizmin anlaşılmasını kolaylaştıracak ipuçlarını okura vermemesi üzüntü verici.En azından dipnotlar ile , çevirenin notu şeklinde buna işaret edilebilirdi.
Konunun daha iyi anlaşılabilmesi için iki örnek vereyim:

Kitabın bilge dedesi olan "iyi"kahramanı"
MÜMİN DEDE -mütercim bunu Momun Dede diye almış,belki Rusca neşrinde de böyledir-.

Kitabın Kötü adamı: ORUSKUL(Rusun kölesi) -mütercim bunu da Orazkul diye almış.-

Yazarın bu kitabı Sovyet Rus imparatorluğunun en saldırgan döneminde yazdığı hatırlanırsa Ergenekon destanını anlattığı eserde neden sembolik bir anlatım yolunu seçtiği anlaşılabilir.

Türk tarihinin bilincine bir Kırgız soydaşının kalemiyle ermek isteyen her yaşdan Türk insanının özellikle de gençlerin tekrar tekrar okuması gereken bir eser.