Yorumlara bakıp ta kitabı almamazlık etmeyin. Alın, okuyun, kendi özgür iradenize ve beğeninize sunun.
Kİtabı, kısacık olmasına rağmen farklı başlıklar altında analiz edebilirsiniz.
En masum ve en faydalı görüneni, insanın tüm organlarını nasıl temizlemesi gerektiği, çirkin olsalar bile, onlara iyi bakılmasının vücudumuza borcumuz olduğu ve tüm bunların sonucunda da, kendimizle barışık olmayı başarmanın gerekliliği. Ben işin bu kısmına tam puan veriyorum. Sonunda hepimiz bir tuvalete tünüyoruz. Bunu romanda okuyunca niye yadırgayalım ki? Haa, bu arada, bir erkek olmasına rağmen, Don Rigoberto'nun banyoyu kullanışı kusursuz.
İkinci kısmı ki bu da bence son derece olumlu, uzun süren evliliklerin ardında yatan başarının sırrını kulağımıza fısıldıyor roman. Yani, birbirini bıkmadan sevebilmenin, yeniden yeniden keşfedebilmenin incelikleri. Buna da tam puan.
Gelelim üçüncü temaya: eve gelen üvey annenin de, onunla evlenen babanın da; evdeki çocuk sorun çıkarır mı diye kaygıları var. Ancak çocuk onları şaşırtıyor. Çünkü son derece zeki bir velet. Tahminim 12-14 arası yaşlarda gezinen bir çocuk bu. Ama beyninin çocuk kaldığı söylenemez. Kurduğu tuzak mükemmel. Bu temanın ironisi de çocuğun "babasına" asla yalan söylememiş olması. Ne güzel değil mi? Çocuklar hep doğruyu söylemelidir...