Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş Hakkındaki Yorumlar

Ölümden korkar her canlı, bu yüzden hayatta kalmaya odaklanmıştır.
Ölümden kaçar kaçar, halbuki ölümün de en az hayatta kalmak kadar önemli olduğunu fark edemez.

Adı bilinmeyen bir ülkede ölüm, görevinden istifa eder, artık kimse ölmeyecektir, bu karar üzerine şenlikler, kutlamalar başlar.

Ancak fark edilir ki, tüm düzen ölüm üzerine kuruludur,
Hayat ve sağlık Sigorta poliçeleri iptal edilir, sigorta şirketleri iflas eder, sağlık kuruluşları zora düşer,
Yoksul hastalar bir kenara atılır, nasıl olsa artık ölmeyeceklerdir.
Tam bir kaos oluşur,
Ülke ölümü tekrar göreve davet eder,
Ancak bir sorun vardır...

Ben çok etkilendim kitaptan. Ölüm önce yok oluyor, toplum ve devlet bu ölümsüzlüğün getirdiği problemlere yüzleşiyor. Sonra ölüm geri geliyor, yeni bir düzenlemeyle artık haberli ölünüyor. Her yeni durumla birlikte rota yeniden oluşturuluyor. Her aşamada Kral, hükümet, din adamları, siyaset, sanat, ticaret, sağlık, emeklilik ve sigorta, ölüm ve mezar/defin işlemleri farklılaşmak zorunda kalıyor, yeniden pozisyon beliriyorlar.
Değişmeyen tek şey "çıkâr".
Kitap beni başından beri sardı. Beklentimin üzerindeydi. Bu arada benim llk Saramago okumam bu.
Ölüm bile arayış yaşadı, kendi varlığını sorguladı kitapta. İlginç bir konudan ötesinde, derinlikli bir toplum eleştirisi, insana hayatı ve kendini ölçüp tarttıran bir roman.
Saramago'nun yazım uslübu konusunda ön bilgilendirme gözünüzü korkutmasın, kaçmayın, çok sağlam bir düşünür, güçlü bir kalem.

Ölüm olmazsa ne olur? Sorusuna verilen cevabı okurken ikinci bölümde de; "Ben ölüm, gelmeden bir hafta önce sana mektup göndereceğim bakalım tutumun ne olacak?" Sorularının cevaplarını okuyoruz satırlarboyu...Okurken düşünüyoruz, düşünürken de yazarın anlatmak istediği nedir acaba deyip daha çok anlamaya çalışıyoruz. Bu durum beni inanılmaz keyiflendirdi. Hikaye içinde kapitalizm sisteme, yönetime, dine, iki yüzlülüğe ince ince dokundurarak yaptığı eleştiriler muazzamdı.
"ÖLÜM" kelimesinin ö harfinin küçük yazılması hikaye boyunca noktalama işaretlerini çok fazla kullanmaması bile yazarın gösterdiği tepkidir aslında. Ölümü ben önemsemiyorum, sizde önemsemeyin der gibi okurlarına mesaj göndermesi de çok özgündü.

Ertesi gün hiç kimse ölmedi diye başlayarak kitaba çok etkileyici bir giriş yapmış yazar. Ölüm belki de en çok korktuğumuz kavram. Kim ölümsüz olmak istemez ki? Ama ölümsüz olmanın da doğuracağı sorunları yazar çok güzel anlatmış. Bir gün aniden ölümsüz olan bir kentte insanların önce mutlu olduklarını fakat ilerleyen zamanlarda ölmek için çareler aramaya başladıklarını görüyoruz. Sonunu bu şekilde beklemiyordum. Aynen adı gibi, kitapta ölüm bir var bir yok. José Saramago tarzını konuşturmuş yine. Etkileyici ve akıcı bir kitaptı.