Kitabın bütününe Alegorik bir kitap dersem abartmış olmam sanırım.
Saramago modern dünyanın varlığını, gelenekselliğin yok oluşunu, güvenli mekanların eleştirisini metaforik olarak ve distopik bir şekilde sorguluyor, sorgulatıyor. Merkez denilen, yaşamı, ekonomiyi kurgulayan bir yer ve onun dışindaki yerler ise yok oluşa mahkum yerler; varoşlar hemen yanında, sanayi kuşağı ve onun yanında yeşil kuşak ve sonrasında gercek hayatlar, köyler. Aslında bu kavramlar görünür olmayan yaşadığımız yaşamların içindeki kast sistemleri. Emeğin ve üretken yaşamın sembolü bir çömlekçi ve onun sıcak ailesi. Yaşama saygının sembolü bir köpek, sistemin dişlileri ve alış verişe kurgulanmış merkez denen yer, bir AVM, bir yaşam alanı ve şekli. Sonrasında bir kaçış, Platon'un Alegorik Mağarasının keşfiyle bir uyanış. Saramogo'nun diğer kitaplarına gore biraz yavaş, lakin derinliği olan ve modern yaşamı sorgulatan bir kitap.