Prens Hakkındaki Yorumlar

Temel eserler niteliğinde olduğu için almıştım fakat biraz ağır geldi.

tarihe, siyasete ilginiz yoksa almayın.

İlgisi politika,devlet,siyaset olan felsefi ağırlıklı bir kitap..

gerçekten okunması gerek bir kitap

osmalı ve avrupa yönetim şşekillerini karşılıklı anlatan bir klasik

Yazılanlar çağlar boyu uygulananlardan başkası değil. Biri yazma gereği duymuş ve günah keçisi ilan edilmiş. Kitabı okumak, anlamak; Günümüz politikasını ve politikacılarını da okumak, anlamak demek olacaktır.

Yayınevine yorum yapmam gerekirse, harika bir iş çıkarmışlar.

Okudugum dünya klasikleri arasında bana en farklı gelen romanlardan biri Machiavelli felsefesi sanırım günümüz liderlerinide etkilemeli. MUhakkak okunması gereken eserlerden bir diğeri..

Makyavelist tutum lafını yeterince işitmişsinizdir. İşin özünü mantığını kavramak gerekir, tırnak işareti içinde alınmış bir cümleyle bu kitabı yazanan gerekçesi anlaşılmaz. İnanmasanız da okuyun derim.

Kitap okunduğunda yazarın temel amacının "her yol mübahtır" a çıkan acımasız bir siyaset anlayışının savunusunu yapmak değil, gerçekçi yöntemlerle bir siyaset eleştirisi geliştirmek olduğu görülüyor. Zaten Prens'in yansıttığı siyasal bakış olumlu ve olumsuz yönleri yıllardır bütün dünyada tartışılsa da onun ismiyle özdeş "Makyavelizm" in ortaya koyduğu gerçekler çoğunlukla reddedilmemiştir.

Siyasetin nasıl bir sistem olduğunu algılayabileceğiniz ve siyasette herşeyin mubah olduğunu gösteren bir kitap.

Birtakım erdemler ve ilkeler yüzlerce yıl geçsede ,insanlık varoldukça hep aynı kalacaktır.çünkü o ilkeler ve erdemler insan olmanın onurunu ve dinamiğini oluşturur.İşte bu değişmeyen ilkeler nedeniyle klasik olmuştur bu fikirlerin yazarı.

devlet çıkarının her şeyin üzerinde tutulması bugün yaygın bir önkabul olmakla birlikte önceleri pek de bilinmiyormuş. bu düşüncenin ortaya çıkışını machiavelli'de görüyoruz. kaygılarını ve bunlara getirdiği çözüm önerilerini güçlü analizlerle birleştirip sade, yalın ve akıcı bir üslupla kaleme alan yazar siyaset ve sosyoloji alanlarına önemli bir iz bırakmış oluyor. bir parça kapitalizmin ama büyük ölçüde feodalizmin kaynağı sayılabilecek prens, machiavelli'nin adeta kulluk edercesine ithafta bulunduğu dönemin hükümdarı için yazılmış. büyük olasılıkla hükümdarın dikkatini celbetmemiş bu eseri okuyunca liderliğin kimyasını keşfe çıkıyor hakimiyet ve otoritenin korunmasının imkanını anlıyorsunuz. Machiavelli'nin düşüncelerini zaman zaman ahlaki bulmadım ama bunu dönemle ilişkilendirmekte fayda var. yine de zamanını aşan bir cumhuriyetçi karaktere bürünmeye çalışmış. belki kitabın tümünü sırf prens'e yaranmak için yazmıştı, belki gerçek düşünceleri bunlar değildi, bilemeyiz ama kitabın son derece önemli sosyolojik tahliller ve siyasi tavsiyeler içerdiği aşikar. liderliğe soyunmuş kişilerin kesinlikle okuması gerekir kanaatindeyim. okumak gerekir ama uygulamanın gerekmediğini düşünüyorum, tıpkı machiavelli'nin anlattığı gibi: "akıllı bir prens söz verir ama eğer bu hakimiyetine zarar verecekse sözünden dönmekten çekinmez"

kitapta adil hükümdara yönelik bir teşvikin pek yer bulmaması, asıl olanın devleti elde tutmak olarak anlatılması, devlet çıkarları için gerekirse her türlü kötülüğün yapılabileceğinin anlatılması insani değerler açısından rahatsız edici olmakla beraber iktidar kaygısını anlamak için önem taşıyor.

Osmanlı'yı ders kitabı ya da tarih kitabı okur gibi okumak yerine roman havasıyla okumak ve anlamaya çalışmak çok daha eğlenceli. İnsana tarihi sevdirecek bir kitap

Niccolo Machiavelli'nin siyasi görüşünü ve bir yöneticinin nasıl olması gerektiğini anlatan bir eser

Donemine ait super tespitlerde bulunmus, zaten yasadigi donemi asmis bir kisilik. Iktidar uzerine fikirleri ve devlet adaminin nasil olmasi gerektigine dair tezleri gunumuzde ispatlanmis ve hala uygulanmaktadir. Her ne kadar olumunden sonra "machiavelli" ismi, bazi dusunurler tarafindan "seytan" kelimesiyle es tutulmus olsa da, bunun Machiavelli'nin donemine gore gereginden fazla realist olmasindan kaynaklandigini dusunuyorum. Bazilarinin soylediginin aksine Machiavelli kitabinda insanlarla iyi iliskileri savunmus, halkin mutlulugunun hice sayildigi bir iktidarin uzun sureli olmayacagini orneklerle ispatlamis. Ozel kisiliklerin (yani normal bir insanin) sahip olmasi gereken erdemlerin tamaminin bir prenste olmasinin iktidari icin pek iyimser sonuclar dogurmayacagini savunmus ki hemen bir ornek vereyim; "comertlik senin adini cikaracak kadar ileri olursa sana zarar verir; cunku comertlik bir erdem olarak ve olculu, gerektigi gibi uygulanirsa kimse bunu farkedemez ve prensin adinin eli sikiya cikmasini kimse onleyemez. Bu yuzden insanlar arasinda comert olarak taninmak icin gosterisin hicbir turunden kacinmamak gerekir, ama boyle bir prens de gosteris ugruna herseini kaybeder ve sonunda comert tavrini korumak icin halka asiri yuklenerek agir vergilerle onu ezmek ve para kazanmak icin yapilabilecek herseyi yapmak duruunda kalir. Giderek fakirlesecegi icin halk ondan nefret etmeye ve onu saymamaya baslar...".
Machiavelli gunumuzde uygulanan politika sanatinin yaraticisidir ve dusunce tarihinde yeni bir donem acmistir.
Kitabini okudum ve ahlaka aykiri en ufak birseye rastlayamadim. Insanlarin kotu olabileceklerini vurgulamak ve bunu dusunerek tedbiri elden birakmadan uygulamalar gelistirmenin ahlaksizliktan cok gercekcilik oldugunu dusunuyorum. Ayrica adam tamamen halkina asik birisi. Her bolumde "halkin mutlulugu, refahi"nin on planda olmasi gerektigini vurguluyor. Daha once Machiavelli hakkinda bir cok yazi okudum. Ama kitabini okuduktan sonra anlatilanlarin ne kadar yanlis oldugunu anladim. Okumalisiniz...

500 yıl öncesinden bir yazı. Tarihe ve siyasete ilgisi olanlar okumalı.

Örneklerle olanı açıklamış. Ama kafamda hala bir soru var: olması gerekenin bu olduğunu mu savunuyor? Eğer öyleyse hükümdarlık kavramını baştan yazmak gerekir bana kalırsa. Hiçbir insani kavramı düşünmeden, tamamen amaca hizmet etmek ne kadar doğru? belki teorik ve akılsal olarak mantıklı ama tamamen duygusuz ya da umursamaz ya da bilemedim

Kitabın diğer ismi ise Hükümdar'dır. Kitapda bir yöneticinin bulundurması gereken özelliklerden bahsediyor. Bunu yaparken ise örneklere başvuruyor. Ayrıca siyaset ve yöneticiliğe ilgi duyanların en temel kitaplarından birisidir. Kitap şehir devletlerinin hüküm sürdüğü İtalya'yı anlatması sebebiyle bir devleti nasıl bir çatı altında tutulabileceğine dair son derece önemli ve güzel kitaptır.

Machiavelli'nin dürüstçe anlattıklarının, hemen her siyasetçi tarafından uygulandığını biliyoruz. Bu "gerçek"lerin etik değerlerle bağdaşmadığını da... Bugün Makyavelizm olarak, "amaca giden her yol mübahtır" parolasıyla ya da "real-politik" söylemleriyle bize yutturulmaya çalışan bu çirkin "gerçek"leri kanıksamayı reddediyorum. Gerçekçi olma iddiası Makyavelistlerin vicdanını temizlemeye yetiyor mu bilmiyorum; ama ben hayalperest "Don Kişot"ları alkışlamayı tercih ederim.
Tabii lafımız kitaba değil. Prens, siyaset felsefesinin temel eserlerinden biri; örnek alınması gerekmese de, okunması gereken bir kitap.

Eserin büyük kısmını okudum ama açık söylemek gerekirse ben daha epik ve edebi bir eser beklerken bir üniversite ders kitabı tarzında çok daha deterministik bir kitapla karşılaştım.Yazarın görüşlerine katılmamakla birlikte ileri görüşlü biri olduğunu ve feodal toplum döneminde yaşamasına rağmen cumhuriyet dönemi devlet yapısına gayet uyan biçimde tespitlerde bulunduğunu belirtmeliyim.Yazar yaşadığımız cumhuriyeti ve yöneticilerini anlayarak, onları eleştirebilmemizi sağlayan doneler vermiş.Siyaset bilimi ile ilgilenenen arkadaşlara kesinlikle tavsiye ederim.

Hükümdar nasıl olmalıdır ve devletini korumak için neler yapabilir denildiğinde il akla gelen isimlerden olan Machivalle hükümdar için sınır çizmez. aslında devlet için herşey mübahdır diyor. ve bunu çok farklı boyutlarla temellendiriyor. Siayaset felsefesinin çok önemli metinlerinden bir alanla ilgilenenlerin okuması gereken ilk eserlerden biri.