Kitabı okuyalı yaklaşık bir ay oldu. Ama böyle bir esere yorum yazmak o kadar zor ki. Evlatlarından, yarlarından ayrıldılar, biz sevdiklerimizle olalım diye. Hayatlarını verdiler, biz yaşayalım diye. Topraklarımızı kanlarıyla suladılar, biz üzerinde rahat edelim diye. Esir düştüler, işkence gördüler, biz özgür olalım diye. Başları, bedenleri toprağa düştü, biz başımızı eğmeyelim diye. Onlar oradaydılar Sina'da, Galiçya'da, Sarıkamış'ta, Mekke'de, Çanakkale'de; biz burada olalım diye. Sayın Recep Şükrü Apuhan dünyanın en kahraman ırkının şehitlerini yazdı, biz unutmayalım unutturmayalım diye. Unutmak vazgeçmektir, unutulan için en büyük acıdır. Onlar görevlerini yaptılar, bayrağı bize devrettiler. Şimdi sıra bizde.