İlber hocanın, geneli 1995’li yıllarda çeşitli konferans ve seminerlerdeki konuşmalarından derlenmiş ve tamamı çeşitli dergilerde yayınlanmış makalelerden oluşan bir kitap Osmanlı Barışı. İçeriğindeki tüm yazılar salt Osmanlı barışını işlemiyor. Bir anlamda imparatorlukların olmazsa olmazı olan kozmopolit bir kültür ve dinlere sahip insanları bir arada yaşatabilme geleneğini okuyacaksınız bu eserde. Diğer Ortaylı derlemelerinden farklı olarak günün Türkiye’si hakkında fikirlerini de okuyacaksınız hocanın. Eğitim anlayışından, toplumun denetleyici görevine, arşiv kaynaklarının düzenlenmesinden, tarihe yanlış bakış açısına kadar çeşitli konularda Ortaylı’nın fikirleri bugünde geçerliliğini koruyor. Timaş yayınlarının bana göre bu eser ile ilgili yanlışı makalelerin yayınlandığı tarihleri ve kaynakları kitabın sonuna koyması. Bu durum sanki bugün için ifade edilen fikirlermiş gibi yanlış bir izlenime düşürüyor okuyucuyu. Örneğin Ortaylı arşiv kaynakları ile ilgili eleştiriler yapıyor. Ama aslında bunu 10 yıl önce söylemiş. Bu bölümleri bu esere koymakta bana göre anlamsızdı. Birde son zamanlarda mantar gibi artan İlber Ortaylı kitaplarının da ticari bir sömürüye döndüğünü hissetmeye başladım. Sevgili hocamızın çeşitli dönemlerde yaptığı konuşmalar, sohbetler, yazılar pıtrak gibi hacimleri küçük kitaplara dönüşüyor. Kitap ile ilgili değil ama bu veryansını da dillendirmek istedim.