Said’in 1993 yılında verdiği konferanslardan altı bölüm içeren kitap entelektüelin kimliğini , yolculuğunu ve amacını sorguluyor. Said entelektüeli sürgün , marjinal ve yabancı olarak tanımlıyor. Metafizik anlamda sürgün olan entelektüel her an tetikte , huzursuz ve hareketli. O ; tüm statükolara , her türlü fanatizme , normlara , topluma yabancıdır ve hiçbir kahramana ve ideolojik hiçbir tanrıya inanmaz. Çünkü tanrılar hep iflas eder. Entelektüel kendi milliyet ve toplumunu ayırt etmeksizin tüm simge ve otoriteleri sorgulayan , kutsalların adaletsizliğini , ırkçılığını , cinsiyetçiliğini , ikiyüzlülüğünü ortaya çıkarandır. Ufuk açıcı bir eser.