Bu kitaptan haberdar olmam 3yıl önce radikalde Yıldırım Türker'in gazete yazısı sayesinde oldu.Yıldırım Türker kitabı şöyle anlatıyordu: Yazar değerlendirmesinde, okullarda yönetmeliklerle şart kılınmış olan Atatürk köşelerinin, sınıflara asılı hayatlarının her alanında karşılaştıkları büst ve portrelerinin, her derste, mümkünse her an Atatürk adının anılmasının, bitmek tükenmek bilmeyen törenlerin yarattığı büyük gözaltı hissini anlatıyor. Her şeyin borçlu olunduğu, tek başına bütün milleti kurtarmış insanüstü bir varlık. Eğitime başladıkları andan itibaren kendilerine tanıtılan tanrısal bir varlıkla, bir ölüyle muhatap olan küçük insanların hayatı. "İlkokul beşinci sınıf öğrencilerinden biri 'ödev yapmadığında ya da yaramazlık yaptığında' Atatürk'ün ona 'sanki kızgın baktığını', ödevini yapıp, dersi dinlediğinde ise 'sanki gülümsediğini' söylüyor. 'Öğrencinin bu duygusu o an konuşmayı dinleyen diğer öğrenciler tarafından da paylaşılıyor. 'Atatürk sanki onları hep izliyor.'" Atatürk'e karşı olmak değil y da kazandırdıklarını inkar hiç deil. Sadece kemalizmin gerçek,bilimsel bir eleştirisi...Çok başarılı. Bu kitap yazarın tez çalışması sonradan kitaplaştırmış.kesinlikle tavsiye ederim.