E-Dergi

18 öyküden oluşuyor. Birbirine benzer temaları olan öyküler gruplanmış. İlk öykü “Gün Ortasında Arzu” alışılmış B. Çelik tarzından biraz farklı. Bu kitaptaki öyküler Düğün Birahanesi’nden çok Herkes Kadar’daki öykülere benziyor. Yazar, öykülerdeki baş kişinin iç dünyasıyla ilgili. Kitap bütün olarak değerlendirildiğinde “eski dost” izleği görülüyor. B. Çelik’i sevenler bu kitabını da sevecek; Tarzını bozmadan olgunlaştırdığı cümleleriyle. Ödülü de sanırım eserin dili için verdiler, bence hak etmiş.

E. Atasü, kitaptaki öyküleri “aşk, yalnızlık, kadınlar ve çocukluk”la ilgili olanlar olarak gruplandırmış; Ancak öykülerin teması hangisi olursa olsun hep kadınlar ön planda, hep kadınları, onların toplumdaki konumunu, içler acısı halini, kadınlara dayatılanları anlatıyor. Erkeklerin başrolde olduğu öykülerde de erkeği kadın bakış açısıyla anlatıyor. Yazar, öyküleri daha çok 1985-86 yıllarında yazmış. Kullandığı dil diğer kitaplarındakinden daha sade olmasına rağmen kadın yazarlarımıza mahsus ağdalı ve edebî dil kendisinde de mevcut olduğundan erkek okurlara bazen ağır gelebiliyor.

B.Çelik’in ikinci romanı. Roman evli ve çocuklu 45-50 yaş aralığında olan(romanda açıkça belirtilmemiş) Taner’in eşi Yasemin’i hayalinde eşinin en yakın arkadaşı Esra ile aldatması ya da Esra’ya duyduğu platonik aşk anlatılıyor. Konuyu beğenmeseniz de dili çok akıcı. Taner karakterinin iç dünyası en ince ayrıntısına kadar işlenmiş. Edebiyatımızda “tip” haline gelebilecek nitelikte. B. Çelik Taner’in içinde yaşadığı (pişmanlık, hayal kırıklığı, boşunalık duygusu vb.) duyguları, iniş-çıkışları sırasıyla işlemiş. Taner kendi içinde pek çok çelişik duygu yaşamasına rağmen farklı bakış açılarına sahip; her zaman kendini merkeze alan bir konumda değil. Hayatını genel anlamda değerlendirdiğinde çoğunlukla eşi Yasemin’i haklı buluyor. Tabii bu gibi durumların nedeni de aslında Taner’in zihnine egemen olan, yaşamını kuşatan boşunalık duygusudur da diyebiliriz. En kısa tanımla bu roman “bir nihilistin platonik aşkı”.

Bu kitapta 13 tane öykü var. İlk öykü “Ötedeki” 38 sayfa. Öykülerin genel özelliği bireylerin ilişkileri üzerine kurgulanmış olması. Çoğunlukla kadın-erkek ilişkileri ele alınmış bazı öykülerde de aile içi ilişkiler. Aile içi ilişkilerin ele alındığı öykülerde ikincil olarak kadın-erkek ilişkilerine de değinilmiş. Öykülere egemen olan genel duygu pişmanlık, geçmişe özlem, boşunalık, güzel ve incelikli olanı yaşatmaya çalışma vb. Öykülerin hepsinde Behçet Çelik bireylerin iç dünyasına odaklanmış. Eserde açık, sade ve kısa cümleler kullanılmış.

İlk kitabı olmasına rağmen başarılı bir iş çıkarmış Sine Ergün. Basit, oyuncaksız, sade ve net cümlelerle durum-kesit öyküsü türünde öyküler yazmış. Dili müzikal. Şehir insanlarının hayatlarından kesitler aktarıyor okura. Öyküler en fazla 3 sayfa uzunluğunda. Tekrara düşmemiş ancak hep bu şekilde kısa an öyküleri yazmaya devam ederse okuru sıkabilir. Kitabın sonundaki birkaç öyküye de soyutluk katmış. Her ne kadar kitaptaki öyküler daha önce çeşitli dergilerde yayımlanmış olsa da arka arkaya okuduğunuz öykülerde sadece bira içen kişiler olması takıntı gibi olmuş; çünkü sadece bir öyküde kahve içen kişiler vardı.