E-Dergi

Nouman Ali Khan'ı videoları üzerinden tanımıştım ve kitap çıkardığını görünce de okumak istemiştim.
Yazarın -yada hatibin mi demeliyim bilemedim- ilk kitabı olan kitabımız, 5 ayrı bölümden oluşuyor ve her bir bölüm ayrı bir sohbet formunda aktarılıyor. Kalemi akıcı olduğundan sıkılmadan rahatça okuyorsunuz.
Ayetler, hadisler ve bazen de kıssalar üzerinden İslam'a ve özellikle İslam dünyasına dair günümüz problemleri üzerinde duran yazar, sohbetlerinde bahsettiği konuları genel bir çerçeve halinde sunmak istemiş diyebiliriz.

Sonunda bitti çok şükür dediğim kitap. Bilmiyorum bu kitap kadar elime alıp alıp bıraktığım bir kitap daha oldu mu? Kitabın bazı sayfalarını kaç kere okudum bilmiyorum. Bazı sayfalar çok güzel ama bazısı da bir o kadar anlaşılmaz ve sıkıcı. “Az önce ben ne okudum?” diyerek geri dönüp tekrar okuduğum sayfalar oldu.
Genel anlamda bir otobiyografi olan kitap Nietzsche’nin kendini anlatması, kendinden bahsetmesinden oluşuyor. Kitaplarını ne üzerine yazdığı, nasıl yazdığı konularından ayrıntılı bahsetmiş.
Bu kitabını, bütün kitaplarını okuyup mu okumak gerek yoksa tam tersine hiçbirini okumadan mı okumak gerek pek karar veremedim ama genel anlamda Nietzsche’yi tanımak İçin mutlaka okunması gereken bir kitap. İlerleyen zamanlarda tekrar okumam gerekiyor diye de bir kenara not alayım...

Dücane Cündioğlu'nun ilk okuduğum kitaplarından birisiydi. Deneme türünde yazılmış olan kitabımız, yazarın düşünce dünyasını yansıttığı, bazı metinler akıcılıkla ilerlerken, bazı metinler düşündürücü ve ağır ilerlemekte. Yazarın kendini anlattığı kitabı olarak gördüm ben daha çok kitabı. Her insanın düşünce dünyası biraz karışıktır, zorlu yollardan oluşur.. Dücane Cündioğlu'u da insanın düşünce dünyasına dair o zorlu yolları ve sarp kayalıkları ustalıkla anlatmış.
okuyunuz, okutunuz efendim.

Alev Alatlı’nın “or’da kimse var mı?” Adıyla yayınlamış olduğu “Günay Rodoplu” serisini çok önceden okumuş ve tesirinden uzun süre çıkamamış biri olarak bu kitabını okumak İçin uzun bir süre bekledim diyebilirim.
Her bir kitabı ortalama iki sene arayla okuduğumu düşünürsem zamanı gerçekten gelmişte geçiyor bile.

Kitapla ilgili öncelikle şunu söylemeliyim; ilk kitapları okumayan birisi için cidden zor bir kitap. Seri birbiriyle çok bağlantılı mı derseniz; hayır değil aslında. Her kitap bir Türkiye gerçeği üzerinden gidiyor ve birbirleriyle genellikle karakter bakımından bağlılar. Ama Türkiye gerçekleri bağlamını düşündüğünüz de diğer kitaplardan bihaber bir şekilde bu kitaba başlamanız baya bir kafa karıştırıcı olabilir.

Ahmet Ümit'in dünyasını seviyorum. İklimi sakin ama bir o kadar da rüzgar gibi esen, insanı oradan oraya sürükleyen havası var. Aynı dinginlik ve rüzgarlarıyla çok güzel bir kitap olmuş. Başarılar Ahmet Ümit.