E-Dergi

Entel Öykü, Fantastik Öykü, Romantik Öykü, Kafkaesk Öykü, Divinia Öykü, Satanist Öykü, Maço ÖyküGotik Öykü, Naif Öykü ve diğerleri...

Feyza Hepçilingirler'i "Türkçe Off" adlı yapıtıyla tanımıştım lise yıllarımda. Tadı damağımda kalmış bir yapıttı Türkçe Off benim için. Yine tadı damakta bırakan, biraz garip, biraz normal değişik bir şeyler bıraktı bende. Bazen mayhoş, bazen yavan, bazen ekşi bazen tuzlu ve tatlı... Bütün bunlar bir araya gelince aslında beklenen karmaşadan başka bir şey değildir. Ne yaptı nasıl yaptıysa, karmakarışık olması beklenen tatları, dilin ayrı yerlerine ustaca göndermeyi başarmış. Tuzlu ile tatlı birbirine karışmıyor. İkisi de kendi yerinde doya doya hazmediliyor. Kalemine sağlık Feyza Hepçilingirler.

Bişnev ez-ney çun hikâyet mî koned
V'ez-cudâyîhâ şikâyet mî koned

K'ez-neyistan tâ merâ bedrîde end
Ez-nefîrem merd ü zen nâlîde end

"Dinle neyden, zira o, bir şeyler anlatmada, ayrılıklardan şikayet etmededir.

Ney der ki: Beni kamışlıktan kopardıklarından beri iniltim, kadın ve erkek herkesi ağlattı."

Sadece bu kadar mı? Dinleyin ney'i. Bakın zize şikayetten ve hikayetten daha başka neler anlatıyor. Molla Câmî'nin ve Hoca Neş'et'in ruhlarına rahmet, ney üfleyenlerin nefeslerine kuvvet...

Kitabın içindeki bilgilerden ziyade "Önsöz" bölümü belki de daha önemli. Senelerdir bize yutturulmaya çalışılan safsataların ne denli mesnetsiz olduğu örneklerle gözlerimizin önüne serilmiş. Divan Edebiyatına Yüksek zümre edebiyatı demenin ne kadar yersiz olduğu ve yanlış bir deyiş olduğu kanıtlanmış. Halktan kopuk bir dili olmadığı tabir yerindeyse kabak gibi ortaya çıkarılmış. İskender Pala'ya kulak vermek lazım. İskender Pala'ya kulak verin... Okuduklarınız sadece sizde kalmasın. Onun doğrularının gerçek doğrular olduğu ortaya konmalı. Üzeri kapatılmaya çalışılan gerçekşlerin de artık üzerleri açılmalı. Bunu yapabilir miyiz bilmiyorum; ama en azından bu yapıt kısmi de olsa bir başlangıç sayılmalı. Kalemine kuvvet İskender Çelebi. Allah ömrünü uzun etsin. Kaleminin mürekkebi bol olsun.

Burun kıvırdığınız kitaplar vardır. Burun kıvırdığınız yazarlar. Sırf hoşlanmadığınız bir insanın elinde gördüğünüz için okumaktan vaz geçtiğiniz kitaplar... Ya da sürekli elinizin altında olduğu halde, kısa, basit gördüğünüz sürekli okumayı ertelediğiniz kitaplar. "İş İşten Geçti" benim bu saydıklarımın hepsinden nasibini almıştı. İş işten geçmeden yakaladım onu. Ellerimin arasına sımsıkı yapıştırdım. Kopmasın dedim ve kopmadı zaten. Bir nefeste, bir solukta bitiverdi. İnanın hala yanı başımda duruyor. Bırakak istemiyorum. O kadar tat aldım ki bu küçük romandan, anlatabilmem mümkün değil. "Keşke" dememek için okunması gereken bir yapıt diye düşünüyorum. Keşke'ler sizden uzak olsun...

"Bir Çift Yürek"ten sonra yine güzel bir Marlo Morgan kitabı okudum. Aborijinler... Çok fazla bilinmeyen bir mesaj. Belki de çok fazla dikkate alınmayan... Mesajı aldınız mı? Aldıysanız sorun yok. Almadıysanız bir daha, bir daha okuyun. Bu, göz ardı edilecek bir mesaj değil. Sanırım günümüzün dünyasında bu ve bunun gibi mesajlara ihtiyacımız var.