E-Dergi

Yazarlık ne demek, çok merak ediyorum. Her aklına geleni mesnetsizce ve insanlarla alay edercesine ardı ardına sıralamanın adı yazarlık oldu da benim mi haberim yok! İnsanlarla dalga geçmenin, onları küçümsemenin, dahası eleştiri adına onlarla dalga geçmenin ve onlara hakaret etmenin adı yazarlık oldu da ben uyuyor muyum? İnsanları küçük düşürmenin, sırf kendisi gibi değiller diye onları yerin dibine sokmanın adı yazarlık da ben mi bunun yabancısıyım? Türkçeyi istediği gibi kullanıp kuralları altüst edip adına bir de özgünlük demenin adı yazarlık oldu da biz mi geri kaldık, ben anlayamıyorum. Bazı şeylere sanırım Sayın Perihan Mağden'in dediği gibi çok "ARMUT"ça yaklaşıyorum. Öyle ya, bizler armutlarız. Perihan Hanım'ın bizi taşlayıp düşürmesi lazım. Alimallah yoksa iki yakamız bir araya gelmez.

Tavrınızla ve kullandığınız dille, Türkçeyi berbat edişinizle eleştirdiğiniz insanlardan hiçbir farkınız kalmıyor. Siz de bir TUTAN/AKITAN KADIN'ı oynuyorsunuz; ama ne hikmetse bir türlü tutamıyorsunuz.

Romanın yazarı ikilem içinde kalmış sanırım. Bir taraftan romanın bir kurgu, bir kurmaca olduğuna sıkça göndermeler yaparken bir taraftan da tarihyazıcılardan kayde değer bilgiler aktarıyor. Bunların arasında da orta noktayı bulamamış. Bir taraftan Osmanlıların cani, katil hatta militan olduklarını söylerken bir yandan da Ortaçağ Avrupası'nda daha kötü, daha zalimce işlerin yapıldığını aktarıyor.

Bütün bu ikilemlere rağmen İstanbul'un fethini en ince detayına kadar anlatması bakımından hoşuma gitti. Pek çok şeyi ayrıntısıyla düşünme şansı verdi bana. Romanın bir kurgu olduğunu kabul edip, sadece Romalıların tarafından yazsa belki daha iyi olurdu. Bizlerin tepkisini çekmemek için olabildiğince üslubunu yumuşatmaya çalışmış; ama bunda başarılı olamamış. Aktarılan pek çok şeyde bilgi yanlışı var. Aktarılan hadisler bile adamakıllı çevirilmeden çalakalem yazılıp geçilmiş. Bunlar da elbette İslam dünyasına Oryantalist bakışın bir göstergesi. Keşke bizim içimizden kuru gürültüleri ve hurafeleri çıkarıp nesnel bir dille fethi kaleme alacak birileri çıksaydı. Gerçi istekler bununla bitmez, İstanbul'un fethinin bir de filminin çekilmesi lazım; ama bu söylediğime ben bile inanmıyorum ve gülüyorum.

Geçmişi yâd etmek... Geçmişi geleceğin nesillerine geri getirmek. Mustafa Armağan bu işi gerçekten hakkıyla yapan kişilerden. Belki de ender kişilerden biri. Yüzümüzün batıya dönük olduğu yüzyılımızda sanırım Osmanlı'nın yüzünün her yere dönük olduğu açık bir şekilde buradan öğrenilebilir. Zihni örümcek bağlamış aydınlara buradan sevgiler.

İnsanların para kazanmak ve nam yapmak adına girişmeyecekleri iş yok. Yazarını tebrik ediyorum. Agatha Christie romanlarını aratmayacak bir mizansen ve müthiş bir hayal gücü. Kurgunun soluksuz ve dipsiz derinliklerinde dolaştım durdum. Şimdi bu yorumumu okuyanlar beni AKP sempatizanı sanabilir; bunu önemsemiyorum; ama AKP'ye mualif biri olarak bu senaryoya ben bile güldüm. Ne diyeyim. İlahi siz... Adamı gülmekten öldürürsünüz.

Medya gerçekten çok büyük bir güç. Pek çok medya kuruluşu, adet olduğu üzere hükümet tarafında tavır alırken elbette bazıları da hükümete muhalif olacaktır. Nihayetinde herkes aynı düşüncenin insanı olsaydı tektip insan modeli çıkmaz mıydı karşımıza? Fakat ben merak ediyorum! Sayın Çölaşan'ın yazdığı bu itap da eleştirdiği kurum ve kuruluşların içinde küçük de olsa bir çentik deği mi? Bana göre eleştirdiği düzenin içinde kendisi de var. Siyasi bakımsan şeffaf bir insanımdır, saplantılı bir siyasi görüşüm de yoktur. Tarafsız bir gözle bakanlar görecekler ki bu yapıt da eyazarının eleştirdiklerinden çok farklı değil. Yine de söylenmemiş şeyleri söylemesi ve özgünlüğü bakımından önemli. kaleminizin mürekkebi bol olsun efendim.