E-Dergi

Bitirdim ve kapağı 'ben ne okudum şimdi,' diye kapattım. Sonra da basit, tuhaf ama akılda kalıcı bir hikaye olduğunda karar kıldım. Yazarın tarzı bütün eserlerinde aynı mıdır bilmiyorum ama farklı bir anlatı biçimi istiyorsanız şans verebilirsiniz.

Baştan on beş yirmi sayfa merak uyandırıcı ama karmakarışıktı, kim, neden, nasıl diye sormaktan iki üç defa okudum. Anlamak için kitabın sonuna gelmek gerekiyormuş meğer, ne gerek vardı okuru yormaya? İşte böyle kötü ve yorucu bir kurgusu var romanın. Yazar neredeyse bütün karakterleri işleyeceğim diye oradan oraya atlamış, bütünlüğü bir türlü sağlayamadığı gibi sürekli dikkat dağıtmış. Yoksa küçük bir çocuğun etrafında dönen olaylar ilgi çekici, konu olarak da son derece sağlam bir polisiye ve dikkat çeken mantık hatası yok, bu yüzden üç yıldıza gitmedi elim.

Esasında film senaryosu gibi kurgulanmış edebiyat eserlerini pek sevmiyorum, burada da bir Rio, bir Nijerya, bir Kıbrıs, bir Hollanda, bir Türkiye derken dikkat dağılıyor hatta bazılarının gereksiz olduğunu düşünüyorsun Ne var ki bu durum yazarın iyi bir kurgucu olduğu gerçeğini değiştirmiyor.

1950'li yıllarda Amazon yerlilerinin islah(!) edilme süreci üzerine kurgulanmış bir roman, makale ya da belgesel tarzında anlatılan uzun bölümler var, ilaveten yerlilere ait geleneksel hikayelerle zenginleştirilmiş. Herkese göre değil, etnoloji ve Güney Amerika sosyolojisi ilgisini çekenler sever.

Yirmi yaşındaki Şilili bir gencin uzak geçmiş, yakın geçmiş ve bugün sayıklamaları. Her sayfa bir paragraftan oluşuyor, geçişler karışık, arka kapakta ima edildiği gibi çölün ruhunu filan da hissettirmiyor.