E-Dergi

Bu yorumu Tanpınar'ın Türk tarihinin en iyi edebiyatçılarından biri olduğu gerçeğinden bağımsız yazıyorum.

Roman bir gazete tefrikası olarak yayımlandığını o kadar belli ediyor ki. özellikle bütünüyle çok dağınık. İkinci bölüme kadar olan ilk 73 sayfa oradan oraya koşturan bir yılkı atı gibi, anlamak zor, takip etmek zor. Yazar da farkında, ilk bölümün bir yerinde, "Hikayeyi niçin bu uzak hatıralarla ağırlaştırdım?" diye sorup açıklamaya çalışıyor.

İkinci bölümde nihayet hikaye bir kahraman etrafında şekillenmeye başlıyor. İşin toparlanmasına rağmen dağınıklık hissi kaybolmuyor. Bu noktada eski Türkçe sözcüklerin de etkisi olduğunu göz ardı edemiyorum ama bence romanın en büyük noksanı okurun dikkatini bütünüyle konuya, anlatıma ve karaktere odaklayamaması oluyor. Ve kendi kendime şunu soruyorum; acaba bu eseri günümüz yazarlarından biri yazsaydı bunca övgüyü alır mıydı?

Daha evvel yazarın Sahtekar adlı romanını okumuş çok beğenmiştim. Bunu da beğendim, tıpkı ilk okuduğum romanındaki gibi yazarın coğrafik özellikleri kullanarak kurguladığı ortamları cazip buluyorum. Eğer farklı şehirler, farklı ülkeler, dağlar, denizler, trenler, otobüsler, uçuşlar ilginizi çekiyorsa bu roman size göre.

Yazardan okuduğum ikinci roman. Kısa ve kolay okunan bir anlatı olmuş fakat ilk okuduğum Bilinmeyen Boyut'taki adı alamadım, özgün bir anlatımı olduğunu söylemeliyim.

Yayınevine ve kitabın adına bakınca ilk anda bilimkurgu zannedilse de değil. Şili'de diktatörlük döneminin izlerinin peşindeki bir gazetecinin ilginç gözlemleri. Çok hareketli br roman sayılmaz ama bu türlü konulara ilgisi olanlara iyi bir okuma sunuyor.

Öncelikle iyi bir edebiyat eseri olduğunu söylemeliyim, Etkileyici cümleleri ve iyi çevirisiyle göz dolduruyor.

Ne var ki konu bana pek hitap etmedi. Yazarların ve yayın dünyasının dinamiklerini, ilişkileri ve aralarındaki entrikaları ilgiyle okuyacak çok insan vardır mutlaka.