Yolların Başlangıcı Hakkındaki Yorumlar

Akıcı sürükleyici bir kitap

Kitabın arka kapağını okuduğumda Osmanlı İmparatorluğu ve Atatürk hakkında derin bilgiler vermiş olabileceğini düşünmüştüm ama maalesef beni bu konuda hayal kırıklığına uğrattı..

Dünyaya uyanık gözle bakan kişi, yaşamın çürüyüp giden bir tohum olduğunu, gözler kuşkusuz... Yalnızca özgür bir ruh, üstünde mutsuzluktan başka bir şey bitmeyen çayırlardan vazgeçip, sonsuzluğun kokusunu içine doldurmayı bilir..

Bu kitapla birlikte yazarın serisini de tamamlamış oldum. Ama yazarın diğer eserlerindeki o tadı alamadım , açıkçası sıkıldım. Maalouf'u okumaya başlayacaksanız bu kitabı ilk sıraya koymayın derim . Yoksa diğerlerini okumak istemeyebilir ve çok şey kaçırmış olursunuz .

Bana göre içerik bakımından karışık bir yazım şekli seçmişse de ilginç bir kitap ve okunmalı. Bir Hristiyan gözü ile Osmanlı ve Atatürk'e bakış açısını bilmek için en azından...

Hayranı oduğum bu yazarın beni hayal kırıklığına uğratan tek eseri. Ve bitirmeden sıkılıp bıraktığım nadir kitaplardan biri. Tavsiye edemeyeceğim için üzgünüm.

amin maalouf inanılmaz araştırmacı bir yazar. Kurgulamasının iyi olmasının yanında, çözümlemelerindeki inadı, yorulmadan safettiği emek ve tabi geceli gündüzlü uğraşıları... Sanki akrabalarının yaşadıklarını birlikte aradık merak ettik en sonunda çoğunu çözüp, çözemediklerimizi olduğu gibi bir kenara bıraktık. Sır sandığına... çözülmek üzere başka kuşaklara... ben de hep derdim keşke büyük büyük dedelerimin hayatlarını sorsaydım büyük anne ve büyük babalarıma... olmadı... ama bu heyecanı amin maaloufla yaşadım... sonsuz teşekkürlerr sana...

diğer kitapları ile karşılaştırıldığında eksiklik hissediyorsunuz.sıkı bir Amin Maalouf takipçisi olarak yine de tavsiye ediyorum... ama Semerkant ve Uygarlıklarımız Tükendiğinde'deki sürükleyiciliği beklemeyin...

amin maalouf'un hayatını öğrenmek isteyenler için okunacak bir kitap. Lübnan'dan Fransaya sonra tekrar kendi topraklarında bir parçasını arayan bir yazarın hikayesi diyebiliriz.

amin maluf diğer kitaplarında yaptığı gibi bu kitabında da keyfli bir yolculuğa çıkardı beni.mutluyum bu yolculuktan.kitap belgeselvari özellikler barındırıyor.yazar kitabında Lübnandan başlayıp amerikaya kübaya.ingiltereye,avustralyaya, mısıra ,suriyeye götürüyor okuyucuyu.Büyükdedesi ve büyük amcası Cebrailden hareketle zihin dünyasının,kişiliğinin düşüncelerinin meydana çıkmasına kaynaklık teşkil eden atalarına ve hayatlarına dair çözümlemelere gidiyor.okumaktan zevk alınabilecek,okununca niye okudum ki diye sordurtmayacak bir kitap.

söz konusu amin maalouf olunca okunuyor ama ben bu kitabında kopukluklar yaşadım.kötü bir kitap anlamını çıkarmayın.yüzüncü adı bir solukta okumuştum ama bu biraz uzun sürdü. yine de okumanız için tavsiyede bulunuyorum amin maalouf ve tarzını seviyorsanız eğer.

Her zamanki gibi akıcı bir Amin Maaluf kitabı. Tavsiye ederim. Ama ilk kitap olarak Semerkant'ı okuyun.

Kitap aslında çok sürükleyici olmayabilirdi çünkü konu ilginç değil; eğer Amin Maalouf gibi usta bir yazarın elinden çıkmasaydı. Hemen hemen hiç olduğu kesin olan bir olaydan bahsedilmiyor, kitap tahminle ve mantıkla yapılan bağlantılardan oluşuyor. Ama okuması çok zevkli. Yalnız Amin Maalouf ne derse desin, ben yine de kendisini hiç bir yere bağlı, hiç bir ülkenin insanı gibi hissetmeyenlere üzülürüm...Aidiyet duygusu insana güç veriyor.

Kitap çok akıcı bir dille anlatılmış Yazarın bütün kitaplarını okumuş biri olarak anı ve araştırmanın romanla buluştuğu kitabı bu olsa gerek diye düşünüyorum. Yazarın dedesinin karakterine bakıp etkilenmemek mümkün değil...

çok güzellll

yazarın diğer kitaplarındaki anlatımından farklı bir anlatımı var doğrusu doğunun limanları tadı vermedi ama yine de çok değerli bir kitap

Yazar kökü 150 yıl öncesine kadar dayanan ,dedesi Butros'tan büyükamcası Cebrail'e kadar , Lübnan'dan Küba'ya kadar ailesinin köklerini anlatıyor.
Aslında konu sıkıcı olsada yazarın anlatım kabiliyeti ve dili okuyucuyu kendine çekiyor.
Kitabın sayfa basımı ve kalitesi ise gayet güzel.

yazarın genel tarzının dışında olduğunu düşündüğüm bir kitap. semerkant'ta, yüzüncü ad'da olan gizemli hikayelerden birisi ile karşalaşacağımı sanmıştım. hayal kırıklığına uğradım. zorlukla biritdiğimi söylemeliyim. aslında yaptığı araştırma, iz sürmesi takdire şayan. Hikayesini zaman içinde kurgulayarak karakterlerin ağzından anlatsa daha ilgi çekici olabilirdi ama kendi ağzından ve gayet sıkıcı bir tarzda anlatması kitabı okutmuyor. fakat yine de kitabı bitirdikten sonra kendi tarihimizin orta doğu tarihi üzerindeki etkisini, Atatürk'ün doğudaki halkların bir kısmı için ne demek olduğunu gördüm. hülasa kitabın anlatımı sıkıcı, yine de bazı tatlar alınabilir. İlgilisine.....

amin maalouf'u bu kitapla tanıdım. bu aslında kendi hikayesi. dedesi, amcası, babası.. yazışmalrını, evden ayrılışlarını, birbirlerini aramaları anlatıyor. atatürk' ten de bahsediyor bi bölümde. ama çok zevkle okuduğumu söyleyemem kitabı. biraz sıkıldım okurken.

biraz yazar için kişisel bir kitap olsada zevkle okunacaktır tabi diger maalouf klasiklerinin tadını buldugumu soyleyemem

Yazarın köklerine indiği bir eser. Anlatıcının ailesi hakkında bilgi sahibi oluyoruz.Bir ailenin hikayesi anlatılnakta. Eserde Hristiyanlıktaki mezhepler hakkında bilgi veriliyor. Kitaptan geriye bende, köklerimi araştırma ve soy ağacımı çıkarma isteği kaldı.Bitirirken biraz zorlandığımı itiraf etmeliyim.

kitabın dönemsel olması bakımından okunması gerektiğine inananlardanım. dönemine çok iyi olmasa da bir nebze ışık tutan bir kitap. okumakta yarar var...

Bu kitap bir roman değildir Maaloufun diğer kitaplarıyla kıyaslama yapmak o nadanla yanlış olur, Arapların gözüyle haçlı seferleri, ölümcül kimlikler ve Yolların Başlangıcı Maalouf kitapları arasında farklı yerlerde dururlar.(tabi bir de okunması gerekmeyen librettoları var şimdi). Bu kitap aslında tam olarak maaloufun da kitabı sayılmaz, çünkü içindeki önemli notların çoğu alıntıdır. Bu kitap Osmanlının son dönemlerinde hala Osmanlı olan aynı zamanda Arap ve Hristiyan olmak gibi özelliklere de sahip insanların ekonominin kötüye gidişi, misyonerlik faaliyetleri, savaşlar, kuraklık, kıtlık ve avrupadaki modernleşme hareketlerinin de etkisiyle, dış dünyaya açılım, yeni kapılar, çıkış yolları arama, yeni bir hayata başlama, kısacası yeni bir kimlik bulma arayışlarına ışık tutan o dönemler hakkında bilgi veren değerli notlardan oluşmaktadır. Bu notlara ulaşırken Maaloufun aile hatıralarını günyüzüne çıkarması ve sabırlı bir araştırmacı edasıyla yakın geçmişini aydınlatması da kitabın dolgu maddeleri olmuştur. Kitap o dönem Ortadoğu Osmanlılarının Devlete bakışı ve yıkılma döneminin nedenlerine ilişkin bilgiler vermesinin yanında insanların gelişen süreçler neticesinde köklerine hatta yabancılaşmalarına dair de çarpıcı örnekler sunmaktadır. Bunun yanısıra Ölümcül kimliklerden sonra Maaloufun yazı dünyasını neye göre ve nasıl şekillendirdiğini anlamamıza yardımcı olması bakımından önemli bir kitaptır. Özellikle Maalouf romanları okuyucuları ve batılılaşma (globalleşme, küreselleşme v.s.) kavramları ile ilgilenenlere tavsiye edebileceğim bir kitaptır.

Yazarın okuduğum ilk kitabıydı ve hiç keyif almadan , zorlanarak okuduğum bir kitap oldu. Ben mi fazla anlam yükledim bilemiyorum ama yeni birşeyler öğrenebilirim , yazarın yetiştiği toprakların kültürünü hissedebilirim diye düşünmüştüm ama aksi oldu .Kitap bittiğinde sadece kuru bir boşluk hissediyordum .

YAZARLA TANIŞMAM BU KİTAPLA OLDU.EN SEVDİĞİM YAZARA TERFİ ETMESİ BU KİTAPLADIR.SANKİ DÜNYANIN BÜTÜN COĞRAFYALARINA HAKİMMİŞ GİBİ.BUNUN DA SADECE HAYALGÜCÜNDEN VEYA ORALARDA BULUNMADAN KAYNAKLANDIĞINI ZANNETMİYORUM.GALİBA AYNI ZAMANDA İYİ BİR ARAŞTIRMACI.KİTABIN BİR YERİNDE SEBATAYCILARIN BİLE BAHSİ GEÇİYOR.ALIN,OKUYUN,BANA HAK VERECEKSİNİZ.HATTA HAYATI ÖZETLEYEN ALTI ÇİZİLECEK BİR İKİ CÜMLE VAR Kİ KİTAPTA,ONLARI DA SİZ BULUN!

Akdeniz kültürünü çok iyi bilen Lübnan asıllı yazar son kitabı ile kendi ailesinin tarihsel araştırması ile okuyucu karşısına çıkıyor. Dedesinin kardeşi ile arasında geçen mektuplaşmalardan yola çıkarak bir dönemin siyasi kültürel gelişimine ışık tutmakla kalmıyor okuyucuyu adete mektup yazmak zorunda bırakıyor. Bir dönemin en önemli iletişim aracı mektup tekrar Maalouf'la canlanıyor gözünüzde. Maalouf'un anlatım ve üslup başarısından bahsetmeye gerek yok... Mutlaka okuyun derim.

Akrabalarınızın ABD de ligde oynayan bir takımın sahibi olduğunu bilmek te; gidip te taa Küba'da akrabanızın yaptırdığı evi onca yıl sonra bulmak ta ilginç olsa gerek.
Amin Maalouf'un biraz kendini, çokça da ailesinin geçmişini anlattığı bir kitap. Yazarı daha yakından tanımak ve anlamak adına bir kazanım. Aile içi çatışmalar ilginç, aslında bu aile çok ilginç, dolayısı ile kitap ta okumaya değer.

Yollar,kırgınlıklar,kargaşalar,hesaplar,hayaller,Orta Doğu insanlarının tipik kimlik arayışları...Ve bunlar Amin Maaloufun en beğendiğim yönü.Konusuyla,edebi içeriğiyle tam bir Amin Maalouf kitabı.

Bazen başkalarının hayatları çekici gelir insana. Aslında kendisininkinin aynısı olsa da değişikmiş gibi okunur.
Belki Amin Maalouf'a körü körüne bağlı biri olduğum için bu kitabını da diğerleri gibi çok beğendim. Aslında kitapta sadece yazarın ailesinin yaşadıklarını değil, o zamanda Osmanlı Devleti'nin ne durumda olduğunu ve halkın devletle olan ilişkilerini ve düşüncelerini de görmek mümkün. Hatta kişisel derslerin de çıkarılabilineceğini düşünüyorum. Bir de her zaman ilgimi çeken şey yazarın anlattığı, belki gerçekten yaşadığı bilmiyorum, yerlerdir ki Amin Maalouf bu kitabında da beni bu konuda tatmin etti. Şimdi kitaptaki hikayeyi anlatmak istemiyorum, kimsenin merakla okuma zevkine engel olmak istemem. Diyeceğim şu ki; Amin Maalouf sevenlere özellikle tavsiye ediyorum; sevmeyenlere de artık bir ucundan başlasınlar diyorum.

Bu romanda yazar kendi ailesini, geçmişini, atalarını anlatıyor. Ailesinin parçalanışı yaklaşık olarak Osmanlı Devleti'nin parçalanışıyla aynı tarihlerde. Zaten Maalouf'un ailesinin göç etmesinin temelinde de ekenomik zorluklar ve sıkıntılar rol oynuyor.Yazarın Küba'dan Paris'e,Lübnan'a kadar uzanan geniş bir coğrafyaya yayılan köklerini arama mücadelesi de denebilir bu kitap için.
Dili için hiçbir şey söyleyemeyeceğim. Ben zaten bu yazarın anlatımını çok abartılı, zorlama mistisizme sahip buluyorum ve beğenmiyorum. Bunun da üslubunu beğenmedim doğrusu ama yine de okunur...

Maalouf aslında pek çok kesim tarafından siyasi ya da yanlı bir yazar olarak verilmektedir. Ancak Maalouf' u bu kitabında okuyanlar anlayacaklardır ki o, tıpkı diğer insanlar gibi kendi öykülkerinden yola çıkarak kaleme aldığı bir kitapta aslında bir yandan da dünya gerçekliklerini ve göçebe yaşamın sürgün öykülerini anlatmaktadır. Bu da insanda bir objektivite hissi uyandırmaktadır. Aslında onun bize anlattığı öykü ile bir yandan da tüm dünya da bir mülteci hayatına mahkum olan insanlığın öyküsünü de kaleme almış gibi hissedeceksiniz.

Bana göre Amin Maalouf'un en iyi kitabı.Bu romanda yazar kendi ailesini, geçmişini, atalarını anlatıyor. Ailesinin parçalanışı yaklaşık olarak Osmanlı Devleti'nin parçalanışıyla aynı tarihlerde. Zaten Maalouf'un ailesinin göç etmesinin temelinde de ekenomik zorluklar ve sıkıntılar rol oynuyor.Yazarın Küba'dan Paris'e,Lübnan'a kadar uzanan geniş bir coğrafyaya yayılan köklerini arama mücadelesi de denebilir bu kitap için.
Dili için hiçbir şey söyleyemeyeceğim. Ben zaten bu yazarın anlatımını çok abartılı, zorlama mistisizme sahip buluyorum ve beğenmiyorum. Bunun da üslubunu beğenmedim doğrusu ama yine de okunur...

Kitabın konusu yazarın kendi soyağacı olduğundan benim için yorucu bir kitap oldu.Çoğu zaman bırakmamak için kendimle mücadele ettim.Dili akıcı değil,konusu da tatmin edici gelmedi.Tanios Kayası,Doğu'nun Limanları ve Semerkant'dan hemen sonra bu kitabı aldım.Fakat diğer eserleri kadar lezzet vermedi.

kitap başta sıkıcı gibi geliyor fakat aile bireylerini aramaya başladıktan sonra bir akıcılık kazanıyor diğer kitaplarında olduğu gibi yine harika

Beni yolların başlangıcına,varoluşumun rastlantısal gibi görünen ama aslında bir bütünün parçası olan olayları araştırmaya itti.Dedelerimin resmini,ismini taşıdığım dedemin resmini bu kadar nasıl olup da merak etmemiş,araştırmamıştım.En azından hala hayatta olan ninelerime sorabilirdim.Ailemizle ilgili ne kadar az detay bilirsek o kadar çok kopuyoruz bağlarımızdan.Benim varoluşumda rol oynayan insanlarla neden konuşmamıştım.Bu kitabı okuduktan sonra ailemle konuşabilecek bir ortak konu buldum.Geçmişi anlatmaya hevesli bir ailemle olduğu için şanslıyım.Bu kitap belli bir ailenin tarhsel geçmişini irdelese de, aslında bir bakıma kendi ailenizin geçmişine uzanan kapıları da aralıyor.

İlk önce yazarın semerkant kitabını okudum ve çok çok beğendim. Sonra bu kitabını aldım ancak sıkıcı geldi kitap. sırf bitirmek için okudum. arada sırada türklerle ilgili, tarihimizle ilgili bilgiler veriyor ve bunlar hoş. Yazar kendi ailesinin köklerine iniyor ve dedesinin babasından kendisine kadar olan olayları mektupların ışığında araştırıyor.

Maalouf'un en kötü kitabı diyebilirim.Doğunun limanları yada ölümcül kimliklerle karşılaştırıldığında tam bir fiyasko.Kendi ailesinin tarihçesini yazmaya çalışmış ancak bunu romanlaştırmaya çalışırken iyice karıştırmış herşeyi.Tavsiyem okumamanız yönünde.

Kitap, yazarın önceki yazdıkları kadar göz kamaştırıcı bir eser değil. Buna rağmen Amin Maalouf sizleri kitabı okuduğunuza pişman ettirmiyor. Kelimeleri iyi kullanabilme özelliğiyle bunu başarabildiğini söylesem yanlış bir noktaya temas etmiş olmam.

Amin Maalouf kökenlerine uzanrak döneme ışık tutmayı arzu etmiş olabilir veyahut kitabın arka kapağını hazırlayanlar kitabın bu yönünü vurgulamış olabilirler. Ancak, hiç de öyle kitabın arkasında tanıtımı yapıldığı gibi çarpıcı yorumlar getirmiyor dönemin Osmanlı'sına ya da ülkelerine. Vasatlığı aşamayan konuları çok güzel bir üslupla dile getirmiş olması da pek bir anlam ifade etmemiş. Çünkü kitabın sonunda eserin kahramanların yokluğunu hissedemiyorsunuz. Kişiliklerde derinlere inilmemiş olmalı ki bir türlü karakterlerle "duygusal" bir bağ kurulamıyor. İşin açıkçası bu bağa önem veren birisiyim.

Amin Maalouf, kendi ailesini birbirleriyle yaptıkları yazışmalar sayesinde takip etmiş ve anlatmış. Herhalde belgelere dayanmayan yorumları olmasa Amin Maalouf'un bu eserini hatrına rağmen okumamazlık edebilirdiniz.

150 yıllık bir dönemi aktarmaya çalışmış Amin Maalouf. Kitapta en ilginç bulduğum olgu aile bireylerinin sürekli dış ülkelere göç etmesi ve ana vatan ile alan bağlarını kolayca koparabilmeleri oldu. Empati yaptığınızda bu durumun derin sorunsallarla çepeçevre sarılmış olduğunu fark ediyorsunuz. Düşünsenize bir, doğduğunuz ve büyüdüğünüz bir çevreyi bir şekilde silip atabiliyorsunuz. Bana korkunç bir olaymış gibi geliyor.

İkinci ilginç bulduğum olgu, Amin Maalouf'un atalarının ve kendisinin yaşadığı çevrede Katoliklerin ve Protestanların birbirlerini düşman ve "kafir" olarak addetmeleri. Kafir kelimesini tırnak içerisine aldım; çünkü kitapta böyle bir kelime geçmiyor. Ama insanlar birbirlerine o kadar anlayamadığım bir şekilde yaklaşıyorlar ki en açıklayıcı ve kapsayıcı tanım bu olsa gerek. İki dini grup ve onların içerisinde bulunan küçük takımlar birbirlerini hiç de hoş karşılamamışlar. Ben bu mezheplerin pratikte birbirlerine böyle baktıklarını Doğu'da bilmezdim.

Kitap yaşamdan gerçek bir kesit sunarak oluşmuş. Amin Maalouf sevenler her unsura rağmen -benim gibi- hoşgörüyle ve sonunda sabırla karşılayacaklar bu kitabı.