E-Dergi

amsterdam waterstone's un altını üstüne getirtip buldum, aldım uykusuzluktan bayılıncaya kadar okudum...elime ne geçti daha bir sabırsızlık suzanneciim otur yaz şu 3. kitabı da bizi meraktan çatlatma...
catching fire bir bakıma serinin ara kitabı, ama geçiş kitabından çok daha öte kurgusu çok güzel, ilk kitapla bağlantıları çok iyi ve 3. kitabın geleceğini hissettiren bir kitap. the hunger games'in sonu ne kadar meraka düşürtüyosa insanı o merakı 2yle çarpın işte öyle bitiyor kitap

degerin sendendir baskalarinin senin hakkindaki goruslerinden degil; ozune don; icine bak anafikirli bir kitaptir lakin reklami kac dile cevrildigi ne cok okunduguyla yapilmaktadir celiskili olarak.

çok akıcı, bir soluktan okunabilen bir roman. okurken beni ağlatan bir çok bölümü olmasına rağmen, çok fazla türk filmi tarzı olduğunu düşünüyorum. yalnış anlaşılmasın türk filmlerini de izlemeyi çok severim. ancak bana olaylar çok tanıdık geldi. bitmek tükenmek bilmeyen felaket zincirlerini arka arkaya sıralayan laçkalaşmış dizileri andırır bir şekilde bir felaket bitip diğeri vuku bulmuş kitapta. kitaba zenginliği işgal sürecinde yaşananların konu edilmesi katmış.

anadolu tarihinin hatta dünya tarihinin önemli isimlerinden olan anadoludaki ilk sosyalist mücadeleyi veren kişinin hayatını ve mücadelesini çok bir bir şekilde ifade eden kitap.

şimdi bu eleştirimden sonra bazılarının bana kızacağını biliyorum ama elimde değil eeştirmemek yani sanki bütün dünyanın tek hedefi var o da türkiye yahu kardeşim bugün sadece türkiye değil her devletin her devlet üzerinde bir takım planları var rusyanın da iranın da çinin de üzerinde birlerinin hedefleri var yani mesele türkiyeye endekslemek yerine meselenin özüne inmek daha uygun olur bugün türkiye üzerinde hedefi olduğu söylenen ülkelerin halklarının mı türkiye üzerinde hedefleri var tabiki hayır sadece sömüren kesimlerin türkiye ve diğer devletler üzerinde hedefleri var bence burda hedef olarak gösterilmesi gereken türkiyede de olsa başka ülkede de olsa sömürücüler olmalıydı...