E-Dergi

Öncelikle yazarın soyadı ile sorunu olanlara küçük bir bilgi: anne ve babası hintli olan, doğu Kanada'da çocukluğu geçmiş ve hukuk tahsili yapmış bir kişi Robin Sharma, doğal olarak soyadı bu.
Eğer çok maddiyatçı bir insansanız, hayatın paradan, lüks eşyadan, havalı arabalardan, yaldızlı kariyerden geçtiğini düşünenlerdenseniz, bu kitaba atlayıp, çok geç olmadan feyz almanız şart.
Yok, ben zaten yarı ermiş sade bir vatandaşım, parada pulda gözüm yok diyorsanız, yani hayatın özünün sağlık ve huzurdan geçtiğinin zaten bilincinde iseniz okumanıza gerek yok.
Ben yarım bıraktım. Roman romandır, ders kitabı ders kitabıdır. Ben roman okumak istiyorum...

Nasıl? Değişen hiç bir şey yok değil mi? Remarque'ın tepkisi günümüz için de geçerli. Silahların modeli değişmiş olsa da , ölümün modeli değişmemiş, değil mi?
Genç ölüm, gözünüzün önünde ölen arkadaşınız, hasret. Cepheden eksile eksile savaşı bitiremeyen genç beyinler ve bedenler. Yazarın daha 18 yaşındayken I.Dünya savaşında cephede olması, romanın gerçekliğini artırıyor. Naziler 1933'te kitaplarını boşuna yasaklamamışlar. Nasıl beyinlerini yıkayabilileri o gencecik fidanların, okusalardı bu zararlı romanları.

Bir kitap tanıtım yazısı ancak bu kadar şişirilebilir ve içi boşaltılabilir.
Siz tanıtım yazısında "derbeder" denildiğine bakmayın. Son derece mücadeleci, kendi ve küçük çocuğunun geleceği için, tükenmişliğinin kıyısından kurtulmanın yollarını arayan bir genç kadın var hikayemizde.
Kitaba başlayacak, bitirecek ama doyamayacaksınız. Ben bu tarz şikelerin gözlerimizin içine bakılarak yapıldığına inananlardanım. Bir de o gözle okuyun.

Romanda birkaç iş bir arada yapılmaya çalışılmış ancak tam olarak başarıldığı söylenemez. Hem mini bir aşk hikayesi, hem tarih, kahramanlık v.s. derken, bir oturmamışlık hali var romanda.
Bazı yazarlar vardır, gençtir, deneyimsiz olduğu düşünülebilir, ama ilk kitabını okuduktan sonra yeni kitap yazsa da okusam dersiniz.
Ancak Buket Uzuner'de bir deneyimsizlik, bir akıcı olamama hali var. Bu nedenledir ki sonraki kitaplarını takip etmek içimden gelmedi. Edebi yanı çok derin olmasa da olur diyerek, biraz yüzeysel roman okumak isteyenler alabilirler.

Romanın son derece akıcı olduğunu belirtmem gerek. Bir gün öğlende başladım, diğer gün akşam üzeri bitti. Bitti, ancak beklentilerimi boşa çıkararak bitti. Anne İsabelle ile annesinin sevdiği, etrafında görmekten hoşlandığı, eski sevgilisin oğlu olduğunu anladığımız gençle ilgisini anlatamadan bitti. Tamamen imalarla anlatılıyor ki, İsabelle ile Eddy aynı babadan. Alberto başka babadan, Margot'nun zaten ikinci eşten olduğu açık. Olayların işleniş biçimi sıkı bir okur takibi gerektiriyor. İpin ucunu kaçırmamanızı; karakterlerin adlarını ve aralarındaki bağı bir an evvel öğrenmenizi tavsiye ederim.
Bu tavsiyelerin yanısıra şunu da belirteyim ki Yahudilere II.Dünya Savaşında reva görülen tavırları bu romanda bulabilirsiniz. Baş karakterlerden biri olan Arturo, ucundan kenarından derken kendince dramını yaşıyor. Etrafındakiler de onun peşisıra sürükleniyorlar.
Roman seçerken arka kapak tanıtım yazısının son derece yanıltıcı olduğu kitaplardan biri bu da. Bir daimi eleştirim de bu yazıları yazanlara olacak elbette. Biraz daha özen gösterin lütfen. En azından kitabı okumaya zahmet edin.