Kırmızı saçlı kadından sonra okuduğum ikinci kitabıdır sayın Pamuk' un. Güzel başlar, belirsizlikle kendine bağlar. Ama uzun bir süre ne olacak, neden bekliyorlar, nasıl olmaz derken inanılmaz bir karamsarlık ve bunaltı yaşatır insana. Emile Zola' nın Therese Raquin isimli kitabından sonra bir kitapta bu kadar bunalmamıştım. Kitap çok kaliteli ve hüzünlü. Ah be diyeyim daha başka bir şey söylemeyeyim. Okuyun arkadaşlar. İstanbul' da olan varsa bir müzesine de uğrasın derim. Kitabın içerisinde bir sayfada tek geçişli bilet mevcuttur. Hayırlı depresyonlar.
