Lolita / Beyaz Irktan Dul Bir Erkeğin İtirafları Hakkındaki Yorumlar

Nabokov'u Solgun Ateş ile tanıdım, ve sevdim. Sonrasında ise; Lolita'yı okudum. Bu kitapta, aşkın normal bir seyirde giden bir olgu olmadığını daha iyi hissediyorsunuz. Sınırların olmadığı, ve kimi zaman saplantılı, kimi zaman bencil duyguların esir aldığı karakterler ilham verici. Gerçekten güzel.

Bütün ahlaki önyargılarınızı altüst edecek kült bir şaheser

Fatih Özgüven'e bu muhteşem çeviri için ne kadar teşekkür etsek azdır. Nabokov'u onun dilinden okuduğumuz için oldukça şanslıyız.

çok ama çok güzel kitap. anlatım oyunlarına ve betimlemeler bu kadar çok yer verip, akıcılıkta hep üst düzeyde tutulmuş. Yazar insan algılarıyla oynayarak normalde iğreneceğimiz bir karaktere, yakınlaşmanıza sebep olabilir, dikkat!

Yaşını almış bir adamın çok genç yaştaki üvey kızına duyduğu aşkı konu alan Lolita, bence bir şaheser. Konu ne kadar rahatsız edici olsa da, edebi yönden bir şaheser bence. Yazarın kelimelerle oynaması ve betimlemeleri okumaya değer. Kesinlikle kaçırmayın derim.

Kendisinden sonra gelen bir çok esere esin kaynağı olmuş,Amerikan toplum değerleri ile Avrupalı görüş ve düşünüşün çatışmasını işleyen kendinden önce hiç anlatılmamış bir konuyu ele alan bir eser.Eserin bu orijinal konusu ve anlatımı yazarın Amerikan değerlerine adapte olmaya çalışan bir Avrupalı olmasında yatabilir.Sindirerek okunması gereken bir kitap...

Nabokov'un en beğendiğim eseridir. Kısa sürede okumuştum. Nabakov'un çok güzel bir anlatımı var. Özellikle kitabın sonları çok iyiydi. Herkese tavsiye ederim.

Konu ne kadar tedirgin edici olsada üslubu ve edebi degeri bu ayıbı örtecek nitelikte.Yazarin diline ,kelime oyunlarına anlatımına hayran oldum.Bence önyargılı olmadan herkesin okuması gereken bir yapıt.Belkide anne ve baba olarak,toplum olarak ,eğitimci olarak alabileceğimiz bazı dersler vardır.

Okuması cok zor, betimleleri çok fazla, zaman ve dikkat isteyen bir kitap fakat bilinçaltına inanılmaz baskı yapan olayları ve etrafınızdaki insanları özellikle ergen yaştaki kızları farklı gözle bakacağınız çok güzel bir kitap... Zamanı olan, bilinçaltına yapılacak baskıya geçici olarak izin veren okunabilir bir kitap... Kitabı bitirirken dikkat ve sabrınızı korumanız gerekmektedir....

Psikolojik tahlilleri güçlü bir eser. Humbert, kendi düşünce dünyasını keşfe çıkıyor. Zaaflarını, kuvvetli cihetlerini, insana ve insanlığa, hatta yaşamın sıradanlığına eleştirilerini ironik bir şekilde sunuyor. "Alyuvarlarım, akyuvarlarım, tümyuvarlarım..." gibi değişik ama orijinal söylemler var eserde. Humbert'in ilişki içinde bulunduğu insanlardan eğitim başta olmak üzere, insanlığın temel sorunsallarına, arayış ve temayüllerine düşünceler beyan ediliyor. Humbert güçlü bir karakter. Fakat Dolly biraz zayıf kalmış. Her şeye rağmen okunması gereken bir klasik. Eseri okuyunca Tutunamayanlar'ı anımsadım.

annesini erken yaşta kaybeden ve elim bir ilkaşk yaşayan içedönük,kederli bir erkeğin üvey kızına beslediği duygular..humbertin c.haze günlüğünü ele geçirdiğinde onlar roman senaryosu demesi,üniversiteli kızlardan hiçbirini çekici bulmadığını söylemesi ve lolitamın doğurduğu lolita diye büyükbabalığını hayal etmesi gibi yerlerinde romanın,bunun sadece bir saplantı olduğunu düşünseniz de;lolitaya veda ederken dokunursam ölürüm demesi,dolly'nin büyüdüğünde biteceğini sandığı ızdırabın geçmeyip artması gibi yerlerde de sapkınlıktan öte gerçek bir aşka tanık oluyorsunuz..eşsiz bir anlatım,fevkalade bir işçilik...en yürek yakan sahne ise benim için humbertin dolarese gel gidelim sonuna kadar beraber olalım dediğinde lolitanın parayı vermek için motele mi çağırıyorsun beni demesidir..aşkın maşuk tarafından anlaşılmaması,değer görmemesi içler acısıdır......ergenler beklesinler okumak için,edebi yanından ziyade hayallere dalıp estetik mutluluğa eremeyebilirler..olgun erkekler ise hüzünlü bir yolculukta sanatın bahşettiği olağanüstü tatlar alacaklar..

Beyaz ırktan bir erkeğin itiraflarını okurken doğal olarak herkesin üzerinde farklı bir etki bırakacağını düşündüm. Benim okumam da romanın ilerleyişiyle birlikte değişti. Önce bir akademisyenin küçük bir kıza duyduğu zaaf dolu bir dugunun peşinden gittim. Humbert'e kuşkuyla baktım. Sonra o küçük zaafın Humbert'in yaşamının bütününe yayılan karşı konulmaz bir tutku olduğunu gördüm. Humbert son derece bencilce Lolita'sının ardından gitti. Onun yaşamını kendisi şekillendirmek istedi. Gözü hiçbir şeyi görmez oldu. O an anladım ki karşımda tutkularına karşı koyamayan biri var yani tüm çıplaklığıyla insan var.
Nabokov'un bana göre en iyi iki romanından biridir. Bunu söylememde Orhan Pamuk'un da dikkat çektiği, romanın sonlarındaki Humbert'in Lolita'yı kaybettikten sonra bir tepeden kasabaya bakışı ve içinden geçen düşüncelerin aktarıldığı o unutulmaz bölümün de etkisi var.

Bir çok kişi için baş yapıt olmuş bir eser ama ben pek öyle düşünmüyorum. önceleri sapıkça yazılmış olarak düşünüyorsunuz ama ilerledikçe sapıklığın yerini psikoloji alıyor. Abartıldığı gibi baş yapıt değil bu kitap tabi herkesin şahsi görüşüdür , saygı duyarım.

Kitabın ismi direkt olarak cinselliği çağrıştırıyor gibi görünse de özünde derin bir psikolojinin izlerini görüyorsunuz. Ve ilk satırları okumaya başladıktan sonra elinizden bırakamıyorsunuz. Vladimir Nabokov'un eşsiz anlatımı ve okuru üçüncü bir gözle dahil ettiği eşsiz romanı Lolita, ciddi anlamda bir başyapıt.

TEk kelime ile şaheser! Bence insanlar küçük kızlara karşı saplantılı bir adamın hikayesini okumak rahatsızlık verici demeleri yerine eserin taşıdığı edebi derinliği tartışmalıdır. Zaten Nabokov'un kendisi bu kitabı okuyanlara şöyle seslenmiş:" Lolitayı okumaya karar verdiğinde lütfen onun sonderece ahlaki bir kitap olduğunu unutma." Zaten kitabı okuyonlar hem ön sözünde hemde kitabı bitirdiklerinde yazarın kendi yorumuyla kitabı daha rahat yorumlayabiliyor okuyucu... Nabokov sevenlerin kesin okumaları gereken bir eser...

Toplumun çürümüşlüklerine çok iyi göndermeler yapan, yazıldığı ve kapsadığı dönem düşünülürse son derece ileri ve cesur bir roman. Derinlemesine yapılmış psikolojik analizler, kullanılan esprili dil, kendisiyle alay etmeyi çok iyi bilen başrol kahramanı...Bir insan kendisini bu kadar mı iyi analiz eder. Hele duracağı noktayı seçişi. Gerçekten enteresan bir eser. Okumamak kayıp sayılır. Yalnız önyargılardan uzak okunması gereken bir eser unutmayalım.

Lolita,gercekten ilginc bir kitap.Bas kahraman Humbert,gunumuzdeki deger yargilariyla,gazetelerin 2. sayfalarinda rastladigimiz 'yasca kucuk kizlarin irzina gecme' sucunu islemis kisilerden biri olarak degerlendiriyor.Ama onun tarafindan bakinca o, kucuk kizi Dolores'i buyuk bir askla seven ve arzularina karsi koyamayan bir uvey baba sadece.Dolores'in gozunde ise Humbert, hicbir sey olmayan yasli bir bunak.Bu insanlar psikolojik sorunlari olan kisiler kuskusuz,ama hangisi hakli kesin olarak soyleyemeyecegim.Lolita,dusunulenden cok daha 'ahlaki'bir kitap oldugunu kanitliyor okundukca.Gercekten onerebilecegim birer kitap ve yazar.