Beyoğlu Rapsodisi Hakkındaki Yorumlar

Oldukça etkileyici bir sonu var. E bu tür kitaplarda sürpriz son çok önemlidir. En azından ben o amaçla okurum bu kitapları. Bu kitap genel anlamda iyi. Gerilimin ve romantizmin dozu iyi. Okurken hiç sıkılmıyorsunuz. Ayrıca hafiften bir İstanbul tanıtımı da var kitapta. İstanbul'da yaşamayan biri olarak, bu yönü çok hoşuma gitti.

Bir Türk yazardan okuduğum en muhteşem , en iyi gerilim romanı. Okurken tüylerim diken diken oldu ve Ahmet Ümit'e bu eseri sayesinde hayran oldum. Diğer eserlerini de alıp okumayı düşünüyorum en kısa zamanda. Bu kitabı okumazsanız çok şey kaçıracaksınız. kitabı alın ve kendinizi kitabın akışına bırakın , hiç ama hiç pişman olmayacaksınız :)

tehlike bazen en yakınımızdadır ama farkedemeyiz.ahmet ümit bu kitabında bunu kanıtlamıs bizlere.su ana kadar okudugum en ıyı polısıye romanlardan bırıdır BEYOĞLU RAPSODİSİ..kesinlikle tavsiye ederim.

Okuduğunuzda Beyoğlu hakkında ismini nereden aldığı sorusu dahil bütün bilgileri bulabileceğiniz, gerilimi, heyecanı, son ana kadar zirvede ve sürpriz finaliyle mutlaka okunması gereken bir Ahmet Ümit harikası polisiye roman...

Muhteşem bir Beyoğlu profilinin gözlerimizin önüne serildiği, Beyoğlu "kültürünün" buram buram koktuğu satırlardan oluşuyordu: "Beyoğlu Rapsodisi".. İçinde, Homeros'un şiirlerindeki olaylardan birini işleyen şarkı veya parçaya "rapsodi" denirdi.. Ümit'te bu kitabında Homeros'un şiirlerinden birini kulağımıza fısıldar adeta.. Ama bu, kesinlikle dehşet bir "şarkının" yankısıdır.. Hemde finalde rastgelen "korkunç" gerçekle.. Aslında, dikkatli Ahmet Ümit okuyucusu bir şeyler sezinleyebilir, çünkü bunu yazar neredeyse her kitabında yapıyor; ama kim ne derse desin, kitabı tekrardan okuyası geliyor insanın.. Gerilimi Kukla'dan da yüksek, son zamanlarda okuduğum en iyi Türkçe yazılan kitaplardan biri.. Herkese tavsiye ederim... Sessiz ve sakin yaz aksamlarında...

Kitaba başlarken daha önce Ahmet Ümit okumadığım için ne bekleyeceğimi bilmiyordum.İlk başlarda karşınıza çıkıcak olan bir Beyoğlu manzarı ve o manzarada kimi kendi yolunu bulmuş kimi hala bir arayış içersinde olan insanların yaşamından görüntülerdir.Öykü ilerledikce okuyucuya hissettirmeden olay ağlarını ustaca ören yazar, kitabın sonunda okuyucuyu şaşırtmayı çok iyi başarıyor.Kesinlikle tavsiye ediyorum.

hayata dair herşeyi içerisinde barındıran bu kitap beyoğlunu hemen hemen her yönüyle anlatıyor.beyoğlunun sokaklarında olanlar bir arkadaş grubunun başından geçenler ve ilşkileri de içeren bu kitap yine akıcı ve etküleyici bir üslupla kaleme alınmış...
her zamanki ahmet ümit kitaplarından.yani mukemmel....

Ahmet Ümit aslında beklenildiği gibi gerçek yaşamları kaleme alan ve hayatı birebir anlatan bir yazardır demek sanırım fazlaca da gerçekçi bir tavır olmayacaktır. Ancak Ahmet Ümit' i Beyoğlu Rapsodisi isimli kitabında okuyanlar göreceklerdir ki aslında yazarın birebir gerçeklikleri yazmadığını iddia edenler aslında onu yüzeysel bir şekilde okuyanlar ve sadece genel geçer okuyuculardır. Ümit çünkü yaşamı aslında birebir verme ustalarından biridir. Bunu kitabı okuduktan sonra aldığınız haz ile daha da net farkedeceksiniz.

Ahmet ümit polisiye alanında çok etkili, sürükleyici kitaplar yazıyor.Diğerleri gibi bu romanını da gerçekten güzeldi,polisiye severlerin mutlaka okuması gerektiği bir kitap..Genelde polisiyelerin ağızda yavan bir taraf bırakan kısmı kitabın sonunda tahmin ettiğiniz kişinin katil çıkmasıdır,bu kitapta böyle birşey yok!! çok şaşıracaksınız..kitap dolu günler..

Ahmet Ümit Beyoğlunu da anlattığı bu kitabında inanılmayacak bir polisiye ile karşımıza çıkmış.Ben poliisiyenin insanın zamanını çaldığını düşünürüm ama ahmet ümit deyince bu düşünceden iz kalmıyor aklımda.Çünkü hem zevk alıyorum hemde bilmediğim yeni yeni şeyleyler öğreniyorum bu yuzden bu kıtabı normal bır polısıye roman gıbı gormeyın.ayrıca katılın kım oldugunu ogrendıgınızde çığlık atabılırsınız o kadar gercekcı kı bu adam kesınlıkle aklınızdan gecmıyor ama katıl omus yanı cok suruklecı ve bılgı verıcı guzel bır kıtap tavsıye ederım alın ve polısıyenın doruklarında gezının...

Bu kitabı arkadaşım okumuştu ve bana mutlaka okumam gerektiğini söylemişti.Ben ise bu güne kadar hiç bir Türk yazaran polisiye roman okumamıştım.Başlarda sıkılacağımı düşünmüştüm.Arkadaşım bana kitaptan biraz bahsedince okumaya karar verdim.İyi ki de okumuşum.Bu kitabı okuduktan sonra İstanbul'a gidip Beyoğlu'nu o kafamda hayal ettiğim yerleri canlı canlı görmeyi istedim.Beyoğlu'nu muhteşem anlatmış.Kitap bitince şöyle bir durup "VAY BEE!" diyorsunuz.her şey bir anda değişiveriyor.
Açıkçası hiç bir Türk yazardan böyle etkileyici bir polisiye beklemezdim.Bence Ahmet Ümit bu kitapla bir çok yabancı polisiye roman yazarlarına taç çıkartır.

beyoğlu rapsodisini yeni bitirdim.ilkbaşta 3 arkadaşın hayat hikayesi gibi geldi.ama okudukça işin tersine döndüğü arkadaşların kendilerini cinayet soruşturmasının içinde bulduğu bir hikaye.bence çok güzel işlenmiş bir polisiye romanı.insanı kitabın sonunda hayretlere düşürüyor.birde beyoğlunu çok güzel anlatmış.çok akıcı bir kitap herkese tavsiye ederim.

Bir arkadaşımın tavsiyesi ile almıştım kitabı.Ofise gelip kitabı elimden bıraktığımda onbirinci bölüm bitmişti.Gerçekten sürükleyici bir roman olmuş.Başlarda herşey o kadar normal gidiyor ki hep böyle normal devam edecek sanıyorsunuz.Sonra karmaşık bir cinayet soruşturması çıkıveriyor ortaya.Kitabın otuzikinci bölümünü okuduktan sonra hiç tahmin etmediğiniz bir sonla karşılaşıyorsunuz.Ardından hiçkimsenin tahmin edemeyeceği bir son. Kitabın kapağını kapatınca etkisinden bir süre kurtulamadım. Eline, yüreğine ve hayal gücüne sağlık Ahmet Abi. Bir tek 'kül rengi' tamlamasını fazla kullanmışsın. Biraz göze batıyor. İstanbul'u ve Beyoğlu'nu bilen herkesin okumasını tavsiye ederim.

Kitabın sonuna doğru polisiye olduğunu bu kitabın baya iyi kurgulanmış olduğunu anladım.Kendimi Beyoğlu''nda yaşıyormuş gibi hissettim.Ahmet Ümit''e bir kez daha hayranlık duydum.Çünkü ilk kez bir kitapta bu kadar şaşırdım ve üzüldüm.Karakterler çok iyi oturtulmuştu. Sıradan bir polisiye kitabı değil daha çok bir sıradan yaşam kitabı gibi tabi sonu hariç.Ahmet Ümit bir kez daha bana edebi polisiye olabileceğini gösterdi

ahmet ümiti ilk kez okudum. kitabı, bir tv kanalında yazarın yorumlarını dinledikten sonra aramaya başlamıştım merakla. biraz geç oldu ama okudum. kitabın polisiye yanından çok etkilendiğim söylenemez, çoğu kişinin dediği gibi sonu biraz aceleye gelmiş gibi ve bazı bölümlerde saçma gelen şeyler oluyor ama meraktan bir çırpıda bitiriyorsunuz..Agatha Christie hayranlığıda kitabın her bölümünde göze çarpıyor.yazarın kendi deyimiyle politik bir roman bu. bencede polisiye değil sadece politik olarak değerlendirilebilir..kenan aslında günümüzdeki ün peşinde dolaşan kitleyi canlandırıyor,selim ise kapitalist düzeni ve işleyişini... Bence ahmet ümit Polisiye değil o müthiş betimlemelerle ya şiir yazmalı ya dram yada aşk romanı.. kitapta ki beyoğlu tasvirlerini, mimari bilgiler ve anlatımları okurken bir yeri öğrenmek için yaşamak veya tarihini okumak gerekli değil, böyle yaşayan romanlar gerekli diye düşünüyor insan... okumaya değer..

çok güzel bir polisiye roman. başta biraz sıkıldım ve olaylar arasında bağlantı kurmakta zorlandım ama sonunu o hiç beklenmeyen ve yazarın ustalıkla sakladığı sürpriz sonu okuyunca olaylara daha iyi anlam verebildim. yazar beyoğluğlunu o kadar güzel anlatmışki hiç bilmediğim halde gitsem kaybolmam artık. okumanızı tavsiye ederim.

ahmet ümitin adını ilk duyduğumda fazla abartılıyor gibi gelmişti.o yüzden de kitaplarını okumamak için epey direndim.ama en son dayanamayıp beyoğlu rapsodisini okudum.kitabı polisiye diye bildiğimden ilk başlarda hayal kırıklığına uğradım.ancak teselli bulduğum nokta diğer polisiye romanlarda olmayan edebi tasvirlerin okuyucuyu sıkmadan bu kitapta olmasıydı.özellikle cinayetler işin içine girince kitap hareketlenir zannettim ama olmadı.tam herşey bitti dediğimde kitap müthiş bir finalle son buldu.özellikle son 10 sayfası harika.ancak bence ahmet ümit müthiş sonu biraz daha detaylı olarak yaymalıydı.sonuç olarak şunu söyleyebilirim ahmet ümit edebi açıdan bir çok dünyaca ünlü yazardan daha iyi.ayrıca kitabının kurgusu da harika.biraz daha aksiyonu kitaplarınba yayabilirse dünyaca ünlü bir yazar olabilir bence.kendi adıma ahmet ümit gibi bir yazarın türkiyeden çıkmasından dolayı sonderece gururluyum.

Beyoğlu rapsodisi çabuk okumanın yanında Ahmet Ümit in gerçekten okuyucuyu kitabın sonunda şoka sokacak derecede mükemmel bir kurguyla mükemmel bir tasvirle yazdığı kitabı çok beğendim.Herkese tavsiye ederim.Kitabın her sayfası okudukça akılda kalıyor.Gerçekten o Beyoğlu semtinde o olayları anlatan yazarın yerinde olayları yaşadığımı zannettim bi an

ahmet ümit'in kukla'dan sonra okuduğum ikinci romanı.
kukla'yı okumadan önce "türk yazarlar polisiye yazamaz" gibi bir izlenime kapılmıştım.ama kukla'dan sonra fikrim tamamen değişti.
kukla'yı çok beğendim.sonra da bu kitabı okudum.kukla her ne kadar bu kitaptan daha sürükleyici olsa da yine de okunmaya değer bir roman.
herkes okumalı...

Okuduğum ilk Ahmet Ümit kitabı..Açıkçası ilk başta sıkıldım..Ama sonra bir solukta da okudum bitirdim. Kitabı okuduktan bir gün sonra Beyoğlu'na gittiğimde, sanki Küçükparmakkapı sokaktaki kebapçı Musa'nın dükkanında romanın kahramanları oturuyor hissine kapıldım.Mekanlar, diğer pek çok kitabın aksine adıyla sanıyla yaşamla birebir bağdaştığı için, tuhaf bir duygu da yaşattı bana.. İstiklal Caddesi boyunca, acaba hangi bina onların mağazasıydı diye bakındığımı da itiraf etmeliyim..
Tekrar Ahmet Ümit okur muyum? Sanırım..

türkiyede polisiye roman türünün önde gelen genç ve etkili kalemlerinden olan ahmet ümit bu romanında beyoğlunun tarihi geçmişini, kozmopolit yapısını, siyasal kültürel analizini verirken bunu okuyucuyu sıkmadan yapıyor. olay üç insanın hikayesiyle başlıyor. olay diğer arkadaşlarından mizaç karakter huy ilgi duyduğu alanlar bakımından ayrılan kenanın ölümsüzlüğü yakalamak için beyoğlunda değişik zamanlarda işlenen cinayetleri yeniden tasarımlayıp fotoğraflayarak kültür sanat ve magazin çevrelerinin dikkatini çekmek için girişimlerde bulunmasıyla başlıyor romanın ana örgüsü dışında kalan unsurların romanın hacmini kabarttığı(gereksiz ayrıntılar, hayat biçemleri) ilkanda göze çarpıyor ama romanın kendini iyi bir polisiye roman okuru gören kitleyi şaşırtacak biçimde sonuçlanması bu romanın en büyük başarısıdır diye düşünüyorum

Ahmet Ümit'in sıkı bir okuru olarak öncelikle şu ana kadar okuduğum en iyi kitabı diye bilirim okurken etkilendim,şaşırdım ve sonunu hiç kestiremediğim ilginç bir kitap herkese tereddüt etmeden okumasını tavsiye edebirim.

kitap ilk başlarda günlük hayatlarını izlediğimiz üç arkadaşı konu alıyor. satır aralarında beyoğlunu , istanbulu ve zengin hayatı anlatıyor..ayrıca bi noktadan sonra öyle hızlanıyorki , ilk başlarda seni sıkan ve ne olacak sonu dedirten kitabı elinden bırakamamaya başlıyorsun.. katya kenan melek derken olayı anlatan baş kahramanımız ne hikmetse ne kendinden ne de eşi gülizden ip uçları vermiyor... babasının ona bıraktığı büyük servet uğruna yaptıkları gerçekten şaşırtıcı.. ama en şaşırtıcı olanı da baş kahramanın katil çıkması!! kitap bittiğinde kendimi kandırılmış gibi hissettim... çünkü anlatanın tarafsız olması gerekiyordu.. ama yinede okuyayım gerilim yaşıyayım diyorsanız mutlaka okuyun... şaşıracaksınız!!!

kitap gerçekten sürükleyici 3 arkadaşın sıcak doslukları ve beyoğlunun mütiş atmosferi ve tarihi geçmişi adeta sinmiş kitap üstüne.kitabı büyük bir zevkle okudum sonu her polisi ye roman gibi yazarının okuyucularına hissettirmek istediği gibi büyük bir şaşkınlık duymadım dersem yalan olur.bu yönüyle gerçekten başarılı ancak kitabın sonu bir yönüyle topal kaldığını düşünüyorum.kitbın sonu sanki yazar kitabı hemen noktalamak bir an önce basıya yetiştirmek istercesine bitirilmiş.oysaki bu derin dosluktan bir pişmanlık söylemi edecek kadar yakın tanımıştık gerçek katili.

Biraz ilginç bir polisiye. Belki biraz acemi bir iş olmuş. Eksikler var. Ama sürükleyici. İstanbul’u ve Beyoğlu’nu bilen biri olarak düşüncem: Beyoğlu anlatımları hoş. Daha önce dikkat etmediğim bir çok ayrıntıyı gittim gördüm. Öykü önce ünlü birilerinin yaşamı gibi geldi. Şifreli anlatımlardan dolayı. Sonra çözdüm. Sonunu biraz acelece getirilmiş gibi... Sanki sayfa kalmadı hemen bitireyim gibi olmuş. Yinede ufkumu açtığını söyleyebilirim...

Akıcı bir kitap. Fakat kitabın uzun bir bölümünde kahramanların günlük hayatı anlatılıyor sonra herşey değişiyor. Yine de baştan sona güzel. Bitişi ise mükemmel. Beyoğlu ise muhteşem bir şekilde betimlenmiş.

Beyoğlu yaşamını öğrenmek amacıyla aldığım kitabın polisiye olduğunu bile bilmiyordum ilk başta. Sakın ilk 200 sayfalık bölümde sıkılıp yarıda bırakmaya kalkmayın. Zekice tasarlanmış, yazarın bütün eserlerinin okunmaya değer olduğu kanısına varacağınız bir finali kaçırmış olursunuz. Ben kitabın polisiye türünde olduğunu son çeyreğinde farkettim :)

beyoğlu'nun kusursuz krokisini çıkarmış değerli yazarımızın yazdığı bence en iyi türk polisiye roman.her polisiye romanda olduğu gibi beyoğlu rapsodisinde de sonunda şaşıracağınızı bile bile tahmin yürütmeden edemiyorsunuz ama son agatha christie'nin zekasını aratmayacak şekilde kurgulanmış mutlaka okunmalı.

beyoğlu rapsodisi ismindende anlayabileceğimiz gibi ;beyoğlunu anlatıyor yani,kitabı okduktan sonra beyoğlundaki her sokağa daha farklı bir gözle bakar oluyor insan,belkide farkında olmadığımız istanbulu buluyoruz oralarda.polisiye tarafı ise okuyucuyu bir çirpıda bitirmeye zorlayan farklı bir yönü.

Kitabı sadece polisiye olarak değerlendirmek yanlış olur, içeriğinde daha çok arkadaşlık ve dostluklar üzerine durulmuş. Benim ilgimi çeken önemli noktalardan biri de, Beyoğlu hakkında tarihi bakımdan birçok anlatıma yer verilmesidir. Beyoğlu sokaklarında dolaşırken, gördüğünüz yerlerdeki yapıların eski isimleri ve yeni halleri üzerinde incelemeler, akıcı bir dille anlatılıyor. Ağır tasvirler yapmadığı için, kitap sizi alıp götürüyor. Bu nedenle polisiye türünden hoşlanmayanların bile zevkle okuyacağını düşünüyorum. Ahmet Ümit'in okuduğum ilk kitabı, bence bu kitap iyi bir başlangıç olabilir.

Bu kitap sadece polisiye roman olmaktan çıkmış bir anlamda Beyoğlu'nun tarihçesini anlatan bilgi kılavuzu olmuş.Kitap sonuna kadar ne çıkacak diye beklenerek okunuyor. Romanda şu günlerde birçok insan tarafından unutulan sosyal değerlerede dokunuyor arkadaşlık, dostluk, vefa, aile hayatındaki
tıkanıklıklar özürlü coçukla yaşam bunun ilişkileri nasıl etkilediği. Roman hiç tıkanmadan okuyucuyu hiç sıkmadan akıyor.

Ahmet Umit'i ilk okudugum kitap.. Betimlemelerini ve anlatim dilini cok yalin buldum. Samimi bir anlatim havasina sahip. Anlattigi karakterler ve verdigi mimari bilgiler arti kazandirabilir. Ama okudugumda cok pisman oldugum bir kitap. Tamamen sacma kurgulardan ibaret. Insana duygu yada dusunce bakimindan hic bir sey kazandirmadigindan boyle dusunuyorum. Bir solukta okunuyor kabul cunku basit ve anlattiklari merak uyandiriyor. Merak olmasa sonuna kadar okunmaz zaten.. Ama son sayfalari resmen kitabi bitirmek icin uydurulmus satirlardan ibaret.. Daha guzel yazilara Ahmet Umit..

Bu kitabı okuduktan sonra, "bir solukta okumak" dedikleri bu olsa gerek diye düşündüm. İlk kez Ahmet Ümit okuyorum ama aslında bu kitap hakkında yazılacak çok şey var. Çünkü bu kitabın hissettirdiği çok şey var. Gerçek mekanlar, bu mekanlardaki gerçek insanlar ve Beyoğlu'nun tarihi... Kitabın kahramanlarının, her zaman önünden geçtiğimiz pasajlarda, bulunduğumuz mekanlarda gezmiş, konuşmuş olduklarını bilerek, bu gözle yeniden Beyoğlu'nu gezmek, "onlar buradaydı" demek... Tuhaf ve farklı bir his...
Bu kitaptan sonra, Beyoğlu'nda özellikle görülmesi gereken çok mekan olduğunu düşünüyorum. Bu arada,son 15 sayfa, özellikle de son sayfa, tuhaf bir burukluk hissetmenize ve gözyaşlarını bırakmanıza yetecek...