Kitap, Lübnan'lı Hristiyan bir yazar tarafından kaleme alınmıştır. Yazar kitapta hikayeye temel olan coğrafyayı iyi tanıyan biri, fakat islam dünyasına yalnızca bir şarkiyatçı/oryantalist gözüyle bakabilir. Bu sebeple birtakım müslüman geleneklerine, etnosantrik bir bakışla yaklaşmış.
Hikaye bağlamında ise ustalığını konuşturmuş diyebiliriz. Olayları iyi harmanlamış, tarih bilgisi saygıya-değer.
Tabii, Ömer Hayyam'ın kitapta anlatılandan aksine rubailerinde "şarap" metaforunu, -divan edebiyatında da olduğu gibi- ilahi aşkı imgelemek için kullandığını biliyoruz. Bundan Hareketle, kitabı yalnızca tahayyül ürünü bir roman olarak okumakta fayda var.
Kitabın okuyucusuna kazandıracağı en önemli yanı, doğu coğrafyasını "gelişmemişlik"e hapsedip onu ötelememiz gerektiği. Kendi içinde efsunlu bir tarih saklıyor. Sonuçta güneşin doğduğu yer. Bunu dikkate alma açısından kitabın da bir hazine sakladığını söyleyebiliriz.
Kitap çeviri olarak iyi sayılabilir. Baskı kalitesi iyi, gözü yormuyor. Tavsiye edilebilir.