Yazarın üslûbuna alışmış okurlar için doya doya, rahatça okunacak, heyecan dolu bir eser yine.
Yazarın ergen karakterleri anlatırken biraz sıkıntı cektigini düşündüm. Paranoya ve Psikopat kitaplarında suç dünyasında dolaşmamıza rağmen burada suçun bir anlamda bahane edildiği bir ergenlik psikolojisi ve aile içi sıkıntılar projesinde gibiyiz. Bunun nedeni ergen karakterlerin hikâyeye dahil edilmesi için gösterilen çaba da olabilir. Sonucun sıkıcı olduğunu kesinlikle söylemiyorum, ama diğer 2 kitaba göre daha proje gibi duran, daha bir şeyler söylemeye, bir ders vermeye niyetli bir kitap gibi bir hava da yaratabiliyor. Ancak; bütün bu hafif nahoşluk hissi veren özelliklerine rağmen yazarın maharetini konuşturduğunu, mesajını verirken bir yandan da final bölümlerinde insanı hayret ettiren bir sona imza attığını söylemek gerek. Bu anlamda çok beğendiğimi söylemeliyim.