Anneannem Hakkındaki Yorumlar

dramatik bir ayrı kalmışlığın hikayesi.

kendi döneminde yaşanmış bir çok olayı akıcı ve güzel bir şekilde anlatmış bir kitap. Sürükleyiciydi.

ince bir kitap olmasına rağmen o dönemde yaşanmış bir çok olayı çok güzel bir şekilde anlatmış. Okunması tavsiye edilir.

Ermeni olayları bağlamında özellikle anlatı türünde okunması gerekli bir kitap bence. Hüzünlü anlatısı ile tarihe de bakışı tekrar ele alindiricak türden.

Türkiye'nin yakın acı tarihine kişisel bir pencereden bakan etkileyici bir kitap.

konu daha iyi ve bütüncül ele alınabilirdi

Yine ağlayarak bitirdiğim bir kitap. Filler tepişirken olan otlara oluyor. Bir dağ başında, bir köyde siyasetten uzak çocuklar ölüyor, nehirler kana bulanıyor.
Bebek yaşında der zor’da tüm ailesini kaybeden, yeni ailesinde, yeni bir dil, isim, din ve hayat ile hayata başlayan bir kadın. Ama yaşadıkları öyle ağır ki ihtiyarlığında, sonunda torununa ( yazarımız) anlattığın da sanki her şey dün olup bitmiş gibi net zihninde. Acılar unutulmuyor elbet. Çocukları ve torunları için herkesin karşısına dikelen kadın, konu kendi hayatı olunca susup pusuyor. Kendin olabilmek gerçekten dünyanın en zor şeyi. 'İçimizdeki Ermeni' kitabında da benzer hikayeler okumuştum. İhtiyarlıkta söyleyebildikleri kökenleri ile ilgili hikayeleri. Yıllarca kendini en yakınından saklamak zorunda kalan yaşamları ve bu durum beni çok üzmüştü. Hayattaki tek amacı kendi olabilmek olan ben, kendini saklamış hayatları okurken çok yaralanıyorum.

Yazarın kendi anneannesinin Ermeni olduğunu öğrenmesi ve aile geçmişini araştırmaya başlaması ile Anadolu'da ne hazin öyküler yaşanmış diyor ve kendi geçmişini de araştırma hevesi uyandırıyor insanda bu kitap.

"O günler gitsin, bir daha yaşanmasın."

İyi bir hatırat

Hayatıma damga vuran kitaplardan... belki de hayatımdan bazı kesitler yansıttığından da olabilir :)

Çok güzel bir eser. 120 sayfa olduğuna bakmayın içinde sizi etkileyen çok yerler var.
Ben çok beğendim, çevreme de hep önerdim. Anneannem'de sonra Torunları'da muhakkak okuyunuz.

yarım kalmış bir hikaye olmasına rağmen beni çok etkiledi. keşke hikayenin diğer yüzünü amerika'daki torunların ağzından dinleme imkanı olsa diyordum ki onu da yazmış yazar: torunlar adındaki diğer kitabını da alacağım.

Hayatımda okuduğum en iyi kitaplar arasında. Anı olması hasebiyle de gerçekliğiyle beni açık ara daha fazla etkiledi. Bu kitap benim hayatımda bir dönüm noktası aslında. İçinde anlatılan masal,küçükken bana büyüklerim tarafından anlatılan masalın aynısı. Bunu görmek beni köklerimi sorgulamaya ve araştırmaya itti doğal olarak ve anne tarafımın ermeni kökenli olabileceğini öğrendim. Hayatım bu kitabı okuduğumdan önce ve sonra şeklinde ikiye ayrılıyor. Mutlaka mutlaka okunmalı.

duygu yüklü ve etkilendiğim bir kitap oldu...

Anı türünü biraz daha derinleştirip fotoğraflarla da belgeleyip güzel bir anlatı ortaya çıkarmış yazar. Eğer insan kalan bir yanınız hala varsa, eminim ki oraya dokunacaktır, boğazınız da düpümlenecektir.
Heranuş'un dediği gibi o günler bir daha gelmesin dileğiyle.

Tavsiye üzerine aldığım, etkilenerek okuduğum bir kitap oldu diyebilirim.

Sonunda ağlayacaksınız. Baştan söyleyeyim. Zamanında neler yaşanmış Anadolu'da diyeceksiniz. Bilgilendirici, akıcı sıradışı bir kitap.

muhtesemdi. techiri anlatan enfes bir kitaptı. diken diken bir şekilde okudum

techir in böldüğü çocukların anlatıldığı duygu yüklü bir eser

tek kelime ile: HARİKA!

İnsani açıdan insanı etkileyen bir kitap. Ancak devletlerin rasyonel yaklaşımları kapsamında her millet/toplum bu tip uygulamalara maruz kalabiliyor.

Kitabın ismi dikkatimi çekmisti. Guzel bir hikaye, okunmalı.

Fethiye Çetin uğruna nice mücadeleler verdiği konuları bambaşka bir açıdan anlatmış. Bu ülkenin gizli kalmış konuşulması yasak ve birilerinin her dem acısını hissettiği bir konu. Bir günde bile okunabilir ve fakat kalabalık içerisinde okumaayın zira gözyaşlaarınıza hakim olamayabilirsiniz.

Ülkemizin saklanan gerçeklerinden birini çok güzel anlatmış. Etkilendiğim bir kitap. Benzer anneanneler bizim yöremizde de var. Teşekkürler yazarına.

gerçek-çıplak-yalın-ürküden-milliyetçi argümandan kurtaran-özgürleştiren-okuyun bence

Etkileyici, düşündürücü, herşeyden önemlisi yalın ve yaşanmış olması...

tarihsel olarak içeriğinin ne derece doğru olduğu tartışılabilir ama eserin edebi dili müthiş..

anneannesinin hakkında yıllar sonra bir şeyler öğrenebildiği trajik hikayesini ve bu hikayenin ardından çok uzaklardaki akrabalarına kavuşmasının öyküsünü içten ve samimi bir dille anlatıyor.doğuda tüm bir sülale-köy-ilçe-şehir tarafından bilinen ama dillendirilmeyen binlercesinden birini anlatıyor bize.

Etkileyici ve sürükleyici bir kitap. Anı ya da tarih kitapları sevenlere öneririm. Hikaye bu topraklardan olunca daha da etkileyici.

bir acıya, "hrant"a kadar düşünmediğim, görmezden gelirsem sanki geçmiş hiç yaşanmamış gibi hissedeceğim, öyle hissetmeye ihtiyaç duyduğum bir konuydu ermeni sorunu... çünkü bu ülkede ne kadar düşmenca önyargı varsa kazılınca altından o kadar acı fışkırıyor. hazır değildim yeni acı öykülerine... ama geçmiş tüm acılarıyla var... aynı anneannelerin görmezden gelmesinin, unutmasının mümkün olmadığı gibi... kabullenmekle başlamak lazım sanırım işe ve ve bu kitap bir kabulleniş olduğu için etkiledi belki beni de! ve geçmiş neresinde içine geçer geleceğin dedim kendi kendime... bu sorgulamaya ve kabullenişe -ki başkalarının acısını kabullenmek olacak bu, öteki kabul ettiklerimizin acısı olacak bu acı da- hazır olmayanlar ya da bunu istemeyenler okumasın kanımca...

Bu kitabı bana tavsiye eden arkadaşımın etkisiyle okudum.Kitap bittikten sonra bende onunla aynı cümleleri söyledim o kadar;çünkü kitapta bir derinlik yok.Evet,ortada gerçek ve trajik bir yaşam öyküsünün anlatısı var ama eğer bu sadece anlatısıysa neden bazı yerlerde Fethiye Çetin "edebiyat" yapma kaygısı taşıyor? Desek ki edebiyatın "ötekini" anlayabilme gücünü kullanıyor, yok o da değil sadece kötü bir biyografi örneği sunuyor...Ben editör olsaydım Fethiye Çetin'e şunu derdim: Anneannenle aynı durumda olan kişilere ya da hikayelerine ulaş bu konu hakkında roman yazdıralım,etki gücü ve kalıcılığı olur...Keşke bu hikaye profesyonel bir yazara ısmarlama bir roman olsaydı diye düşünüyorum.Aldığım için pişmanım. netice de politik-eleştiri altyapısı da yok.ilginç ve acıklı bir hikayesi varmış diye merak edip okuyorsunuz ve sonra ilginç ve acıklı bir hikayeymiş deyip bırakıyorsunuz.bu kadar yani.

Bir seyahat esnasında -etrafımdakilerin şaşkın bakışları arasında- gözyaşlarıyla okudum "anneannem"i.
Bu toprakların acı geçmişini anmaktan bile korkan anlamaktan uzak kalabalığının arasında ben de ananenin "o günler gitsin bir daha gelmesin" duasına içten amin dedim.

Güzel, mutlu bir çocukluk yaşarken birden bire hayatının rotası değişen, acı ve ayrılıklara mahkum olan bir insan. Okurken bizim içimizi ürperten yaşanmışlıklara, onlar nasıl dayanabilmiş diye düşündürüyor.Ama çok güçlü bir yapısı olan anneanne (hayat buna mecbur ediyor) tek başına onca yıl direnebiliyor. Umudunu kaybetmeden.En çok abisinden haber aldığı zaman etkiledi beni. Zaten ondan sonrası hep hüznü katlayarak gelişiyor. Ağlamamak mümkün değil. Keşke yaşarken görebilseydi hiç göremediği sevdiklerini....

Kısa,anlaşılır,içten hiç sıkılmadan okuyacağınız bir kitap.Yer yer duygulanıp belki de benim gibi ağlayabilirsiniz siz de.Nedese gerçek yaşamların anlatıldığı hikayeler beni daha bir etkiliyor.Ben de kitabı okumadan önce arka kısımda yer alan resimlere göz atanlardanım.Ne de olsa geçmişimle bir benzerlik taşıyor satırlar.Anneannesi ölmeden önce bulabilseydi keşke Fethiye Çetin tanıdıklarını.Daha güzel bir son yazılmış olurdu o zaman.Bencede 'o günler gitsin ve bir daha geri gelmesin'.

Kitapta anlatılanlar anne ve babasından ayrı kalmış bir çocuğun nılarından ibaret kalmıştır. Bu çocuk yazarın anaannesi olmuştur. Eğer gerçekten bir katliam ve soykırım söz konusu ise kendisi ve ailesinden bir çok bireyin hayatta kalmasını nasıl izah eder acaba... Sonuçta diasporanın bir şekilde temas kurup destek verdiği bir aile bireyi olarak yazar yapması gerekini yapmış görünüyor.

Hayatın içinden, yüzünüze çarpan gerçekler..

10 yıl önce okudum hala unutamadım.Kitaplığıma almak istiyorum.Hem yaşanan olaylar hem de kitabın anlatım dili unutulmuyor.

Yazarın kendi anneannesinin Ermeni olduğunu öğrenmesi ve aile geçmişini araştırmaya başlaması ile Anadolu'da ne hazin öyküler yaşanmış diyor ve kendi geçmişini de araştırma hevesi uyandırıyor insanda bu kitap.
Devam niteliğindeki "Torunlar" kitabını da bir yerden bulup okumak lazım sanırım.

Kahramanlık diye bize sunulmuş tabloların arka yüzü kapkara acılarla dolu. Tabloyu iki tarafından görmek için mutlaka okunmalı.

etkileyici,iz bırakıcı bir kitap,özellikle ailenize yakın bir hikayeyse , benim için öyle,anneannem kitabı benim için babaannem ... belki biraz da bu yüzden çok beğendim çok etkilendim ve son sayfalarında gözyaşlarımı tutamadım,, bu topraklarda bir zamanlar yaşanmış acıları bir nebze olsun anlayabilmek adına herkes okumalı,,

hrant dink ile ilgili bir belgeselde görüp merak edip okuduğum bir kitap gerçek yaşanmış bir öykünün yalın anlatımı çok beklenti olmadan okumanızı tavsiye ederim.

Hem anlatım hem de konu yönünden çok başarılı.. Anlatılanlar yüreğinize dokunduğu gibi aile sevgisinin ne kadar kıymetli olduğunu, yakınlarımız yanımızdayken bunun değerini bilmemiz gerektiğini hatırlatan muhteşem bir eser..

Tarih ve ani alanlarini bir arada okuyucuya sunan, oldukca etkileyici hikayesi ile su gibi akip giden bir kitap... Kitabin kahramanin yasadiklari ibretlilk ve utanc verici. yasadigimiz topraklarda birilerinin boylesi kotu muamelesi gormesi cok uzucu..

Ilk sayfasindan itibaren okuru kendine baglayan, anlatimi cok sade ve bir dost sohbeti kadar keyifli, ama bir o kadar da gozyaslariniza engel olamayacaginiz, her ne kadar ana konu bu olmasa da, okura ailenin onemini ve henuz hayattayken aile fertlerinin birbirine kenetlenmeleri gerektigini hatirlatan bir kitap. Yazari bu anlatimindan dolayi tebrik ederim..

Çok samimi ve gerçek bir yaşam öyküsü içinde yazılmış bir kitap. Ermeni asıllı olan Fethiye Çetin'in anneannesinin acı dolu hikayesini ben bir solukta okudum.

Fethiye Çetin anneannesinin geçmişinde gizemli bir yolculuğa çıkartıyor okuyucuyu... Onunu çocukluğunda kendi özlediğim geçmişimi buldum yer yer... Kitabın sonunda hiç tanımadığı akrabalarına kavuşması da kitaba ayrı bir renk katmış.. Hiç sıkılmadan keyifle okunabilecek bir kitap

Babası öldükten sonra anneannesi ve dedesinin yanına taşınan bir kadın ve üç çocuk. İşte o çocuklardan biri olan yazarımızın gözünden anneannesi. satırlarda çocukluğa duyulan özlem anneanneyi kaybetme acısı bitmeyen sevgisi hakim... Anneannenin gerçek kimliği ile tanışma yeni akrabalarla buluşma kitaba oldukça sıradışılık katmış. Güzel bir kitap..Keyifle okudum...

ilk kez bir kitabı okurken hüngür hüngür ağladım.tek solukta okunacak bir kitap.gerçekten kimsenin yaşamasını istemeyeceğim şeyleri yaşamış birinin hikayesi.okurken ailemin değerini bir kez daha hissettim onlarla birlikte olmanın değerinin ne kadar büyük olduğunu ilk kez farkettim.

Bu kitap yıllardır beni hüngür ağlatan ilk kitap...Kitaba başlamadan önce kitabın sonundaki resimlere bakarsanız kitabı okurken 'anneanne Heranuş'un kocaman gözleri ile sürekli sizi izliyormuş gibi hisedersiniz.. bir insanın görebileceği en büyük acılara tanıklık eden kocaman iri gözlerini.....Evet Heranuş anneanne senin de dediğin gibi 'o günler gitsin bir daha asla geri gelmesin' ama yaşananlarda gün yüzüne çıksın, çıkartılsın...Yaşadıklarında herkesin sorumluluğu var...yapanların, göz yumanların, üstünü örtenlerin, inkar edenlerin ve biz susanların.....