Yakın dostu Nuri Conker'in eserine nazire olarak kaleme alınan bir eser. Bu kitapta ikisi birlikte basılmış. Mustafa Kemal'in yazarlığının gölgede kalan ürünlerinden biri. Yöneticilere kişisel gelişim tavsiyeleri olarak bile okunsa çok faydalı. O dönemin dünyasının ve memleketin toplumsal yapısının da ruhunu anlamak mümkün. Fakat benim Atatürk'ün kaleminde en çok hayranlık duyduğum yönü dili kullanmadaki zenginlik ve ustalığı. Bir hakikati, bir durumu, bir olayı; çok güçlü ve bir o kadar da sade ve basit bir üslupla anlatması muhteşem. Kumandan ve devlet adamı değil de yazar olsa, Victor Hugo, Tolstoy, Dostoyevski, Zweig gibi isimlerle birlikte anılırdı.