E-Dergi

Abdülhamit hakkında onlarca farklı kaynaktan onlarca farklı Abdülhamit ile karşılaşıyoruz. Bu güne kadar okuduklarım içinde Abdülhamit konusuna en tarafsız bakan kitap bu diyebilirim. Abdülhamit’in aldığı eğitimden tutun da, yaşadığı farklı ortamın sonucunda kapıldığı vehimlerine kadar tüm konular işlenmiş. Abdülhamit’in masonlarla olan ilişkilerine değinilmiş ve o dönemde gayet rahat biçimde faaliyetlerini devam ettirdikleri aktarılmış. Masonların İttihatçılara sağladığı lojistik destek de ele alınan konular arasında. Bir diğer önemli konu da Mithat Paşa meselesi. Mithat Paşa’nın sürgüne gönderildiğinde, yabancı basının konuya yaklaşımı da başlıklar halinde verilmiş. Kitapta zaman zaman Abdülhamit’in anıları da yer buluyor.
Abdülhamit dönemi, tüm yönleriyle mutlaka bilinmeli.

Tapınak Şövalyeleri hakkında hiç olmazsa belirli düzeyde bilgi sahibi olanlar için önerilecek bir kitap olduğunu söyleyebilirim. Ancak Tapınak Şövalyeleri adını ilk kez Dan Brawn’un “Da Vinci” şifresinde duyanlar için biraz sıkıcı bir kitap olabilir. Ancak Tapınak Şövalyeleri hakkında temel bilgileri edindikten sonra bu kitaptaki detayların bir solukta okunacağına kuşku yok. Çeviri pek iyi değil ama, belli kıvama gelen okuyucu için, o noktadan sonra çevirinin kötülüğü çok caydırıcı olmayacak. Tapınak Şövalyeleri konusuna bir girildiğinde, okuyucu sürekli daha detaylı bilgi arayışında oluyor, çünkü bu konunun her yanı ayrı bir gizem taşıyor. Ortaya çıkışları, gelişmeleri, yayılmaları, güçlenmeleri ve yok olmaları, yok olmalarından sonraki gelişmeler, her biri ayrı bir gizem.
Bu arada Tapınak Şövalyelerine ilgi duyanlar için önerilecek bir başka kaynak ise Umberto Eco’nun “Foucault Sarkacı” Öncelikle bunu okursanız, Tapınak Şövalyelerini daha iyi anlayacaksınız.

Mario Puzo'nun "Aile" adlı romanı yazarın okuduğum ilk kitabıydı ve orada, konuları kurgularken ne kadar derin bir kaynak araştırması yaparak romanınını oluşturduğunu görmüş ve çok beğenmiştim. Yazarın bu kitabı da FBI dosyalarının incelenmesi sonucu oluşturulduğu anlaşılıyor. Puzo'nun romanlarındaki akıcılığı, sürükleyiciliği, heyecanın her sayfada artan tempoda devam etttiğini söylemeye gereke yok sanıyorum. Puzo'nun bir kitabını okuyan, artık onun müptelası haline geliyor. Yani Puzo'nun romanlarını okurken sadece hoşça vakit geçirmiş olmuyor, aynı zamanda yazarın ele aldığı kesit hakkında oldukça geniş bilgi sahibi de oluyorsunuz. Bu romanda da Amerika'daki Sicilya mafyası, mafya arası ilişkiler, FBI, yerel polis ve yazılı olmayan bir yasa; "Suskunluk Yasası" hakkında ilginç konularla karşı karşıyasınız.

Yalçın Küçük'ün, çoğunlukla "Aydın Üzerine Tezler" adlı kitaplarının genel bir tekrarından oluşan kitap. Doğu Perinçek'ten başka kimseyi beğenmeyen Yalçın Küçük, burada da pek çok edebiyetçıyı yerden yere vuruyor. Cumhuriyet dönemi edebiyatçılarının, zorlama yazarlar olduğu üzerine yoğunlaşılmış daha çok. Elbette haklı olduğu yerler de olabilir. Ancak en çok yüklendiği Kemal Tahir, benim de kitabın en çok itirazda bulunduğum kısımlarıdır. Nazım Hikmet ile ilgili ilginç tesbitler var ki, okuyucunun ilgisini çekebilir. Ancak "Aydın Üzerine Tezler"i okuduysanız, gereksiz bir tekrar olur.

İlber Ortaylı'dan güzel bir eser. İmparatorluğun en uzun yüz yılı kabul edilen 1800'lü yıllrdaki gelişmeler önce 1808'de senedi İttifak, ardından 1839 Tanzimat, sonra 1856 Islahat Fermanları, 1858 tapu yönetmeliği, ve en son 1876'da Birinci meşrutiyet, anayasa ve parlamenter döneme geçiş ile son bulan yoğun dönemler. Kadınlar ilk kez çalışma ve eğitim hayatına geçişi, ilk laik eğitim kurumlarının hayata geçmesi, çok eşliliğin terkedilmeye başlanması. Bu günümüzün nasıl şekillendiğini görmek için edinilmesi gereken temel bilgiler. Sadece tarih sevenler değil, bugünü anlamaya çalışan herkesin okuması gereken bir kitap.