Baba ve Piç Hakkındaki Yorumlar

kitabın ismi yeterince ilgi çekici. küfür olarak kullanılan bi kelime bi kitabın başlığıysa ilgi çeker elbette. bi de buna günümüxün popüler konusu olan ermeni medeledini ilave edin.. aydın olarak anılmak ve dış dünyadan destek almak için türklüğü aşağılayıp biraz soykırım kelimesi ekleyin.. işte sizse gelecek yılın nobel adayı.. salt bir roman olarak değerlendiremeyeceğimiz kadar art niyetli bi kurgu olduğu izlenimi veriyor.. rahatsız edici buldum..

Baba ve Pic-Elif Şafak...
Yine Elif Safak yine harika bir kitap..Herkese tavsiye ediyorum....
Cok akici bir dil ve zekice kurgulanmis bir hikaye...Cok anlamli metaforlar kullanilmis, butun bolumler ustalikla birbirine baglanmis..
Ermeni meselesine de farkli acilardan ve acilan davanin aksine taraf olmadan bakabilmis...Her iki tarafa dair cok gercekci tespitler var...Su cinler, fallar hosuma gitmedi bir de Cirak programina yapilan atiflar cok igreti durmus....Ama 2 gunde bitirdim, baslayinca birakilmayankardan

Okuduğum en en değişik romanlardan biri... O denli farklı kavram ve metaları nasıl bu kadatr ustaca birleştirdiğine anlam veremedim Sayın Elif Şafak'ın... Ermenilerin kendilerince nasıl bir hikayeye istinaden bu denli Türk düşmenı olduklarını, Ensest ilişkileri, Dini ve Kadını birleştiren soluk kesen bir roman... Elllerine sağlık Elif Şafak

farklı bir kitap bence son yıllarda yazılmış en iyi kitaplardan birisi.
tarafsız bir kitap olduğunuda düşünüyorum.
yazar sadece çogu kimsenin aklından geçipte söyleyemediklerini dile getirmiş.
soykırım yapılmamış ama insanlar acı çekmiş kitapta bunu dile getirmiş sadece....

Son zamanların bir hayli ses getiren romanlarından birisi Baba ve Piç. Romandaki kurgu harika, özellikle yazarın kullandığı iç monolog, bilinç akışı ve benzeri teknikler romanı akıcı kılmakta.Yazarın kullandığı üslub akıcı ve anlaşılır, ara ara geriye dönüşler olması belki romandaki akıcılığı düşürse de edebiyat açısından enfes bir kitap.Gelelim romanın anlattıklarına. Roman yazrı eserinde istediklerini yazabilir, hatta olmamış bir şeyi olmuş gibi gösterebilir.Bunda da gayet özgürdür.Çünkü roman tarihi bir belge niteliğini taşımaz.Bunlardan hareketle belki yazara kızmayabiliriz.Lakin objektif bir çerçevede romanı değerlendirdiğimizde yazrın tıpkı bir Ermeni gibi düşündüğünü ve hissettiğini kolaylıkla görebiliriz.Yazar bu konudaki yani tehcir konusundaki fikirlerini romandaki Ermeni karakterleri kullanarak vermiş, ve sürekli Türklerin bu konudan dolayı özür dilemeleri gerektiğini belirtmiş.Romanı okuduktan sonra insan gerçekten böyle bir şey yapılmış hiisiyatına kapılıyor ve mazlum! ermenilere acıyor.Araf, Pinhan ve Bit Palas gibi kaliteleri romanlarının ardından Baba ve Piç adlı romanıyla okuyucularını Ermeni katliamı yalanına inandırmaya çalışan Elif Şafak'a bu kitap hiç yakışmamış.Sanırım gelecek yıl nobel edebiyat ödülü sahibi belli oldu.Ne dersiniz?...

sıradan bir romancı kadar romancı olan elif hanım bugünlerde bayağı reklamını yaptı bir kere kitabın ismi insanı çıldırtıyor bu yazarın içinde türklere hakaretin daniskasının olduğu bu kitabını okumamanızı ve böylece atalarımızın kemiklerini sızlatmamanızı tavsiye ediyorum

Yazarın okuduğum ilk kitabı. Okumamın sebebi, doğrusu, son günlerde gelişen "ermeni katliamı" meselesi ile ilgili yazarın neler yazdığıydı. Kitabı okuduktan sonra şu sonuçlara vardım. 1- Türklerin, tarihleriyle ilgili unutkanlıklarını/tarihlerine karşı baktıkları olumsuz tavrı bize hatırlatması. Örneğin; (sayfa 184):"belki de kendi köklerinden nefret etmek Türklerin sık sık yaşadığı bir derttir, sonucuna vardı..." veya (sayfa 185):"Türkler düpedüz Ortadoğulu'dur ama nedense bunu sürekli inkar ederler. ...." Veya (sayfa 172-73):"nice sonra Armanuş bu anı hatırladığında meselenin bir zaman algısında farklılık olduğuna kanaat getirecekti. Kendisi bir Ermeni kızı olarak kendi kuşağından nesiller evvel yaşamış atalarının ruhlarını içinde barındırdığına inanıyordu. Halbuki sıradan bir Türk'ün nesebiyle arasında böyle bir süreklilik hissi yoktu. Ermenilerle Türkler farklı zaman çerçevelerinde yaşıyorlardı galiba. .....Halbuki Türkler için zaman pek çok yerinden bölünmüş kesik kesik bir çizgi gibiydi;geçmiş belirli bir noktada sona eriyor, şimdi sıfırdan başlayıveriyordu. Türklerin geçmişi ile şimdisi arasında safi kopuştan başka bir şey yoktu". Kahramanların ağzından iletilen bu düşüncelerde hiç mi gerçeklik payı yok?
2-Ermenilerin de kendilerini nasıl değerlendirdikleri. Örneğin; (sayfa 185):"belki de kendine acımak Ermenilerin sık sık yaşadığı bir derttir,sonucuna vardı...." veya (sayfa 217):"toplu histeri diye bir şey varsa toplu hafıza diye bir şey de vardır. Ermenilerin histerik olduğunu filan söylemiyorum, yanlış anlamayın....Bir hikayeyi tekrar tekrar dinlersen, anlatıyı içselleştirirsin.İçselleştirdiğin anda da başkasının hikayesi olmaktan çıkar. Hatta hikaye bile olmaktan çıkar, gerçek olur, senin gerçeğin. Kendi gerçeğinmiş gibi canını dişine takıp mücadele edersin. Bu yüzden yirmisine gelmemiş bir sürü Ermeni-Amerikalı, dedelerinin ninelerinin anlattıkları hikayeleri bu kadar derinden yaşıyorlar. Zamanda donmuş bir anlatı...."
3-Ermeniler/Ermeni gençler konuyla ilgili ne kadar bilgili (kendilerine göre) ve meraklı iseler Türkler de bir o kadar ilgisizler. Buna örnek olarak, Armanuş'la Asya'nın ilk tanıştıklarında, Armanuş'un konuyla ilgili sorularına karşılık Asya'nın konudan haberdar bile olmaması verilebilir.
4-"Kendine yabancılaşma" konusu da kitabın yan temalarından birisi. Kazancı ailesinin farklı bireyleri arasındaki uçurum, aralarındaki çatışmalar, kahramanlardan Mustafa'nın Amerika'ya göç ettikten sonra Türkiye ile ilgili hiç bir şeyle ilgilenmemesi, kendi anadilini 20 yıl boyunca hiç kullanmaması, Amerika'daki Türklerden ve Türk kuruluşlardan sürekli uzak durması gibi.
Evet,kitabın bazı yerlerinde Türklerin güya işledikleri bu katliamdan dolayı sürekli özür dilemeleri gerektiği Ermeni kahramanlarından ağzından dile getiriliyor, ancak bunun yanında Türk kahramanların da gerçekleri bir türlü doğru dürüst ifade edemedikleri gösteriliyor. Bu haliyle, kahramanların arasında geçen ilgili konuşmalar bu günkü siyasi durumu hiç mi yansıtmıyor?
Sonuç olarak; bir konuda eleştiri getirmek istiyorum: Kitabın sonunda, iki aile arasında kurulan kan bağı ve bu tesadüf oldukça abartılı.

Ömrümüz vefa eder de o günlere çıkarsak kesinlikle 20 yıl sonra da konuşulanve gelecek nesillere de tanıtılacak bir romancı Elif Şafak. Tartışmalar edebi eserden uzak kalıyor günümüz toplumunda; ama, zaman değerli olanı aklayacaktır. Kitabı okumadan yorum yazan ve bunu çılgınca savunan bir milliyetçilik anlayışını tanımıyorum.
Baba ve Piç bu tartışmalara kurban giden bir kitap.

Bu kitap ile ilk kez Elif Şafak ile tanıştım. Aldığı ödüller ve kariyerine bakıldığında yaşıyla da eşleştirildiğinde başarılı biri. Kitabı elimden hiç düşürmeden okudum desem yalan söylemiş olurum. Yer yer sürükleyiciydi. Bazı kısımlarda çok uzun sıçramalar vardı. İlk başladığımda kitabın yurt dışında da çok sattığını düşünerek hayıflandım kimi kısımlarda neden bu şekilde yazdı diyerek. Siyasi kısımlar dışında konun işlenmesinde, "yok canım artık" denecek kadar birbirinden ayrı karakterlerin birbiriyleriyle ilişkilerinin olduğu ortaya çıkması kitabı biraz gözümde gerçeklikten uzaklaştırdı. Belki de ermenilerle ilgili söylenenler bu nedenle bana pek batmadı. Kurgulanmış ve kurgulanırken de biraz fazla grift olmuş gibi geldi. Ancak kimi yerlerde bununla ilgili iyi saptamalar vardı ve bunun da tek taraflı olduğunu düşünmüyorum. Tarihi bir roman okuyormuş gibi hissetmedim. Çok mükemmel edebi bir eser okurmuş gibi de hissetmedim. uzun lafın kısası bende çok yer eden bir kitap olmadı. Elif Şafak'ın yazım tarzı ve kalitesi hakkında daha fazla fikir edinmek için başka bir kitabını daha okumak niyetindeyim.

Bu aralar Fransa'daki soykırım olaylarıyla ortalık çalkalanırken bence alınıp okunası cinsten bir kitap!!!Tam da Ermeni ve Türk aile harmanlanıp anlatılmışken kesinlikle alınıp okunmalı diye düşünüyorum!!!Konunun dışında anlaşılır ve akıcı bir anlatıma sahip!!!Kurgusu ise çok güzel!!!TAVSİYE EDERİM!!!

elif safak'in akici olmayan üslubundan bir eser. pinhan'daki ve mahrem'deki basarisini asla yakalayamadi. sevmiyorum üslubunu da, hic bir "nevi sahsina münhasir" haslet ve hususiyet yok. her hangi bir öykücü kadar öykücü.

BAZI YAZARLAR BİR SANAT YAPITI ORTAYA GETİRMEK İÇİN DÜŞÜNCELERİNİ KALEME ALIRLAR.BEN PEYAMİ SAFA, CAHİT SITKI TARANCI, ÖMER SEYFETTİN GİBİ ÜSTADLARIN İSİMLERİNİN MAHKEMELERDE GEÇTİĞİNİ DUYMADIM.LAKİN HENÜZ KİTABI OKUMADIM.
YORUMLARI OKUMAM KİTABIN REKLAM AMAÇLI YAZILDIĞINI ORTAYA KOYMAKTADIR.
MİLLET GEREKLİ CEVABI MUHAKKAK LAYIK OLANA VERECEKTİR.

merhaba. elif şafak. sadece tebrikeler.
nerdeyse soluksuz okuduğum bir kitap. Genç ve başarılı .
türkiyenin kıymetini zamanla anlayacağını umduğuğum büyük yazar.
Bence mutlaka okunması gereken bir kitap.
bir çift sözümde bu kitaba dava açanlara.. lütfen okuyun bu kitabı. kendinizden utanacaksınız.

Türklerin değil soykırımı asıl ermenilerin yaptığını diaspora hariç ermeni milleti bile kabul ediyor ama hala bizim bazı -bir sıfat dahi yakıştıramadığım- yazarlarımız kabul edemiyor.. sebeb-i hikmeti nedir acaba merak ediyorum? "yazık" demekten başka elden birşey gelmiyor...

Her hangi bir sav konusunda birşeyler öğrenmek istiyorsanız bu sava yada teoriye karşı çıkanların yazdıklarını ve aratırmalarını ve kitaplarını okumak dahan yararlı bilgilr sağlayacaktır size.Ancak Bunu yaparken kendi bilgilerinizden ve bağnaz düşüncelerden etkilenmediğinize emin olmanız gerekir. Bu kitapta sözde ermeni soykırımı yapılmış gibi bir hava verlmeye çalışılıyor anacak yazarın bunu işleyiş tarzı daha da içler acsı. Zaten Türklerin 5000 yıllık tarihleri boyunca insanlara diğer milletlerden daha çok saygı gösterdiklerini bütün dünya biliyor ancak kabullenmek istemiyorlar.

rezil kadın nasıl yazar ya bu böyle??nerede okudun sen Türk Milleti okutmadı mı seni devlat okullarında ama sen okuyup adam oldun ya sonra seni okutanlara her türlü hakareti edebildin.tebrikler.objektif bakış açısıyla yazmıştır falandır filandır diye kendimi zorladım ama nafile resmen ermenileri baştacı yapıyor gündememe mi gelmek istedin yoksa ortalığı karıştırmak mı istedin avrupa birliğinin kuklası oyuncak yazar.taraflı olma madem en azından doğruları gerçekleri yaz yorum eklemeden offffff

Elif Şafak...Kendileri dışarıdan verilen siparişler üzerine Türklüğe hakaret eden kitaplar yazmakta Orhan Pamuk'la yarışmaktadır. Hiç şüpheniz olmasın ki bu kadın da Orhan Pamuk gibi Avrupa'dan ve ABD'den ödüller almaya başlar yakında. Hatta Nobel'e bile aday gösterilebilir. Çünkü "görevini" layıkıyla yerine getiriyor!..

TÜRKLÜĞÜMLE GURUR DUYUYORUM ?
insan kendi iradesi ile hareket eder, kazanımları ve kayıpları olur. Kayıplarından hayıflanır kazanımlarından gururlanır çünkü kendi düşünmüş, kendi planlamış ve kendi eyleme geçirmiştir. Oysa bazı şeyler ( milliyet,din : insanlığın başına iki bela ) ona doğuştan verilmiştir. Birini yüce yaratıcı; diğerini hem yüce yaratıcı hem de yüce kulları(!) belirliyor. Kimsenin Türk ya da Alman, zenci .. olarak doğması kendi elinde değil, örneğin tanrı çok sevdiklerini Türk yapıyor biraz daha çok sevdiklerini hem Türk hem müslüman. Sorum şu: Türk olarak doğmandaki etkin 0 olduğuna göre bununla nasıl gurur duyuyorsun ?

Elif Şafak... kimdir bu kadın?Ne yaptı da bütün gözleri üstüne çekti?.Dahası işine geldiğinde milliyetçi işine geldiğinde ümmetçi olan iktidar niçin onu haklı gördü?üstüne devamlı muhalefet eden kısım neden sustu?.elif şafak Türkiyede cok kısa bir donem kalmıs onun dısında hayatı yurtdısında geçmiş.ondan Türklüğü yüceltmesini isteyemeyiz ama en azından saygı duymalı diger yandan siyaset bilimi bolumu bitirmiş biri nasıl at gozluguyle bakabilir bu konuya..iktidara gelince.bu kez de ummetticiligi tutu deme ki..gözüne girmemiz gereken bir ab var karşımızda...muhalefet de gecmişini hatırlamıs olacak ki muhalefet edemedi.gecmişte ozgurluk için can vermişti dostları cunku.medyayı bir yana bırakırsak. Kitabın yarısındaydım Elif Şafak ın 301. maddeden yargılandıgını öğrendiğimde..Kitabın diğer yarısında daha da önyargılıydım.yazar edebiyatı iyi kullanabilen biri.bir yazarı bir kitaptan yargılamamalıyız ki pinhan gibi bir kitabı ortaya koymuş bir yazardan Türklüğe bu kadar tepkili bir kitap beklemiyordum.sanki piskoloji egitimi almış diye düşünüyorsunuz içinden cıkamadıgınız cumlelerde.ama diğer yandan bir kitabın üslübunun iyi olması o kitabi asla iyi yapmaz.bu kitabı bir Türk olarak kesinlikle kınıyorum.sadece Türklüğe hakaret ettiği için değil,bu kitabı okurken gercekten utandırdığı için.toplum olarak uç noktalara alışık değiliz belki...ama diğer yandan Türkler kültürleriyle geçmişleriyle yaşayan bir millet ve bu kitabı nice genc okuyacak nice ögrenci okuyacak.acaba kendi çocuguna okutur muydu bu kitabı gercekten merak ediyorum.bir şeyler yerinde kaldıgı sürece anlamlıdır.bunları yıkmamalıyız bence..bir de elif şafak yazdıgım sadece bir romandı demiş.herkes biliyor ki yazdıklarımız soylediklerimiz çizdiklerimiz beynimiz altından gecen seylerdir,aynasıdır aklımızın...

dava olayları ayyuka çıktığında ve hatta yazar ve yazarlığın laçkalaştığı dönemde kendi kendime acaba ben farklı bi kitabımı okudum diye düşündüm. ben milliyetçi bi insan olmama rağmen hatta ve hatta bu kitabı askerlik yaparken okumama rağmen (hani milliyetçiliğin ve vatan sevgisinin en uç noktada yaşandığı yerdir ya ne de olsa her sabah ne mutlu Türküm diyene şeklinde bağırarak yürrsünüz) bu kitapta hiç hakaret görmedim üstelik benim bu kitabı yazarın okuduğum ilk ve son kitabı da değildi daha önce "pinhan" "mahrem" gibi kitaplarını okudum ve gerçekten yazalığını çok beğenmiştim.ancak bu son olaylardan sonra görülüyor ki yazar resmen bu olayların daha provakatif hale gelmesine çanak tutmuştur belkide bu şekilde pamuk orhan gibi nobel teheccütlerine yatmıştır. bu sebeple bundan sonra elif şafak okumayacağım...

çok ilgin olarak buldum elif hanımın kitabını ve ellerine yüreklerine sağlık diyorum. birler ikiler üçler yaşasın türkler bizler bundan kaybediyoruz türklüğe çok önem veriyor ve ilk fırsatta sataşacak yer arıyoruz... gerçekte kimsiniz ne siniz bunuda bilmeden yorumlar yaparsınız ben türküm diyenin alnını karışlarım, nereden çıkmış ve nerede kalmış türklük, osmanlı kendisine neden hiç türk dememiştir neden türkleri asmış kesmiştir ve ulemaları yönetime getirmiş. şunun farkına varınki Cumhuriyet yıllarında ayakta kalmak için anlatılan bir masaldır türklük kürdüde lazıda çerkezide türk yaparlar hatta dünyayıda, neden çünkü yeni bir devlet kurulacaktır. ilk okuldan beri oyunumuz şudur birler ikiler üçler yaşasın türkler...

Kitabı henüz okumadım ama bu gün yazarın bu kitapla ilgili davası vardı. Bir taraftan da BBC'de yine konuyla ilgili haber geçmekteydi. haberleri dinlerken yorumları okuyordum. Bir taraftan haberler verilirken diğer taraftan arka planda türkçe olarak protesto çığlıkları duyuluyordu.

Kitap yorumlarında aslında kitabın okunması gereken br kitap olduğu sonucuna vardım.

Henüz nüfusumuzun yüzde 20'nin okuma yazma bilmediği, kayıtlı ekonomimiz kadar da kayıtsız kısmının olduğu, cep telefonu kullanımında Avrupa ölçeğine yaklaştığımız ama kitap okumada onların onda biri kadar olduğumuz sürece bir çok benzer davaya şahit oluruz, kanaatine vardım.

Bu insanlar, protesto etmek yerine keşke -bu yazar olmasa bile başka yazarların kitabını- okusalar, hatta tam tersi görüşleri içine alan Türklüğü övücü kitaplar yazsa idi. Ama bu kolay bir iş değil.

kitabı henüz okumadım ama gerçekten çok merak ettim. kitaba önyargıyla yaklaşmak istemiyorum ama elif şafak ın kitaplarını okumuş biri olarak söyleyebilirimki elif şafak gerçekten cesur ve nerede ne zaman ne söylemesi gerektiğini bilen bir yazar bence bu kitabında da kendisine yakışanı yapmıştır.

Kitabı okumaya başladığımda ilk sayfalarda türkleri değilde ermenileri yerdiğini düşündüm. Çünkü türkler kimseyi suçlamıyordu yada yargılamıyordu ama ermeniler türklere düşmanlık besliyordu ,buda bence ermenileri düşürüyordu gözümde. Ama ilerledikçe sayfalar, büyük bir düşmanlık aldı başını gitti türklere karşı ,hele türklerin geçmişi kabullenmesi çıldırttı beni.Ama kitabın sonuna doğru bu düşmanlık bu atışmaların yerini asıl romanın konusu aldı ve düğümler çözüldü. Ve çokta güzel oldu.Size söyliyebileceğim, başta çok sakin okurken çok kızıyosunuz yazara sonra bir merak başlıyor olaylar arasında sonra biraz hüzün.Hiç bir olayı sonunun nasıl olacağını kestiremiyorsunuz . Bence okunmaya değer iyiki okumuşum..

Daha once "Bit Palas" ve "Ken Gozlerle Anadolu"yu okumustum. Falat Elif Safak "Baba ve Pic" le bassska turlu bisey yapmis!!! Elimden birakamadim, uykuya yenildikce ruyalarimda Asya ve Armanus'u gordum... Bravo!!! Ne diyeyim ki baska...

kitabı henüz yeni bitirdim ve sıcağı sıcağına paylaşmak istedim. herkesten farklı bir şey yazacak değilim aslına bakarsanız. dil ustaca kullanılmış konu(lar) sıkmadan merak uyandırarak süregidiyor. tek kafama takılan ve beni sıkan ermenilere yapılanların gerçekmişcesine yansıtılması hani bu kadar dava sanki boşa açılmamış ki aslına bakarsanız en sevdiğim yazarlardan biridir e.a sırf romancılık açısından değil hayata duruşu, özgünlüğü ve farklılığı ile ilgimi çeker ve samimi bulurum kendisini ama fazlaca yüklenmiş Türklere bazı şeylerde tek taraflı olmamak hele hele farklı olabileyim diye hiçe saymak kendimizi, neye inanmak lazım bilemiyorum ama bazı şeyleri bu kadar netmişcesine yazması ve bizleri tümden soykırım yapan bir millet gibi göze sokması beni üzdü ki bu kitaplar yurtdışında da basılıyor al başına belayı kendini nasıl düzelttirirsin avrupalının gözünde (neyse bunlardan daha önemli olan kendi tarihimizi çocuklarımıza nasıl aksettireceğimizdir)

türk olupta türkleri bukadar yerden yere vuran biryazar daha görmedim avrupada neden 21.yy eniyi yazarı seçildiği çok açık.tek kelimeyle kötü bir kitap.kitabın sonuna kadar sıkılarak okudum çok fazla gereksiz ayrıntılar üzerinde durmuş.belki ermeni kardeşleri sever ama ben türküm ve türkleri bukadar aşağıladığı için kınıyorum

Kitap baştan sona çok güzel.Zaten Elif Şafağı çok severim.Bütün kitaplarını da okudum.Karakterlerin iyi tasvir edilmemiş olması,J.C.Grange'dan sonra insana bişey ifade etmemesi,kitabı kaşları çatık okumak düşünceleri bence çok basit ve yavan.En baştan yazı dili arayan insanların okuyabileceği bi kitap bu.
Benim bir puanımın eksik olmasının sebebi ise yine dildir.Çünkü ben Elif Şafağı diline hayran olduğum için okuyorum.Diğer kitaplarında daha çok buna ağırlıklıydı.Bun da ise biraz daha konuya yüklenmiş..

Her şey güzel de ne kadar çok benzetme var; benzetme fuarı gibi.
Benzetme işin özünde var , bir yere kadar güzel ama durmadan benzetmeler yoruyor..
Orhan Pamuk da bu var, edebiyatçılığın genel hali belki..
umulur ki sonraki yazacaklarında bu yönde denge oluşturur..

Elif Şafak, halka Edebi deha, mükemmel yazar diye yutturulan isimlerden biri. aslında pohpohlama ve eserlerindeki taklide dayalı zorlamaları bir tarafa bırakabilse daha başarılı eserler ortaya koyacak, ancak kendisinin özel konumu zaten bu taklitleri yapabilmesindedir. Kitaplarını hayranlıkla ve bir solukta okuyan arkadaşlar, zor bela okuyan kişilerin okuduğu eserleri okumalı. on yıl sonra geriye dönüp baktığınızda edebiyat camiasında bu kitabı anan çok az kişi olcakatır ve o zaman eserin ne denli başarılı olduğu daha iyi anlaşılacaktır.

Okuması zevkli akıcı güzel bir roman kısa bir sürede bitirebildim bu kitabı, Elif Şafağın "şehrin aynaları" romanına göre daha sade bir dile sahip. Ermeni sorunu üzerine hem Türk hem Ermeni toplumu tarafından başarılı bir gözlem yapabilmiş, bu konuda ben kendisini hiç eleştirmeyeceğim. Roman güzeldi ama acı vericiydi, toplum içinde böyle büyük sorunların gizliden gizliye yaşandığını bilmek dahada acı verici oldu. Çok satanlar listesinde uzun bir süredir yer alıyor olması tesadüf olmasa gerek. Teşekkürler Elif Şafak...

Elif Şafak kendi reklamını çok güzel bir şekilde yaptı tebrik ederim . Aslında yazar adını kendi adına açılan davalarla yaptı bu reklamı bedava... Belki asıl amacı buydu bilemiyorum.Elif Şafak'ın Ermenilerle bir yakınlığı var galiba bunu belirtmek istememin nedeni kitabında Türkleri aşağılama cesaretini kimden aldığı ve bu işe ne cüretle başladığıdır.

Ben kitabın son sayfasında "kesinlikle bu kitabın devamı yazılmalı" dedim. Çünkü olaylar tam anlamıyla yarım yamalak bırakılmış, sanki 2. bir kitaba saklanmışçasına havada kaldı. Kalemi kullanmakta usta bi yazar. Milliyetçi bir Kemalist olarak Ermeni tehciri hakkında yazılan bazı yerlerde dişlerimi sıkarak okusamda dil ve teknik açısından kitabı beğendiğimi söylemeliyim.

Ermeni, Türk çatışması ,bireylerin birbiriyle olan hesaplaşması ve insanların kendi içlerindeki çıkmazlarla dolu kitap.Roman daha iyi olabilirdi.Yazılan bir çok şeyin türklerin aleyhine olması benim üzerimde olumsuz bir etki yarattı.

Elif Şafak gözlem gücü çok kuvvetli bir yazar. Anlattığı hikayede gerçekleşmesi güç gibi görünen ayrıntılar olmasına karşın öyle bir sunuyor ki bunu okura, inanmamak imkansızlaşıyor. Baba ve Piç son zamanlarda okuduğum en iyi kitaplardan biri.bence gayet kaliteli olmuş.tavsiyelerimle.

Karakterler, betimlemeler ve kurgu gayet güzel de, konunun bu şekilde işlenmesi birçokları gibi benim de hoşuma gitmedi. Kitap zaten ilk olarak ingilizce yazılmış, sonradan türkçeye çevrilmiş. Resmen ermeni soykırımının var olduğunu, birçok ermeninin Osmanlının zalimliği sayesinde katledildiğini kanıtlamak için yazılmış. Bir de Türkler "geçmişlerini her zaman unuturlar" gibi sözlerle aşağılanmış. Çok iyi bir eser olduğu için değil, yazara açılan davaların haklılığını görmek adına okunması gereken bir kitap.

Kapağındaki bereket,doğurganlık ve bütünün zedelenmesinden,aşure muhteviyatı başlıklarına(en son malzeme hariç) Ermeni meselesine objektif yaklaşımdan,karakterler arası ilişkiler ve bağlantılara varan şek edici kurgu.Hafızanın önemi ama aynı zamanda unutmanın önemi üzerinde duruyor.Ve unutmamamız gereken kelimeleri bir kez daha bize hatırlatıyor.

Elif Şafak aynı Elif Şafak...Efsunlu,haklı ve fantastik

kitabı okudum ne düşüneceğimi pek bilmiyorum yazım şeklı karakteler çok iyi fakat konu özellikle ağabey kız kardeş ilişkisi iğrenç ve mide bulandırıcı çok iyi yazılmış bir kıtap olmasını rağmen KEŞKE OKUMASAYDIM DİYORUM

Elif Şafak'ın okuduğum ilk kitabı.

Savcılar falan soruşturma açmasaydı okur muydum bilmiyorum. Birazda savcıların soruşturma açması nedeniyle karşı tez olabileceği düşüncesi ile okumak istemiş olabilirim.

Kitabı okurken en çok şu soru işaretleri beynimi meşgul etti; Ermeni Tehcirinin olduğu dönemde yüzbinlerce Türk öldü. Ülke dört bir taraftan düşmanları ile savaşmak zorunda kaldı.(İçerde de Ermeni ve eşkiyalarla mücadele etti tabi) Bazı cephelerinde yenildi, bozguna uğradı. Bazı cephelerinde bünyesindeki bütün etnik grupları ile beraber zaferler kazandı. Sadece Çanakkale'de 250000 gencini yitirdi. Aynı şey karşı taraf için de geçerli. Savaş yıllarında kaç İngiliz, Anzak, Arap ya da Alman öldü bilemiyorum ama ölümlerin az olmadığını hepimiz biliyoruz. Keza savaş döneminde halkın yoksulluk ve yoksunluk içersinde olduğunu da biliyoruz. Ölen Ermeniler olduğu gibi öldüren Ermeniler de olmuştur ki ölen Ermeniler (bence) biraz da öldüren Ermenilerin sonucudur.
Hal böyle iken neden en çok sızlayan Ermenilerdir? Bunu çok düşündüm. Kitapta bu soru geçmişe saygı vs. şeklinde işlenmiş. Ama bunu çok da inandırıcı bulmadığımı söylemeliyim. Çünkü geçmişi bilmek geleceği aydınlatmak içindir. Diğer bir konu Ermeniler ölen dedeleri için bir bedel istiyorlar öldüren dedeleri için ne ödeyecekler bunu söylemiyorlar?
Kitapta ABD bütün bu soykırım faaliyetlerinin yürütüldüğü merkez gibi tasvir edilmiş ki bu ülke Kızılderililerin yok edildiği bir ülkedir. Bu da aklıma gelen diğer bir tezattır.(Ki Hiroşima, Nagazaski ya da Irak gibi konulara hiç girmeyelim.)

Kitapla direkt ilgili değil de kitabı okuyunca aklıma gelen düşünceler kısaca bunlar.

Beyoğlu Savcılığı, yazar Elif Şafak hakkında "basın yoluyla Türklüğü aşağılamak"tan 3 yıl hapis istemiyle dava açtı. İddianamede, Şafak'ın Metris Yayınları'ndan çıkan "Baba ve Piç" isimli kitabının bazı bölümlerinde yer verdiği sözlerle Türklüğü aşağıladığı kaydedildi.
Soruşturma, avukat Kemal Kerinçsiz'in şikayetiyle başlatılmıştı. Savcılık Şafak hakkında kovuşturmaya yer olmadığına karar vermişti. Kerinsiz'in, bir üst mahkemeye itirazı üzerine dosya, dava açılmak üzere başsavcılığa iade edilmişti. (Olması gereken buydu umarım pamuk davası gibi askıda kalmaz.)

ilk kez okuduğum yazarın dili bazen tasvirlerle yoğunlaşsa da akıcı. Kitabın konusu tartışmaya acık olmakla beraber, pek cok konuya at gözlüğüyle baktığımızı ya da dışardan bize nasıl bakılabilecegini gözönüne seriyor. .Kitabın kapagını okumadan anlamaya caılışmayın bence. Tamamen yanılgı olur.Ana konuyu içeren piç lik ''nedeni'' biraz olsun rahatsızlık verse de,gelenekci,dindar,sapkın,dikbaşlı tiplemeler genel türk halk yapısını her karakterde ayrı ayrı gösterebilmiş. Ve bunun bir Amerikalı -Ermeni tarafından başta tuhaf, karşıkalanıp sonrasında ''aslında hepimiz aynıymışız'' diyebilmesi bizim de aynı duyguyu hissedebilecegimizi düşündürüyor. Diğer kitaplarını da merakla okuyacagıma inanıyorum

millet işin kolayını bulmuş be artık.Reklama ne diye para harcasınlar.Belirli kesimler var oralara yalakalık yapsınlar yeter.İlk sene kitapta satış patlaması ikinci sene nobel adaylığı.Yazar adaylarına tavsiyem.Denenmiş ve randıman alınmış bir taktik.Neden birgün sizde meşhur biri olmayasınız ki...

Elif Şafak'ın "Baba ve Piç"i ermeni soykırımı denilen olayın ermeni çevrelerce yani yanlı olarak tutumunun aktarılmasının yanı sıra sokakta, arabada, parkta karşılaşacağımız, _ evet aslında ben bu kadını tanıyorum! dedirten cinsten karakterlerini betimlemesi. Mükemmel bir kadın tasviri.

Bence çok ilginç bir kitap baba ve piç.Ama itiraf etmeliyim ki kitabı okurken çok şaşırdığım bölümler oldu.Belli bir yaş grubu okuyabilir..

BENCE BÖYLE BİR KİTABIN BAZI CEVRELERİN ABARTMALARİYLA BU KADAR UNLENMESİ YANLİS PEKTE O KADAR ABARTILACAK KADAR İYİ VE DE ÖZELLİKLE YARARLİ BİR ESER DEĞİL.AMA OKUMAKTAN ZARAR GELMEZ KİTAPLAR OKUNMAK İÇİNDİR VE HER KİTAPTAN ALINACAK BİR DERS VARDİR

kitabın bölüm adları çok güzel sonra hepsi birleştiğinde aşureyi oluşturuyor. ilk dikkatimi bu bölüm adları çektiği için ilk buradan başlamak istedim yoruma. aşureyle, halkların bir arada yaşamasını bağdaştırması çok iyi bir fikir. hikaye kurgusu çok iyi, bugünü, dünü, geçmişi çok iyi yerleştirmiş. yazarın dili kullanması çok iyi. edebi cümleleri o kadar yalın yerleştirmiş ki kitaba, sizi rahatsız etmesi yerine büyük bir tat katmış kitaba. Sadece dile bu kadar düşkün Elif Şafak'ın neden "ahçı" yanlışına düştüğünü anlamadım. bildiğim "aşçı"dır. hatta az önce emin olmak için türk dil kurumuna baktım. ahçı diye bir kelime yok. bunu yakıştıramadım açıkcası, ne elif şafak'a ne de editörlerine. Bunun dışında çok beğendim kitabı.

Elif ŞAFAK'I ilk iki sene önce okumaya başladım ve her romanı ayrı sevdim,bu son romanı 'BABA VE PİÇ' bir iki gün içerisinde bitirdim.Muhteşem bir olay örgüsü var.Ve anlatım tarzı ve her zaman ki Elif ŞAFAK üslubu sinmiş romana ,keyif verici,düşündürücü,sorgulatıcı bir kitap.
Okuyunca bu söylediklerime sizlerle katılacaksınız!

bu kitabın çok tepki aldığını biliyorum. ermeni soykırımını kabul etmeyen biriyim ama tarafsız okudum.
bence alıştığımız kitaplardan farklı yansız olursak kitaptan keyif alabiliriz aslında benim ki zorunluluktu (finalde çıkıcaktı :)) ama elimde şu anda bu kitaptan 2 tane var. elif şafağın böyle bir konu kullanması beni aslında şaşırtmadı kendisi yurt dışında yetişmiş ne dersek diyelim bizi yanlış tanıyorlar elif şafakta yanlış tanımış. babasını yargılamıyorum ama bu konu ve bu kitap beni şaşırtmadı.
Soykırım yapmadık bunu kendileride biliyorlar.zaten kitaptada bununla ilgili çok önemli bi noktaya değinilmiş.
eğer yapmadıklarını kabul ederlerse onları bir arada tutan bu bağ kopacak.
tavsiye ederim okuyun kendiniz görün.

Elif Şafak, özlediğim kadın yazar profilini çizdi bana okuduğum bu ilk kitabında.. Beklenmeyen bir finalle de beni şok etti..

Zeliha, İstanbul'lu Kazancı ailesinin asi kızı.. Babasını sadece kendisinin bildiği bir çocuğu aldırmak üzere iken, son anda vazgeçip doğurur.. Üstelik ailesi başta olmak üzere görebileceği tepkileri bile kabullene yapar bunu..Çakmakçıyanlar ise anneleri çocukken, Ermeni olduğu için ailesinden koparılıp İstanbul'da bir yetimhaneye verilmiş ve zengin bir adamın bir yetimhane ziyareti sırasında ona aşık olması ve evlenmesi ile ismi Şuşan iken Şermin olmuş bir kadın.. Şuşan bir gün abisi onu bulup kapısına geldiğinde, kısa bir tereddüt yaşamış ama çocuğu dahil herşeyini bırakarak abisi ile Amerika'ya "kendisi, aslı gibi olmaya" dönmüş bir kadın..

Kazancı ailesinin erkeklerinin kötü bir kaderi var, çok genç yaşlarda bir sebeple ölmeleri..Tek erkek çocuk olan Mustafa'yı da bu sebepten, bu kaderden kurtulsun diye Amerika'ya okumaya yollarlar. Mustafa orada tanıştığı, ilk eşi Ermeni olan Rose ile evlenir. Rose'un ilk evliliğinden olan kızı Armanuş'u da kabullenir.. Ama nedense Mustafa Türkiye'deki ailesini ne arar ne de sorar yıllar boyunca.. Bu Rose'a da çok tuhaf gelir ama hiç sormaz.. Ta ki Armanuş babaannesinin geçmişteki izlerini aramak için kimseye haber vermeden İstanbul'a, Mustafa'nın ailesinin yanına gitmeye karar verene kadar..

Tuhaf giriftlikler, umulmadık rastlantılar ve muhteşem bir final..

Tarafsız ve akıcı bir anlatım. Güzel bir kurgu..

Okunması gerekli bir kitap ve yazar..

Elif Şafak'ın okuduğum ilk kitabı.. Zaman zaman şaşırdım zaman zaman kızdım Elif Şafak'a.. Ama genel olarak bakacak olursak, üslubunu beğendim okurken de güzel vakit geçirdim.. Fakat çok büyütmemeli yine de..