Açlık Hakkındaki Yorumlar

gerçek olması daha bir kasvetli yapıyor bu romanı, çok etkileyici.

Bir kitap okuyan kişiyi yorar mı?Beni şahsen bu kitap çok yordu. Sistematik açlık ve onunla birlikte gelen ruh halinin dengesizliği resmen sindi üzerime...Bir gazete yazarı olmak isteyen genç,bu yolunu birlikte açlık ve parasızlık ile yürüyorlar.Olan durumundan sürekli ve kesin çözüm aramıyor o,sadece bir günlük çarelerle hayatını geçirmeye çalışıyor.Onun yazdığı yazı beğenilip ona para ve ün getirecek diye hep umudu ile yaşıyor geç yazar. Ama beklenen gün bir türlü gelmiyor.Açlık onu esir aldı, bundan dolayı da kendinden emin olmamak ile birlikte zaman zaman gururlu ve havalı olmaya çalışıyordu. Bazen açlık başına vurur ve halüsinasyonlar görmeye başlıyordu. Sonu gelmez tereddütleri hep yaşıyordu o.Aşk kıvılcımları aç ve susuz kalan bedenini sarıyorlar, fakat açlık nöbetlerinin arasında kayboluyorlar. Sahibinin boş midesi kalbe söz geçirebiliyor sonunda.Otobiografik detayları içeren bu roman demekle yorumumu noktalıyorum.

ilk başta beni sıksada ortalarında kendi içine alan harika bir yapıt..

Okuduktan sonra kesinlikle daha mutlu bir insan olacaksınız.

Çok güzel bir kitap. Zaten ödül almış.ayrıca Behçet Necatigil çevirisi de ayrı bir hava katmış

Genç bir yazar,tavan arası bir odada yoksulluk ve açlık içerisinde yaşamaktadır.Arada bir dergilerde yazıları yayınlanırsa,karnını doyurabilmektedir.Ne var ki açlık yine yakasını bırakmamaktadır. Günlerini dışarıda insanların olduğu parklarda geçirir ve kendisi gibi sefalet içinde yaşayan aç insanlarla konuşur,hayata isyan ederdi.Günün birinde ise ev sahibi,oturduğu evi boşaltmasını ister.Bu hayatın son darbesi olmuştur.Delirmiş gibi sokaklarda dolaşmaya başlar. Soğuk gecelerde aç bir biçimde,ormanda yatıp kalkmaya başlar.Sonrasında birde platonik bir aşk kapısını çalar ama hayatı düzene girecekmidir,acaba? Mehmet Ali KILIÇ.

Necatigil'in çevirisinden kaynaklımıdır bilmem, şiir gibi, tekrar tekrar okumak isteyeceğiniz bir roman. açlık ve yoksulluk çok iyi anlatılmış. kendinizi aç ve yoksul hissettirecek bir roman.

Behçet Necatigil'in müthiş çevirisiyle bu kitap benim en sevdiğim roman oldu (şuan için). (Belki de Ramazan ayında okumamın etkisi ile olmuşsa da) Açlık ve açlığın hissettirdiği duyguları Hamsun mükemmel yazmış. Romanda kahramanın açlıktan ölse de gururundan ve sahip olduğu bazı değerlerinden nasıl taviz vermedğini de göreceksiniz. Okumadıysanız mutlaka okuyun.

‘Yavaş yavaş aslında çok uzaklarda bambaşka yerlerde olduğum sanısına kapıldım.Sanki su asfaltta yürüyen ve büzülmeye çalışan ben değilmişim gibi belli belirsiz bir duygu uyandı içimde’KNUT HAMSUN’dan [ACLIK] bir replik…

Bu kitap tam bir açlık felsefesi. Mideniz kazınıyor, gözleriniz kararıyor, adeta içiniz tükeniyor. Bir yandan kahramanın sıkıntılarına üzülürken diğer yandan da saflığına öfkeleniyorsunuz. Açlığın ve saflığın kitabı. Kitap bittiğinde yediğiniz kuru bir ekmekde olsa karnınızın doyması size müthiş bir mutluluk veriyor.

Bu zamana kadar bu mükemmel klasiği nasıl gözden kaçırdım bilmiyorum . Açlığı en uç noktasına kadar yaşayan kahramana acıyacaksınız hem de yazarın son derece realist üslubuyla . Bir böcek olmanın verdiği ezilmişlik ve varlık problemini işleyen Kafka kadar başarılı Knut Hamsun . Ayrıca yazar, Dostoyevski kadar başarılı bir yazar olmak istermiş hep . Eserdeki kahramanın psikolojisi ve açlık teminin insan dimağında sindirilmesine bakılırsa yazar bunu başarmıştır bence zira buna kanıt eserdeki kahramanın Raskolnikov 'u hatırlatmasıdır. Otobiyografik özellikler gösteren bu eserin arşivlerde bulundurulmasından yanayım . Okunulması gereken eserlerden özetle...

Dostoyevski'den etkilenip de ondan daha lezzetli yazan tek insandır knut hamsun. Yazar çok iyi bir gözlemci olduğu kadar gerçekçi tavrıyla hayran da bırakıyor. Birçok ders alacağınız mutlaka okumuş olmanız gereken kitap...

Okurken insanın burnu sızlatıp kalbini sıkıştıran bir kitap.Öyle güzel bir kitapki karakterin benliği okuyucuyla birleşiyor.Akıcı ve okunası .

Her şeyden önce bu romanın olay romanlarını okumayı sevenleri biraz sıkabileceğini belirtmeliyim. Belki edebi açıdan güçlü bir eser olabilir ama olayların durgunluğu, olay romanları okurları için sıkıcı gelebilir ama yine de bu, Açlık'ın bir başyapıt olduğu gerçeğini ve okuruna edebi anlamda katkılarda bulunacağı gerçeğini değiştirmeyecektir.. Bunun dışında kişinin iç halini betimlemeleri açısından önemli bir eser olduğu gerçek ama klasikleşmiş ya da başyapıt diye adlandırabileceğimiz eserlerle karşılaştırdığımız zaman bence bu alanda Açlık''tan daha başarılı olan eserler de mevcut. Eğer kişinin iç konuşmaları konusunda baş yapıtları okumuşsanız bu kitaba da başlayabilirsiniz. Özellikle yazarın kendi hayatını, kendi algılarıyla görmek için de çok çarpıcı bir eser olduğunu söylemeliyim. Bazı eksikliklerine rağmen kesinlikle okumaya değer bir roman.

umduğumdan fazlasını buldum bu eserde. ben kitaba başlarken bu kadar akıcı olabileceğini kurguyu anlatımı bu kadar iyi bulabileceğimi beklemiyordum çünkü bayağı bir konu gibi geliyor insanın açlıkla mücadelesi ama öyle olmadığı anlatıyor bize knut hamsun bu eserinde. mutlaka okunması gereken bir kitap.

edebiyat hocamın tavsiyesiyle okudum ama bitirince okumaz olaydım dediğim bir kitap. insanı öyle içten sarıyorki birden kitabın elinde oluyorsunuz ve o etkden kurtulamıyorsunuz. ben tam bir hafta depresyona girdim ve kitabı suçlayamadım o kadar güçlü bir kitap çünkü. mutlaka okuyun

Kitabı okurken manevi olarak can çekiştiğimi hissettim. Sefaletliğin son mertebesinde bir o kadar da gururundan ödün vermeyen, yeri geldiğinde kendi halini düşünmeden başkalarına yardım etmek isteyen bir kahraman. İçe işleyen bir başyapıt

Yazarın bu eserini okuyalı uzun bir süre geçti, eser hakkında yapılan olumsuz eleştirileri görünce yorum yazmak isteği duydum. Açlık öyküsü baştan ayağa kadar edebiyat içeren, yazın sanatlarında ayrı bir yeri olan doğaüstü bir eserdir. Natüralizm karşıtı bu öykü beğeniyle okuduğunuz 2. sınıf gerilim romanlarından çok farklı olduğu ve derinlemesine birkaç yüze yakın persifektif içerdiği için beğenmemiş olabilirsiniz. Tüm dünya sizin iyi bir okuyucu olmanızı temenni ediyor ve sabırsızlıkla bekliyor. Ama Tanrı aşkına bu esere sıkıcı demeyin. Bari bunu yapmayın.

Açlık ancak böyle anlatılabilir...Kesinlikle tavsiye ediyorum arkadaşlar.

Lisede edebiyat öğretmenimin tavsiyesi üzerine okumuştum. Gerçekten açlığı bu kadar keskin ve net betimlemesi kitabı mükemmelleştiriyor. Kesinlikle kitaplığınızda olması gereken bir eser.

knut hamsunun ustalıgını her sayfada hissedecegimiz açlık:bireyin toplum içindeki devinimini bize gösteriyor kitapta bir an kahramandan hareketle insanın başına gelebilecek sıkıntıların en büyügünü yani açlıgı,yoksullugu anlatıyor eser o kadar etkileyici ve canlı bir üsluba sahip ki;eseri okurken kahramanın açlığını hissetmemek elde değil......

Kitabı okurken bir insan nasıl bu kadar süre aç kalabilir diye düşündüm hep. Kitapta yazar sürekli kendiyle veya sizle nasıl düşünmek isterseniz, konuşuyor gibiydi. Benim okuduğum varlık yayınları baskısı idi. Ortalama bir baskı ve çevirme kalitesi olduğunu düşnüyorum

Kitaptan çok etkilendim. Anlatım tekniği ve üslup zaten çok güzeldi. Konunun açlık çerçevesinde çizilmesi etki gücünü yüksek tuttu. Samimi bir açlık anlatışı var. Evet, zaten yazarımızın da böyle bir evrede yaşama çabalarını olduğunu araştıran bilir. Okunası kitapların arasına eklenmeli :)

kendimi uzun zaman sonra yaşarcasına içinde bulduğum bir roman . açlığı iliklerinize kadar hissettiriyor hamsun. en önemlisi de herşeye rağmen paylaşımcı olmaya çalışması, paylaşıcak parası olmadığı için üzülmesi kahramanın, sizi uzun süre etkisinde bırakmaya yetiyor. kitap severler bu lezzetli romanı okumalı.

Eserde açıktan ahlak işlenmiştir.Özellikle karakterin her olağandışı anında "Ylajali" demesi ve üzerine betimlemeler insanı derinden etkilemekte.Okurken acıkacağınız ve yanıbaşınızda duran komşunuz yahut yan mahallede ki ötekinin açlığını düşüneceğiniz,19. yy Avrupası hakkında derinden bilgiler veren eser.

Açlık ve Gurur kısaca...romanın başlarında kurallarından taviz vermeyen bir adamın ilerleyemen zamanlarda dayanamayıp kendinden ödün vermesi.Karakterin açlıktan bulduğu kemiği dişlemesi ve ağlaması aklımda kalan en etkili sahnelerden biridir.betimlemeler, duygu aktarı fevkalade.

Hamsun tüm bunları gerçekten yaşamış mı bilinmez fakat umalım ki yaşamamış olsun. Umalım ki yaşamadığı bir şeyi bile bu kadar müthiş anlatabilmiş bir yazar olsun.

Konu güzel - açlık, ama bence yazar tarafınan güzel işlenmemiş, bu da ona bağlanabilir ki, "Açlık" Knut Hamsunun yazdığı neredeyse ilk romandır. Kitabı okuduğunuz zaman oyle bir düşünce oluşuyor ki, romanın kahramanı yalnız aç olduğu zaman güzel şeyler yazıyor. ama gerçekte kahraman ne aç olduğunda ne de tok oldüğünda, yalnızca bir yazısı haric, doğru dürüst bir şey üretemiyor. En çok ilgimi çeken şey, kahramanın günlerce aç kalmasına rağmen dürüstlüyünden hiçbirşey kaybetmemesidir.

bu kitabı okurken açlığı çaresizliği yaşadım mükemmel ötesi bir kitap...

Etkileyici bir anlatımı var. Okurken yüreğinizi sarsacak anlar oluyor. Aç bir yazarın gündoğmadan yazdıklarıyla hayatta kalması.

Okuduğum en iyi kitap olduğunu sanıyorum. O saykodelik hava, sürekli ikilemler, süregelen delilik oyunları. of allahım çok iyi kitap.

Tek kelimeyle başyapıt. Üslubu, içeriği, kurgusu bakımından mükemmel. Mutlaka okunması gereken bir roman.

Kitabı çok büyük beklentilerle okumaya basladım ve belki de bu yüzden beklentimi karşılayacak düzeyde bulamadım. Kahramanın karşılaştığı kişilerle ilgili bir şeyler arıyorsunuz ya da ilerleyen sayfalarda bir yerlerde bir olayla bağlantılı olarak karşılaşacağınızı umuyorsunuz fakat maalesef bu beklentiniz boşa çıkıyor. Kendinizi maalesef bir Suç Ve Ceza'daki Raskolnikov gibi ruh halinde bulamıyorsunuz ama yine de boş vaktinizde okunacak bir kitap...

Beş parası olmayan gururlu bir adamın başından geçenler... 150 sene öncesinde insanların nasıl yaşadığınıda öğrenerek okuyorsunuz. Kendine kızan,kızdıkça ceza veren, ceza verdikçe buhranlar içinde boğulan birisini hayal edin. Tek geçim kaynağı yazmak olan, bunun acısını çeken, içine kapanık ve insanlarla iletişiminde problemler olan, tek dert ortağı kalemi ve kağıdı olan aciz bir adamın hikayesi. Yemek yerken sadece yemek gözüyle bakmamanızı sağlıyor. Herkesin kendini vererek okuması gerekir...

bir kahramanın aç olduğu takdirde yaşamını yazma uğruna feda etmesi gerçekten kitabın can alıcı konusu.bu da dolayısıyla okuyucunun kitaba daha büyük bir aşkla sarılmasına sebeb olmaktadır.knut hamsun'un okuduklarım arasında en güzel kitabı diyebilirim.

Çok güzel ve etkileyici bir eser. kitabı okurken bir çok kez acıktığımı hissettim.

Bu kitabı övenleri anlamak güç.Sadece okuyup zamanlarını harcadıkları için kitabı övmeye kalkıp kitaba ayırdıkları vaktin boşa gitmemesine çabalıyorlar.Bunu yapmaya gerek yok!Kitap o kadar da güzel değil,kitabın ana karakteri yüceltilecek kadar erdemli de değil!Yapılan yorumlarda karaktere güzel sıfatlar yazılmış,kişiliği yüceltilmiş...Yaptığı sahtekarlıklara, yalancılıklara hiç değinilmemiş.Karakter yalan uydurmada insanın ağzını açık bırakıyor, profesyonel bir dolandırıcı aynı zamanda biraz da çapkın.Fakirlik ve açlık içerisinde çırpınıyor.Ama hiçbir zaman da ne bir dilenme ne birine el açma durumu var.Bu bakıma gerçekten de takdir edilesi.Ama ya diğer yaptıkları; ona ait olmayan bakkalın verdiği para üstünü alması,kitabın son sayfalarında pastacı kadına kendini alacaklıymış gibi göstermesi.Bu adam bu kadar erdemli ve onurlu ise böyle usulsüz işlere kalkışmaz açlıktan dürüst bir şekilde ölmesini bilirdi...

Açlık okumaya başalyıpta bırakamadığım başımı uyumak için yastğıma koyupta kendimi düşünmekten alıkoyamadığım harika bir kitap.Önüme kim çıkarsa çıksın beğendiğim ve hararetle tavsiye ettiğim bir başyapıt.Mükemmel bir çeviri yapmış beçet necatigil her zamanki gibi....Benim artık dönüp dönüp okuyacağım başucu kitabım...Açlıkta zirveye çıkıpta asla erdeminden taviz vermeyen adam....

açlığı bu kadar iyi anlatmış bir yazar herhalde yoktur çok acıklı etkileyici

hayatına yazdıklarından kazandığı üç beş kuruşla devam etmeye çalışan bir yazarın hikayesi...bunca zorluk arasında yaşanan bir aşk...etkileneceksiniz..

Kitabı ilk okumaya başladığımda bu kadar etkileneceğimi hiç düşünmemiştim.Çünkü Knut Hamsun baş karekteri o kadar gururlu,dürüst,iyi bir yazar olabilmek için elinden geleni yapan ve yoksulluğundan aç kalan ve yavaş yavaş herşeyini satan,artık açlıktan odun çiğnemeye başlayan ve çiğ et yiyen sefil bir yazarın ruh halini çok güzel bir şekilde anlatmış.Ben şahsen kitabı okurken empati kurarak yani onun yerine kendimi koyarken çok kötü bir durum olduğunu anlayabildim.Kitap bittikten sonra etkisinden birkaç gün kurtulamadım.Açlık kadar kötü birşey olmasa gerek...Herkese tavsiye ederim...

Kitabın güzel yanları olduğu kadar eleştirilecek yanları da var. Şöyle ki yazar açlığı bireysel olarak ele alıp iyi anlatıyor. Ana karakterimiz açlık ve yoksulluk yaşayan arada yazmayı başarabildiği bir kaç yazı ile geçinmeye çalışan sefil biri. Ayrıca psikolojisi bozuk biraz paranoyak. Ben karakterden nefret ettim. Bu belki de gerçekci anlatımın bir başarısıdır. Ancak eserin hoşa gitmeyen tarafları da var. Öncelikle karakter zenginliği yok. Belki de kitabın konusundan dolayı böyle olmalıydı ama bu durum okuyucuyu sıkıyor. Kitabın başından sonuna kadar aç sefil başarısız biraz da ruh hastası biriyle olmak sizi bunaltıyor. Olaylar da pek zengin değil. Bence okumasanız pek birşey kaybetmiş sayılmazsınız. Çevirinin iyi olduğunu belirtmem gerekir o ayrı...

bir yandan açlık sınırında yaşayan bir yandan da yazarak pazar kazanmaya çalışan, eline geçen azıcık parayla ekmek mi alsam kurşun kalem mi diye düşünen bir roman kahramanına sahip kitap. varlık yayınlarından behçet necatigil çevirisi ile tavsiye olunur.

Yazarın okuduğum en iyi kitabı diyebilirim. Behçet NECATİGİL çevirisi olması da tercih sebebidir. Otobiyografik nitelik taşıyan roman oldukça hüzünlü ama bir o kadar da kararlı bir karakterin yazar olma mücadelesini anlatıyor. Okunması gereken klasiklerden biri...

Açlık - Knut Hamsun

Knut Hamsun, yaşamaya dört elle sarılmış bir insan olduğu hayat öyküsünden anlaşılıyor. Yaşamla verdiği mücadelede asla yılmamanın, ona karşı durmanın, ayakta kalmanın mücadelesini onurlu biçimde vermenin öneminin altını çiziyor. Açlığı sahtekârlık yaparak para kazanmaya tercih ediyor ve üzerinde ne varsa, zorlu soğuğa rağmen satıp duruyor. Taa ki düğmelerine varıncaya kadar.

Romanda, yazar olmanın hiç de kolay bir şey olmadığı da vurgulanıyor. Gerektiğinde açlıktan ölecek bile olsa o, ne yazarlığından, ne de insanlığından vazgeçiyor. İnsan olmanın, manevi tüm niteliklerini yerine getirmeye çalışırken yaşadıkları, kirli dünyanın üzerine örtülen temiz bir çarşaf gibi kalıyor. Ama bu çarşafı önüne gelen çiğniyor.

İnsan olmak hiç kolay bir şey değil. Hele onur, namus, şeref ve gururu günümüzde artık tek bir insanda görmek pek mümkün olmuyor. Roman kahramanı kadar ince düşünebilen, aç kalmayı sevdiği insana bile değişen, ondan gelen yardımları kabul etmeyen asil insan figürü günümüzde ancak empresyonizm tablolarında yaşatılan gerçekler kadar hayali şu günlerde.

Kitap, Kafka’nın Açlık Usta’sına benzer öğeler taşıyor. Kahramanın açlığı kimsenin umurunda değil ve semiren hayvanlara bakan insanlar bu kitapta da az değil. Kafka belki bu öyküsünü Açlık romanından almış belki de romanı duymamış da olabilir. Gerçek şu ki, yazarlar birbirinden haberli ya da habersiz paralel duyguları öykü ve romanlarında yansıtabiliyorlar.

Aç kalmasa idik, hayatla mücadelemiz nasıl olurdu, onu da sorgulamak ilginç olurdu. Aç olmayan insan acaba günümüzdeki insanlardan daha mı acımasız, açgözlü, hortumcu, soyguncu, üçkâğıtçı olacaktır bunu bilemeyiz. Ama bu saydıklarımızın tok oldukları düşünülürse, bunları yapmaları tok olmalarından kaynaklanıyor olabilir. Namuslu bir aç ekmek çalabilir, yakalanabilir, yargılanabilir, hapis yatabilir. Dokunulmazlığı olan tok hırsızlar ise, herhangi bir suçlamaya karşı, çaldıkları milyonların ekmeğinin önünde, ekmek çalan namuslu hırsızdan milyonlarca kat aşağıda olacaktır. Çünkü o tokluğuna tokluk katmaktadır.

Kitaba verdiğim not: 10/7

Sefillik ne demektir AÇLIK romanındadır.Okuduğum en acıklı romanın kahramanı Knut Hamsun'un ta kendisidir.Açlıktan talaş parçalarını yediği,parmağını kanatıp kendi kanını emmiği satırları okuyun ve bir insanın çaresizliğini görün! Bu romanı severseniz size Victor Hugo'nun SEFİLLER romanı ile Hasan İzzettin Dinamo'nun SAVAŞ VE AÇLAR romanını okumanızı tavsiye edebilirim!

Genç bir makale yazarının her türlü güçlüğe rağmen umudunu hayallerini hiç kaybetmeyişini çok güzel anlatmış. Tüm kitapları gibi eşsiz bir tasvir gücü.kitabı okurken emin olunki o açlık duygusunu hissedeceksiniz.

açlıkla ve parasızlıkla mücadele eden genç bir yazar adayının zor anları...
sıcacık evlerimizde hiçbirimiz bu kadar derin düşünmemişizdir dışarda aç yatanları.
knut hamsun bizi o hayata götürdü roman kahramanı bize açlığı yaşattı adeta.
çok kederli bir kitap ama sonuçta hayatın gerçeği...

Nobel ödüllü klasik bir kitap.Genç bir makale yazarının patronunun istediği yazıları yazamamasıyla başlayan açlık savaşı.Açlığın sınırlarına ulaşmasına rağmen dilenmeyecek,çalmayacak hatta açlığını söylemeyecek kadar büyük bir gurur,yemek bulabildiği zamansa aç insanlarla paylaşabilecek kadar büyük bir vicdan örneği.....
Günümüzde hayatın mücadelesine kendimizi fazlasıyla kaptırmış olan herkesin okuması ve ibret alması gereken bir kitap.

Öncelikle çok güzel bir roman olduğunu söylemek gerek. Yazarın gururunu açlığına tercih etmesi gerçekten hayranlık uynadırcı. Fakat keşke son sayfalarda pastacı kadınla o diyaloğu yaşamasaydı da beni hayal kırıklığına uğratmasaydı:( Kitabın ana konusuna karşın beni en çok etkileyen, yazarın ilham gelmediği zamanlardaki ruh hali oldu. O durumu o kadar müthiş tarif etmiş ki iliklerime kadar dondum. Çünkü bir yazar için en kötü şey açlık değil, yazamamaktır.