Bir Ahmet Hamdi Tanpınar hayranı oldum çıktım. O'nun kitaplarını nasıl bu kadar gecikmeli okuyorum anlaşılır gibi değil. Bence Türkiye'nin en iyi romanı olan Saatleri Ayarlama Enstitüsü'nden sonra Mahur Beste'yi okudum. AHT Mahur Beste'den epey sonra Sahnenin Dışındakiler romanını yazmış. Şimdi de elimde bunu okuyorum. Fakat her bir satırından aldığım keyfi sürdürebileyim diye durup duruyorum, okuyup geçip gidemiyorum.
Eğer İstanbul'da yaşıyorsanız bunu anlayacaksınz; "İstanbul mahalleleri yirmi, otuz sende bir çehre değiştire değiştire yaşarlar ve günün birinde park, bulvar, yol, sadece yangın yeri, "hali arsa" geleceğe ait çok zengin ve iç açıcı bir proje olmak üzere birdenbire kaybolur." Buradaki birikimi sonra ifade zenginliğini takdir edebiliyorsanız, kitabın içinde daha ne büyük hazlar var, hayal edebilirsiniz. Tadını damağımda çıkardığım bir kitap.