Savaş yalnızca cephedeki insanları öldürmüyor. Geride kalanları açlıkla, sefaletle, hayallerini, umutlarını ve en önemlisi de insanlığını öldürüyor. Temel Çavuş ve ailesinin yaşadıkları bize bir ders olmalı.Kitabı okurken ağlamamak neredeyse imkansız. İnsanlık öldü bir yerlere sıkışıp kaldı sözünü bu kitapta çok hatırlayacaksınız. Temel çavuş şehit olduktan sonra ailenin evden çıkartılması, topraklarının ellerinden zorla alınması, şehit çocuklarına bir hayvan bağırsağı bile çok görülmesi, Şakirenin evlatlarının birer birer kayıp gitmesi, ailenin açlıktan çektiği sıkıntıları okurken hissetmemek neredeyse imkansız. Gün yüzü görmeyen şakire sırf bir kuruş parası yüzünden sakat bırakılıp öldürülmesi ise insanın para uğruna yapacağı çirkinlikleri gözler önüne seriyor. Bu hikayeyi belki sadece Şakire değil Şakire gibi o yıllarda nice analar yaşadı. Dinamo, bize yalnızca o yılları Şakire ismindeki karakter adı altında anlattı. Yaşanan olaylar bir dram değil,bir ders olmalı bizler için.