E-Dergi

Gerçek hayattan hikayelerle desteklenmiş bir araştırma kitabı. Okurken kendi çevremizdeki benzer olayları hatırlatan, empati kurduran ve etkileyen bir anlatıma sahip.

Yazarın İntihar Dükkanı adlı eserinden sonra bunu okudum. Çeviriden mi kaynaklı bilmiyorum, öncekine göre daha edebi ve anlaşılır bir dile sahip fakat hep aynı ve benzer olayların etrafında dönüp durduğu için çok keyif vermedi. Esasında yazarın her iki kitabı da konu itibariyle çok ilginç ne var ki kurgular sıkıcıydı, benim anladığım bu.

Esasında çok yaratıcı bir konu ne var ki sıkıcı bir anlatımın kurbanı olup gitmiş gibi duruyor. Orijinalinden mi yoksa çeviriden mi bilmiyorum fakat onca ilginçliğe rağmen pek keyifli bir okuma olmadı.

Ne kadar değişik bir polisiyeydi, çok beğendim. Sadece sonradan romanın en önemli karakteri haline gelen Seyhan Hanım'ın baştan itibaren biraz daha detaylı işlenmesi gerektiğini düşündüm.

Romanın tek iyi tarafı ezik bir kızın her şeyi bırakıp dünyanın en uzak ucuna gitmesiydi o da sadece başta birkaç sayfa sürdü o kadar. Sonraki iki yüz sayfa boyunca o kızın geçmişini, ailesini, arsasını, komşularını, yediklerini, içtiklerini, okuduklarını öğrendik. Bu esnada peynir çeşitleri hakkında bilgilendik, ketenpere sözcüğünün anlamına üç sayfa maruz kaldık, bazı ülkelerin değişen adlarına şaşırdık, uçakta domates suyu içmenin zevkli olduğunu hatırladık. Böyle sıradan, sosyal medyalık şeyler işte. Acaba bu romanı yazan Ayfer Tunç değil de tanınmamış biri olsaydı kaç beş yıldız alırdı çok merak ettim.