E-Dergi

"Denemesel bir kitap" ifadesi yanlış bir kullanımdır. "Bunun yerine "deneme kitabı" denmelidir. Dil yanlışlarına dikkat çeken bir kitabı okuduktan sonra Türkçeyi kullanırken daha dikkatli davranmanız beklenirdi.

Elif Şafak'ın Haber Türk gazetesinde yayımlanan bazı yazılarından oluşuyor. Yazılar hiçbir ekleme veya çıkarma yapılmadan verilmiş. Boşuna kitabı almayın. Paranıza yazık olmasın. Çünkü kitabın ticarî amaçla piyasaya sürüldüğü belli. Daha önce yazdıklarını hiç değiştirmeden kitaplaştıranlara da gıcık olmaya başladım.

Cengiz Özakıncı’nın “Dünden Bugüne Türklerde Dil ve Din: Kur’an’ı Doğru Anlamak” isimli kitabında din adamlarının çevirdiği ayetler değil, kendi çevirdiği ayetler göze çarpmaktadır. 608 sayfadan oluşan bu dev eseri yazmak için Cengiz Özakıncı yaklaşık 6 yılını Arapça öğrenmeye adamış. Kendisinin bana anlattığına göre, sokak Arapçasını değil de Peygamber Efendi’miz zamanındaki Arapçayı öğrenmiş. Yani Kur’an Arapçasını öğrenmiş. İrticanın hortladığı, yobazların gemi azıya aldığı 1980’lerde araştırmaya ve incelemeye başlamış Kur’an’ı. İşe Arapça öğrenerek başlamış. Araştırmalarını, incelemelerini birçok aydınımızın katledildiği 1990’ların başında sonlandırmış, bir kitap hâline getirmiş. Kitabı yayımlayacak yayınevi bulamadığı için eseri iki yıl bekletmek zorunda kalmış. Sonunda Bellek Yayınları diye bir yayınevi kitabı basmayı kabul etmiş ve kitap Kasım 1994’te yayımlanmış. 28 Şubat’tan üç yıl önce… 28 Şubat’tan sonra değeri anlaşılıp tartışılmaya başlanmış kitap. Söyleşiler gerçekleştirilmiş, birçok kanal bu kitaptaki bazı bölümleri gündemine almış. Ama 28 Şubat’tan önce fazla bir yankı bulmamış.

İlgi çekici bir konusu var romanın. Romanda olaylar Afganistan ve ABD’de geçiyor. Büyük ölçüde Afganistan oluşturuyor romanın mekânını. 1970’lerden 2001’deki 11 Eylül saldırılarına kadar uzanıyor zaman dilimi. Roman tadında tarih anlatılıyor. Karzai gibi gerçek isimlerin de adı geçiyor. Bu açıdan kısmen de olsa bilgileniyorsunuz eseri okuyunca. Doğal olarak hep sanal âlemde dolaşıp durmuyorsunuz. Gerçekle hayal iç içe geçmiş vaziyette. (Bu tarz kitapları tercih ediyorum.) Romanda kafamızı karıştıracak kadar isim yok. Bu açıdan isimleri okurken önceki sayfalara bakmak zorunda kalmıyorsunuz.

Tevfik Fikret’i sevenlerin ve sevmeyenlerin görüşlerini ayrı bölümler hâlinde kitabına yansıtan Orhan Karaveli, birçok bilgiyi derleyip önümüze getiriyor bu çabasıyla. Dolayısıyla Atatürk’ün ilham aldığı şairin hayatını öğrenirken onun hakkında olumlu-olumsuz yazılıp çizilenleri de okuma fırsatı elde edebiliyoruz bu sayede. Övgüleri bir yana bırakırsak, yergilerin başında T. Fikret’in yabancı, Osmanlı’ya ait olmayan kültürü benimsemesi ve şiirleri aracılığıyla yayması gelmektedir. Onu millî şair olarak kabul etmeyenler ve birkaç manzumesinden dolayı “dinsiz” olarak itham edenler vardır. Oğlunu iyi eğitim alması için Batı’ya göndermiş T. Fikret’i anlamayanların ortak noktası muhafazakâr olmalarıdır, diyebilirim okuduklarımdan çıkardığım kadarıyla. Gerici-ilerici kavgası olarak görüyorum ben bunu. Bugün yok mu sanki bu kavga? İnsanoğlunun var oluşundan beri yaşanan gerici-ilerici kavgası kıyamete kadar devam edecek anlaşılan.