E-Dergi

Yapıt "Dil Hurafeleri" adını taşıyor, ama daha çok yerel dilin önemine parmak basıyor, ağırlıklı olarak yerel dil-ölçünlü dil meselesi üzerinden ilerliyor. Kemal Ateş söz varlığımızın aslında ne kadar geniş, kapsamlı olduğunu kanıtlamaya çalışıyor. Gelgelelim yerel dili kullanan yazarların sayısı iki elin parmaklarını geçmiyor. Yaşar Kemal, Fakir Baykurt yerel dili ustalıkla kullanan iki yazar olarak öne çıkartılıyor.

İlk başlarda mizahtan yararlanarak okuru güldüren, gülümseten Hüseyin Rahmi asıl konuya girdikten sonra ciddi meselelerin usta yazarı olduğunu da kanıtlıyor. Kendini vererek okuyan kişiyi ağlatacak kadar bir duygu selini okurun ruhuna, kalbine boşaltıyor. Birçok kitabını okuduğum Hüseyin Rahmi'nin bu romanı şu âna kadar okuduğum diğer romanlarından on kat daha üstündür. Hüseyin Rahmi'nin aslında ne kadar büyük bir yazar olduğu bu kitapla daha bir açığa çıkmış oldu benim nazarımda. "Deli Filozofu" merak ediyorum şimdi. Keşke Everest yeniden basıp biz okurları mutlu etse.

Trevanian, edebiyat dünyasında eserleriyle kendi sanatkârlığını kanıtlayan nevi şahsına münhasır, özgün bir yazar. İronik, esprili üslubuyla ciddi olaylarda bile güldürmeyi başarması onu diğer yazarlardan farklı kılıyor. (Aklıma başka bir örnek gelmiyor. Sizin geliyorsa benimle paylaşabilirsiniz.) Gülmece yönünden gayet zengin bir mizah anlayışını kurguya çok güzel bir şekilde yedirebiliyor. Saatlerce düşünseniz bulamayacağınız mizah dilini ustalıkla işliyor. Bu kitabı okuduğunuzda ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız. "Şibumi"yi okuyalı 15 sene olduğu için aynı mizah onda da var mı hatırlayamasam da "Katya'nın Yazı"ndan bir önce okuduğum "İnfazcı"da da aynı mizah satırlar arasında geziniyordu.

"Dön kardeşim, herkes döndü, sen de dön." diyen kişiye kapak olan, AKP iktidarının basın üzerinde ne kadar büyük baskı kurduğunu ve duruşundan ödün vermeyen bir kişiliğin işten atılma pahasına da olsa nasıl dik durduğunu anlatan, tarihe düşülecek ibretlik bir vesika niteliğinde bir çalışma. Medyada neler olup bittiğini ve AKP'nin yazılı ve görsel medyayı nasıl birer birer ele geçirdiğini ve bir türlü hizaya getirilemeyen Mustafa Mutlu'nun Vatan gibi ağırlığı olan gazetelerden nasıl diskalifiye edildiğini öğrenmek isteyenlerin ilgisini çekecektir.

Feyza Hepçilingirler'in "Türkçe Off" ve "Türkçe Günlükleri" serilerinden sonra kaleme aldığı, yine ana dil üzerine bilgilendirici yazılarından oluşan ve yine Türkçe hassasiyeti taşıyan deneme türündeki eseri. Kitabın adından da anlaşılacağı üzere Türkçe üzerinde çeşitli meselelere değiniyor, yapılan kemikleşmiş yanlışları düzeltiyor bu kitabında da. Hepçilingirler'in "Türkçe Off" ve "Türkçe Günlükleri" serilerini beğenerek okuyanlar bu kitabı da seveceklerdir. Ancak bazı meselelerin tekrar tekrar önümüze çıkmasını -çünkü hâlâ Türkçeye yeterince özen gösterilmiyor genel olarak- biraz sıkıcı buldum kendi açımdan. Çünkü adlarını verdiğim serilerin bütün kitaplarını okudum.