Bir İdam Mahkumunun Son Günü Hakkındaki Yorumlar

Sade anlatımına rağmen olağanüstü etkileyiciliğe sahip kısacık bir kitaptı. Tekrar tekrar okumak istenilen bir yapıt.

Yazarı için bile alınıp okunması gereken bir kitap

Tasvirleriyle adeta içimi ürperten bir harika eser

Yazarın diğer eserleriyle kıyaslamazsak eğer, güzeldi.

Beklediğim kadar etkileyici değildi ama sonlara doğru güzelleşti.

Betimlemeler harika, yazar harika, eser harika. Okurken kalp atışlarıma hakim olamadım. Bazen içim sıkıldı, sanki ölüme götürülen, genç yaşında idam edilen bendim. Ölümü düşündüm, giyotini... Kesinlikle okunmalı.

Hugo'nun en güzel eserlerinden birisi.

Suç'un ardından getirdikleri yeterli zaten kişiyi bir daha idam etmeye gerek yok dedirtiyor Victor Hugo.

bir insan öleceğini bildiğinde ne düşünür merakıyla aldığım bir kitaptı doğrusu aradığımı bulamadım...

öncelikle can yayınlarını tavsiye ederim bu kitapta.önsöz felan çok iyiydi.kitaba gelince bugün halen biz idamı tartışırken bundan asırlar önce victor hugo son noktayı koymuş.zaten karşıydım idama bu kitapla birlikte düşüncelerim pekişti.

Victor Hugo'nun tüm eserleri gibi insan psikolojisini ve karakterin iç yapısını derinlemesine yansıtan bir kitap bu, her ne kadar mahkumun ne şuç işlediği açıklanmasa da idam üzerine önemli fikirler mevcut. Bir solukta okudum, mutlaka tavsiye ederim.

Henuz okuma firsati bulamadim ancak yazarimiz Sefiller adli kitabinda nasil bir cizgide ilerledigini bizlere yeterince gosteriyor. Her kitabim gibi bu kitabi da cokk severek aldim. Iyi olduguna guvenim sonsuz. Tesekkurler Kitap Yurdu.

Ölüm anına hiç bu gözle bakmamıştım, bunu tüm çıplaklığıyla gözler önüne serdiği için Hugo'yu ne kadar takdir etsek azdır. İdamın ne kadar gereksiz ve amaçsız bir cezalandırma yöntemi olduğunu bir kez daha anladım. Ve önsözdeki o satırlar beni fazlasıyla etkiledi;

- 'Gardiyanların yeterli olduğu yerde cellada gerek yoktur.'

V. Hugo kitabını yüce bir amaç için kaleme almış. Kitabın önsözü bu amacı başarılı bir biçimde üstleniyor. Ancak romanın kendisi her nedense gözüme eksik göründü.

bu kitaptan sonra idamın yanlış olduğunu anladım

Romandan çok önsözünden etkilendim. "Öç almak için cezalandırmak yoluna gitmemeli, iyileştirmek için düzeltmelidir" diyor victor hugo. "Gardiyanın yeterli olduğu yerde cellada gerek yoktur." diyor. Ve eleştirenler olmuş, idam mahkumunu masum biri olarak gösteriyor, tek taraflı yazılmış diye. Ama kitabın adı zaten "bir idam mahkumunun son günü". "Bir kurbanın ailesinin acıları" değil. Kitapta idam mahkumu oh ne iyi yapmış hiç ceza almasın denmiyor. Eleştirilen, idam cezası burada. Adama ceza verilmesi değil. Dikkatle, sindire sindire okunması gereken bir kitap.

hugo'nun harika bir kitabı! ölüme giderken ne hisseder insan? çok hüzünlü ama çok güzel bir kitap.

ALMANIZI TAVSİYE EDERİM

Vıctor Hugo'nun bu eserini okurken gerçekten duygulanacak ve usta yazarın iç diyalog yöntemi 1.tekil kişi kullanarak yazdığı bu eseri belki de gözyaşları ile bitireceksiniz.İdam cezalarına da büyük göndermeler yapan hugo romantizm akımını diğer eserlerinde olduğu gibi bu eserinde de büyük bir ustalıkla işlemiş

Kesinlikle alıp okunmalı anlatımı akıcı ve güzeldi okumaktan pişman olmayacağınız bir kitap.

Kitabı daha önce başka bir yayından daha okumuştum ancak bu kadar etkilenmemiştim. Bu basımı çok iyi çevrilmiş ve edebi anlamda değerine değer katmış. İçerik olarak ise kasvetli ve üzücü bir yapıt. Tam bir romantizm akımı eseri

''Bütün insanlar günü belirsiz bir ölüme mahkumdurlar'' kitabın içinde yer alan ve en can alıcı söz olduğunu düşündüğüm bu sözün sahibi kitapta giyotine gidiş gününü bekleyen bir idam mahkumunun içinde bulunduğu fiziksel ve psikolojik durumu o kadar iyi betimlemiş ki kitabın içinde 19.yy Fransa 'sına gidiyor ve o havayı soluyorsunuz.çok etkileyici bir kitap.Kitabı okurken kesinlikle sıkılmıyorsunuz .Fakat çok uzun tutulan önsözü okuduktan sonra kitabın önsözünde belirtildiği gibi idam cezasının neden gereksiz olduğu konusunda yeterli cevabı veremiyor.

kesinlikle etkileyici, çarpıcı ve betimlemelerdeki mükemmellikle o anları yaşatan, atmosferi solumamızı sağlayan mükemmel bir kitap.

Okurken ölümün soluğunu teninizde hissedeceksiniz. Önsözünde verilen bilgiler ise dehşet verici ve insanı idamın bir canilik olduğuna tekrar inandırıyor.

Pek beğenmedim. İdamın gerekmediğinide de beni inandıramadı açıkcası. Ama ölümü bekleme psikolojisini güzel betimlediği yerler var. Tabiki okuduğuma pişman değilim belki biraz beklentim fazla yüksekti.

Kitabın kahramının ağzından anlatılması başta teirgin etmişti beni. Bu tarzda okumak zor olabiliyor ancak bu kitapta bunu söylemek imkansız.
40 sayfaya yakın önsöz gereğinden oldukça fazla olsa da rahat okunabiliyor. Kurmaca hikayenin gerçek kısmını anlatarak yazar politik yerini belirliyor.
Hikaye adı üstünde: Bir idam mahkumunun son günü. Bu mahkum ne düşünür, ne hisseder, idama nasıl gider...
Neyse ki idamı kaldırdığımız için bu kitabı bugün daha rahat okuyabiliyoruz bir sormluluk hissetmeden. Tabi neden bu kadar geç olduğu sorgulanabilir. Ama bugün hala idamın geçerli olduğu ülkeler var, umarım bu kitap onları da birgün etkiler.
Bu kitaptan sonra Aziz Nesin'in Surname'si de okunmalıdır.

Hiç tereddüt etmeden alın, okuyun. Acıklı bir o kadar da günümüzü de hitap ediyor..

Kitap gerçekten mükemmel ve bir idam mahkumunun psikolojisini Victor Hugo inanılmaz güzellikte ortaya koymuş. Bu kitabı mutlaka okumanızı tavsiye ederim. Burada okuyuculara çok önemli bir noktada tavsiyem olacak,

1.) Bu kitabı okuduğunuzda idam mahkumlarının nasıl bir kötü psikoloji içerisinde olduklarını Victor Hugo inanılmaz güzellikte anlatmış, fakat okuyucuların ÖLDÜRÜLEN KİŞİNİN ve ONUN AİLESİ VE ÇOCUKLARI açısındanda bu kitabın tersi bir kitabın yazılabileceğinide unutmamaları gerektiğini düşünüyorum. Yani, Victor Hugo olaya tek taraflı bakmaktadır ve bir insanı öldüren idam mahkumunu çok masummuş gibi göstermektedir. Dedim ya, kitabı mutlaka okuyun fakat okurken çok fazla etkilenipte idam mahkumlarının çok masum insanlar oldukları fikrine kapılmayın.

Hayat güneşinin saniye saniye guruba kayması ve insanın bu batış karşısındaki çaresizliği... Acı veren güneşin batışına sebep olanların ''senin gibi''insanlar olması. Ecelin gizliliği biz ölümlü insanların en büyük talihi. Eğer ölümlü insanlar ecelin gizliliğini aşikar ederse işte buradaki yürek paralayıcı trajedi ortaya çıkar. Ölüm karşısında tüm suçlar ve suçlular masumlaşıyor ister istemez. Suç ne kadar büyük olursa olsun insan yine de bir şans daha diye düşünebiliyor. Hem zaten canı veren canı alabilir; insan kendini can alan yerine koyduğunda ölüm daha korkunç gelebiliyor. Cezalar caydırıcı olmalı, yapanı aynı şeyi yapmaktan alıkoymalı ve yanlış hareketi düzeltmelidir. Öldürülen kişi tüm bu olanaklardan ve şanstan ebediyen mahrum ediliyor. ... Kitabı okuduğunuzda bunun gibi daha nice sorular soracak, hayatın, cezanın, suçun mahiyeti üzerinde bolca düşünme fırsatı bulacaksınız. İnsanların, yakını da olsa, başkaları yüzünden zora düşmesi açıklanması zor bir durum olsa gerek.
İdam mahkumunun kızıyla buluşması insanın içini hakikaten sızlatıyor. İnsan, katil de olsa, acımayı, merhameti içinden söküp atamıyor demek ki.
Önsöz okumak sizi kitaptan soğutuyorsa atlamalısınız uzun önsözü; ancak dönemin bir panoraması niteliğindeki önsözü sabırla okumanızı tavsiye ederim.

tüm zamanlara gönderme yapan bir kitap bence...insanlığa dair yaklaşık 180 yıl önce yazılması bu kitabı daha bir cazip hale getiriyor...ara vermeden,soluksuz okunacak bir kitap bence...

yazar viktor hugo olunca insan tereddüd etmeden alıp okuyabilirim diyor.gerçekten de bir idam mahkumunun son günlerini iliklerine kadar hissederek yazmış.ister istemez sizi etkisi altına alıyor.akıcı ve sürükleyici.kesinlikle tavsiye edebilirim

"Aslolan yaşamaktır" sözü asılan insanlar varoldukça daha bir değerli.. Peki neler düşünür, hangi hayatlara girmiş, nasıl izler bırakmıştır geride?
İpe götürülen bir idam mahkumu da olsa, kabul edilebilir mi insanın insana ettiği?? Soluk alışına kadar, kafnızda çiziyor bir idam mahkumunun yüreğini Victor Hugo...

Büyük yazar Victor Hugo'nun o dönem için insanların düşünmek bile istemediği bir konuyu çok çarpıcı bir şekilde anlatmayı başardığı, oldukça iyi bir kitap. Kitabın başındaki küçük tiyatro denemeside o dönem için İDAM konusunun ne kadar düşüncelerden uzak olduğunu gözler önüne seriyor. İnsan öl-dürül-mek üzereyken, neler düşünür, yada neleri düşünemezi kavratan aynı zaman da da maalesef günümüze kadar gelmiş idam saçmalığının insani boyutlarını da anlatması bakımından önemli. İdam cezasının gerekli olduğunu düşünen herkes bu kitaptan sonra eminim düşüncelerini bir kez daha gözden geçirecek. İyi okumalar

Kitap kısa ve oldukça sürükleyici.Kuryeden gelir gelmez okumaya başladım ve kısa sürede bitirdim.İdam konusunda Victor Hugo'nun en hassas yazarlardan biri olduğu zaten bilinir.Bu kitapta yazardan beklendiği gibi idam cezasının çarpıklığı ortaya koyuyor.Fikirlerimde bazı değişikliklere neden olduğunu rahatça söylebilirim.Sıkılmadan okunacak güze bir edebiyat yapıtı.Tavsiye ederim.

Okudugum en iyi kitaplardan biri diyebilirim insanın olumunu dusunmesi bu kadar iyi bir sekilde işlenemezdi sanıyorum bu kitabı her psikoloji ögrencisinin dikkatle düsünerek okuması gerektiğini dusunuyorum.

Ölüm insana,beklemediği bir anda gelir.Fakat ne zaman öleceğinizi biliyorsanız,geri kalan hayatınızı ölümden daha beter bir şekilde,düşünerek ve düşünmekten çıldıracak hale gelerek geçirirsiniz.Deyim yerindeyse,her gün yeniden ölürsünüz.Ölecek bir insanın son altı haftası,ki bu insan bir suçlu ve son günlerini dört duvar ardında geçiriyor,son isteklerini yerine getiremiyor.İlkel idam cezası ve bunun yarattığı acılar;büyük bir yazar Victor Hugo'nun kaleminden de olunca daha büyük bir istekle okunuyor.

İdama giden mahkumun yaşadıklarını ve idam süresi yaklaştıkça artan duygularını yakından hissedebileceğiniz bir kitap. Tavsiye ederim.

Ben İş Bankası'ndan okudum, ama Can'ın da çevirilerine güveniyorum. Mutlaka okuyun arkadaşlar!

Kitap iki ayrı önsöz barındırıyor. İlki için 'dibace' diyebiliriz. Yani sade ve yalın bir başlangıç metni. Ama ikinci önsöz (1832 yılında eklenmiş) tamamen kitabın yazılma amacını anlatıyor. Beni kitapta en çok etkileyen kısım bu ikinci önsöz kısmı oldu. Kitabı okumasanız bile sadece bu ikinci önsöz kısmını mutlaka okumanızı tavsiye ederim.

ben bu yazara aşık oldum.Başta dönemin ilkel ve vahşi idam olaylarını anlatıyor . Bu kitapla dönemine isyan eden bir adam olan Viktor Hugo yu görüyorum.MUHTEŞEM

Çok güzel bir romandı. İdamı farklı bir açıdan anlatıyor. Tavsiye ediyorum.

Çok güzel bir eser. Özellikle mahkumun kızına yazdıkları çok etkileyiciydi.

Hepimiz bir gün öleceğimize göre teknik olarak aslında hepimiz bir idam mahkumuyuz. Çok beğenmiştim, çok etkilenmiştim. Özellikle idam mahkumunun kızı ile görüştüğü bölümde çok şey düşünmüştüm.

sonu cok istedigim gibi bitmesede iyi bir eserdi

Victor Hugo okunulması gereken yazarlardan.Eser çok güzel.

Harika bir roman. Son gün ancak böyle anlatılırdı.

Okuduğum en hümanist eserlerinden biri desem yanılmış olmam sanırım.

Victor Hugo'nun 26 yaşındayken yazdığı ilk romanı olduğunu okuduktan sonra öğrendim ve dedim ki "arkadaş sen o dönemde, giyotinler tavuk gibi insan keserken, nasıl bir cesaretle bu romanı yazdın.".

Kısacık bir kitap ama o kadar kendinizi sorgulamanıza sebep oluyor ki durmadan kendinize "ölüme nasıl hazırlanır ki bir insan" sorusunu sorup duruyorsunuz.

Önsöz olarak, okuduğum en güzel önsöze sahip kitap olduğunu söyleyebilirim.

Bu kitabı Dostoyevski'nin kaleminden okumak isterdim. Bir idam mahkûmunun ruh halinin fotoğrafına onun kaleminden bakmak... Oysa Hugo, ölüme giden birisinin çevresindeki eşyaların tasvirini yapadurmuş. Yine de ölüm ve idamla ilgili değil ama bir zamanların Paris'i ile ilgili bir pencere açtı bana bu kitap.

Üzerine sayfalarca yazılar yazılmsı gereken bir kitap fakat yazarı 1832 önsözünde derinlemesine anlatmış her şeyi. Romantizm akımının yapı taşları arasında gösterilen Victor Hugo'nun 27 yaşında bir olaydan etkilenerek kaleme aldığı ilk eseri olan bu romanda ne zaman öleceğini bilen bir idam mahkumunun trajik ruh halinin yanında politik mesajları da dikkat çekiyor.

Fransa da idama mahkum edilen bir babanın kızına olan özlemi hisleri çok güzel anlatılmış etkileyiciydi.