Veli toplantısında kendileri hakkında alınan karalardan sıkılmış çocuklar gibi hep isyanlarda yazar;siz bize öyle öğrettiğiniz için kavga ettik arkadaşımızla dermişçesine savaşın,karmaşanın zararlarına lanet ediyor.Acıtamadığım insanlar kadar yanıyor canım deyip başlıyor iç denizlere dönüş yolculuğunuz.Orada gözyaşına ve sınırları söylemle,siyasi kimlikle,inan(may)ışla çizili gönül karelerine rastlıyorsunuz.Bakıyorsunuz kalbinizi,sevdalarınızı bölenler,yaşamın her alanını;okulunuzu,mahallenizi,bilginizi,sokak duvarlarını çoktan paylaşmışlar aralarında.Düşleriniz de düşünceleriniz gibi yasalarla yasaklanmış ve hatta örtülmüş.Sorunlu olarak üniversiteye gelmenizi sağlayan sebepler isyan edeceğiniz günleri çoktan doğurmuşlardır siz ilk sevda koşuşturmasını defterinize düşerken.Kesinlikle acı dolu hatıraların en yalın ve sürükleyici hikayelenmesi bu roman.Duruluğundan dolayı yazarı kutluyorum.