Budala Hakkındaki Yorumlar

Dostoyeskinin en güzel kitaplarından birisi. Dilinin çok ağır olduğunu düşünüyorum ama sabredenler için şaheser niteliği taşıyan bir kitap.

Sonu şaşırtmayan ama inanılmaz etkileyici bir kitap.. Mazlum Beyhan'ın olağanüstü çevirisiyle de olağanüstü tat veren bir baş yapıt.. Kesinlikle okunmalı..

Çevirisi harikaydı.Dostoyesvski'nin okuduğum 2. romanıydı.O kadar güzel işlemişki kitap kahramanlarını hayranını o dehaya hayranlık duymamak elde değil.

Harika bir roman. sonunda fazla şaşırtmadığını, kitabı bitirip elinizden bırakırken heyecanın doruğunda bırakmadığını söyleyebilirim. ancak olay örgüleri, karakterlerin çeşitliliği, zenginliği, derinliği, analizleri çok heyecan verici. bir durum içindeyken ufacık bir ayrıntıyla bambaşka bir yere götürüyor romanın akışı insanı ancak öyle sıradan bağlıyor ki olayları birbirine hem keyif hem de şaşkınlık duyumsanabiliyor. akıllıca sorulmuş sorular hayat felsefesine bakış açımıza yenilerini ekliyor. insan kendiyle hesaplaşıyor, içten içe sorguluyor ve bel ki de İppolit kahramanıyla ölüm dışında her ne olursa olsun umudun daima var olduğu aslında ölümün yanında uğraşılan şeylerin ne kadar da gereksiz olduğu vurgulanıyor kitapta. okunmaya değer kesinlikle...

İletişim yayınları daha pahalı olsa da çeviri kalitesinden dolayı iletişim yayınlarını tercih ettim. Bence buna değer.

Suç ve Ceza'nın büyük şanının gölgesinde de kalsa, en az onun kadar başarılı,onun kadar roman sanatının hakkını veren bir eser.Dostoyevski sevenlerin kaçırmaması Dostoyevski ile tanışmak isteyenlerin de okumak da gecikmemesi gereken bir şaheser.

İnsanları kedisevenler-köpeksevenler,sigara içenler-içmeyenler,okuyanlar-okumayanlar gibi her açıdan ikiye ayırabiliriz defalarca.Ve her grup az da olsa çok da olsa,önemli veya önemsiz ortak özelliklere sahiptir.Bir yazar da insanları Toltstoy sevenler ve Dostoyevski sevenler diye ikiye ayırabileceğimizi söylüyor.Bunların da ortak yanları var.Araştırın ! "Budala" bir Dostoyevski seven olarak benim onun en sevdiğim romanı.Üzerimdeki tesirini yitirmeyen romanlarımdan.Pek çok Dostoyevski okuru için de "Budala" onun başyapıtıdır.Gerçek,büyük bir roman okumak istiyorsanız;Budala sizi bekliyor !

Dostoyevski'nin Karamazof Kardeşler'den sonraki en başarılı romanı, Prens Mişkin'e, Rogojin'e selam olsun.

şuan okuyorum dostoyevski mükemmel bir yazar

Mazlum Beyhan çevirisi olduğundan bu yayınevini tercih etmiştim ama yer yer yazım yanlışları içeren ve imla kurallarına aykırı cümlelere denk geldim ve bu durum okurken çok canımı sıksa da kitap hakikaten çok akıcı ve güzeldi.

Mazlum Beyhan çevirisi mutlaka edinilmeli.İletişim farkıyla...

Şuan okumakta olduğum kitaptır. İçinde Dostoyevskinin hayatından kesitlerin bulunduğu, dünya klasiklerinden bir eserdir. Tavsiye ederim.

Çok kısa bir sürede yazılmış bir roman. Ama öyleyken bile bir başyapıt çıkarabilmek büyük yazarlığın alameti olsa gerek.

Ölmeden önce okunması gereken eserlerde bence ilk 10 a girer. Dostoyevski farkı...

Lisedeyken okumuştuk, Dostoyevski'nin yeri ayrıdır.

Kesinlikle kitap okuma alışkanlığını yeni edinenler için alınmasını önermem. Çünkü olay örgüsü biraz karışık. Ve isimleri kafanıza oturtmakta sıkıntı çekiyorsunuz. Ama daha önceden kitap okuyanlar icin okunmasi gereken bir kitap

bazı yerlerde sıkılsamda yine güzel bir kıtaptı tavsiye ederim

Muhteşem bir roman. İnsan bazen sıkılabiliyor ancak muhakkak okunmalı diye düşünüyorum

Kitabın ilk yüz sayfası içerisinde hep merak ettiğim son anda idam cezası yerine cezasının hafifletilmesiyle meydana gelen hadisenin kendisi üzerindeki ruh halinin ipuçları vardı. Çeviri gayet başarılıydı özelllikle sayfa 100den sonra kitabı resmen yedim.

Saf aşk ancak bu kadar güzel bir dille ve bu kadar muhteşem bir karakterle anlatılabilirdi. İletişim yayınları daha pahalı olsa da çevirisi kalitelidir. Kesinlikle okunmaya değer.

tek kelimeyle mükemmel üzerine çok fazla şey söylemeye gerek yok çeviride çok iyi

dünya klasikleri arasında çok güzel bir kitap...

Dostoyevski ile başlamıştım lise yıllarında kitap okumaya ve okuma alışkanlığı edinmeye. Bu eseri ise o yıllardan çok sonra okuyabildim ve bir kez daha çarlık rusyası yaşam ve kişilerine karşı duyduğum sempati ve marak bir kat daha arttı. Dostyoveskinin dört büyük eseri arasında yer alan Budala tek kelime ile bir baş yapıt. İletişim yayınlarından yayınlanmış cevirisi de bir o kadar başarılı.

suç ve cezanın mükemmel ustası buradada en güzel haliyle romanın yazmış bulunmakta. burada sara hastası bir genç adamın yaşamanın zorluklarıı anlatmkta ve tplum ikiyüzlülüğü le ayakta olması konu alınır. kitapta da olduğu gibi 'DÜRÜST OLMAK BUDALA OLMAKTIR' denmştir

suç ve cezadan sonra kitabın başlarında konsantre zorluğu çeksemde devam edip bitirdim... Prens Mişkin'i anlamak oldukça zor, hem onun aşkına sahip çıkıp hemde bu saflık derecesindeki kibarlığı,nezaketi ve iyi niyeti okuyucuyu sinir etsede; insanın içine işleyen bir roman.

hiç beğenmedim çok sıkıcıydı zorla okudum ama daha fazla dayanamadım bir kere kitapta o kadar fazla karakter vardı ki kişilerin kim olduklarını karıştırmamak mümkün değil

Bu romanı okurken: ''Saflık ( saf olmak,kötü düşünmemek,iyi niyetli olmak) iyi midir kötü müdür ?'' sorularını kendinize soracaksınız. Bazen romanın kahramanına katılacaksınız, benimseyeceksiniz, seveceksiniz; ama bazen de sadece ona: ''Budala !'' diyeceksiniz. Eğer kahramanı sevmenizle ona kızmanız dengede (yani eşit ) ise siz tam ideal birisiniz; yok eğer biri diğerine ağır basıyorsa o zaman romanı bırakın da kendinizi eleştirin bence...
Okurken keyif almanız dileğiyle...

dostoyevski sadiden de büyük bir romancı, aynı zamanda sorgulayan, yadsıyan bir adam.ancak budalada da diğer romanlarında olduğu gibi beni uzaklaştıran bir etnisite bağlamında aidiyetlik vurgusu var..budala tüm budalalığına karşın bu bağlamdan kendisini sıyıramıyor..otodoksluk vurgusuyla da birleşen bu aidiyetlik, budalayı yeterince budala olmaktan alıkoyuyor.mişkin ilginç bir karakter ancak bana sorarsanız sıfatını -bildiğiniz gibi budala- kafi miktarda hakettiği söylenemez.yine de dostoyevski okumanın, karakter betimlemelerindeki derinliğin, en önemlisi sanatın yarattığı haz için bile kitap edinilip okunmalı.

Mutlaka ama mutlaka okunması geken bir kitap. Yazar, Dünyanın en iyi insanını yazma gayesiyle yola çıktı ve ortaya bir budala çıktı. Özellikle Dostoyevski'nin idamdan dönüş anındaki hisleri, bu korkunun hayatına etkileri, sara krizi geçirdiğinde yaşadıkarı, hastalığını kabullenişi... Dostoyevski'nin hayatı ile ilgili pek çok şeyi Prens Miştin üzerinden anlayabilirsiniz. kalabalık bir karakter topluluğu ve her karakter üzerine ayrı bir roman yazılabilecek kadar zengin hikayelere sahip.

Özellikle rus klasiklerini iyi bir çeviriden okumak çok önemli. Tabi söylediğim bedii zevk arayanlar için. yoksa özet de okunsa ne anlatıldığı anlaşılacaktır. iletişim yayınlarının yaptığı bu dizi hakikaten çok güzel.

suc ve cezadan sonra dostoyevskinin bence en güzel 2. romanı.

Büyük usta Dostoyevski'nin kaleminden çıkan müthiş bir dünya klasiği.Romanın ilk başlarda ve son bölüme gelene kadar süren ağır gidaşatı,son bölümde büyük bir hız kazanıyor.Roman beni çok etkiledi.Her ne kadar hacimli bir kitap olarak göz korkutur gibi görünse de okudukça okuma isteği duyacağınız,sonunu daha çok merak edeceğiniz bir kitap.Kitapta Rus toplum yapısı,bütün ayrıntılarıyla anlatılmış.En güzel bölüm son bölüm orada müthiş bir heyecan fırtınası.Sevginin insanı ne hale getireceğini anlatan bir kitap.Kitabı okurken umarım Mişkin Nastasya Flipovnayı seçmez diye düşünmeden edemedim .Ama okudukça Prens Aglaya yerine Nastasya Flipovnayı seçtiğini görünce prens adına üzüldüm.Tabi Rogojin'in aşkının büyüklüğünü de unutmamak gerek.Son sayfalarda üçü bir araya gelebildi.Ama bir ölü ve iki deli kaldı kahramanlardan geriye.Dostoyevski'nin özelikle Sara nöbetlerini aktardığı bölümler,kendisi de bu hastalıktan muzdarip olduğu için olsa gerek çok mükemmel bir şekilde anlatmış. Ayrıca Kitapta o kadar çok olay ve kahraman yer alıyor ki Büyük roman ustası Bütün bunları birbirine hiç karıştırmadan anlatmayı başarmış. Mutlaka ama mutlaka okunması gereken Bir Dostoyevski klasiği.

dostoyavski'nin ikinci uzun romanı olan budala iyi yürekli enayi temasını işler.1860ların St. Petersburg'unda geçen roman Mışkin'in Yepançin'ler ve onların içinde bulunduğu sosyal çevre üzerindeki etkisini anlatır.

Prens Mışkin belki de Dosto nun kafasındaki ideal tipti. Ama fazlasıyla iyiydi İyi olmak Budalalık mı sorusunu benliğimize soruyor büyük usta. Ayrıca başında Liza knapp ın bir yazısı var mutlaka okunmalı Bu büyük yazarın eserlerini hayatı paralelinde yazdığını düşünürsek Kapsamlı bir dostoyevski biyografisiyle beraber okunmalı

Yine süper bir eser. Sanki bende oradayım: Prens mışkın ve aglaya ve diğerleriyle aynı sofradaymışım gibi. O ne güzel anlatım, o negüzel tasvir ediş şekli! Boşuna dünya klasiği olmamış..

suç ve cazanın gölgesinde kalmış ancak oldukça başarılı bi kitap

Romanın kahramanı Prens Mışkin, saralıdır. Tedavi gördüğü İsviçre'den döndüğünde elindeki giysi çıkınından başka hiçbir şeyi yoktur. Yaşamı kendi iç dünyasını seyre dalmakla geçmektedir. İnsanlarla her türlü alışverişten arınmıştır. Budalalık derecesinde iyi olan Prens Mışkin, tam bir ermiş kişidir, sevmekten başka bir şey gelmez elinden. Müthiş bir zeka sahibidir. Çevresindekiler, onu her zaman yadırgarlar, ama onsuz da edemezler. Kendisi de saralı olan Dostoyevski, romanının kahramanına kendi kişiliğinden pek çok şey koymuştur. Prens Mışkin'in anıları, aslında Dostoyevski'nin anılarıdır. Prens Mıskin'in romanının bir yerinde anlattığı, siyasal görüşlerinden dolayı kurşuna dizilme cezası alan bir adamın öyküsü, aslında Dostoyevski'nin başından geçmiş bir olaydır. Bir tutku romanı olan Budala, Dostoyevski'nin yazdığı ilk büyük aşk romanıdır.

dostoyevski denildiği zaman ilk akla gelen kitap budala değildir ama bence dostoyevskinin tek bir kitabı okunacak olsa bu kitabın budala olması gerekir diye düşünüyorum...dostoyevskinin kitaplarının tamamına yakınını okudum ama budalada bulduğum tadı hiçbir kitabında bulamadım dostoyevskinin sanatında ulaştığı en üst nokta budala diyebilirim...

Dostoyevski deyince pek çok kişinin aklına neden önce Suç ve Ceza, ardından Karamazov Kardeşler gelir de Budala bu eserlerin gölgesinde kalır anlamam. Bana kalırsa en az Suç ve Ceza kadar unutulmaz bir yapıt.
Gerçek olamayacak kadar saf ve iyi yürekli kahramanımız Prens Mişkin bir yana; prensimizin aşık olduğu güzel Nastasia Philipovna da unutulmaz bir karakterdir. Prense olan aşkına rağmen, ona layık olmadığını düşündüğünden, Prens'in kendisine olan aşkından vazgeçmesi için hafif meşrep bir kadın gibi davranan; sevdiğinin iyiliği için sevdiğinden vazgeçebilen ve daha da önemlisi bunu hiç kimseye belli etmeden yapan bir kadın...
Gerçek aşk nedir, sevgi nedir, fedakarlık nedir, budalalık/akıllılık nedir, insana sil baştan öğreten bir kitap. Kesinlikle bir başyapıt.

Sarsan Dostoyevski tarzına aykırı olarak Prens Mişkin in saflığı(budalalık demek istemiyorum) üzerinden kalbimizi buran bir roman.Roman fazla karanlık görünmese de Dotoyevski'nin en umutkıran eseri diyebilirim.Eğer bu romanı yazan Turgenyev olsa şaşırmazdım ama sürün yıllarından önceki denemeleri hariç bir "Dostoyevski" kitabından kesinlikle farklı tadı olan bir eser.Ve evet yine de çok etkileyici.

Prens Muşkin insanı fethediyor. Karakterlerin betimlemeleri öyle iyi ki, öykünün içine girip olaylara etkide bulunmak istiyor insan. Dostoyevski'nin şizofrenliğe varan zekasıyla ayrıntıları müthiş dokunmuş hayat.. Sonu özellikle çarpan ve üzerinden etkisi hiç kalkmayacak bir kitap. Periyodik olarak hala okuduğum ve her okumamda yeni şeyler keşfettiğim bir hazine.

Roman kısaca şöyle anlatılabilir; Rus prensi Mişkin bir sara hastasıdır ve saflığı o derece fazladır ki çevresinde budala olarak tanımlanır. Hastalığı süresinde İsviçre’de bir hastanede üç yıl tedavi görür ve Rusya’ya döner. Bu sürede kendi ailesinden bir birey olan Ganya ile tanışır ve bu vesile ile hayatının aşkı Nastasya’yı tanır. Fakat Nastasya onun evlilik teklifini kabul etmeyip Rogo Jin isimli bir gençle evlenir. Bir süre sonra Prens Mişkin de Nastasya’yı sevdiği halde onu kalbine gömmeyi göze alır ve bir başkasıyla nişanlanır. Bu da Aglea’dır. Hala Nastasya’ya aşık olan Mişkin bir yolunu bulur ve Nastasya’yı evlenmeye ikna eder ama evlenemezler. Çünkü bu sırada gelen Rogo Jin Nastasya’yı alır ve gider. Anlatımı güzel bir kitap.

Kitabin esas karakteri olan Miskin´in Rusya´nin o döneminde yahut da su an ki Rusya´da ya da Dünya´nin herhangi bir yerinde ne kadar siklikla rastlanir bir karakter oldugu gercekten de tartisma konusu. ANcak bu kitap da böyle bir adamla rastlaniyor ve yüzelerce sayfa boyunca bu adamin kitabin diger karakteri tarafindan budaliklarini- bana sorulursa büyük yürekliliklerini- ona yapilan entirikalri okuyor okuyucu. Konusu itibariyle kitab bir cok yerinde okuyucuya sabir krizleri gecirten bir kitap. Ama anlatim acisindan dehset verici bir dile sahip. Akla gelmeyecek acilardan durum gözlemleriyle dolu

dönemin rusyasına ve bugünkü dünyaya göre Prens Mişkin bana çok iyi ve saf bir insan ancak bu onun bir budala olarak görülmesine neden oluyor. insanları yüz hatlarından onların karakterlerini anlayabilmesi onun hiçte o kadar budala olmadığını gösterse de toplumdaki ani çıkışları onun hep bir budala gibi görülmesine yetiyor.Ayrıca iki kadın arasında kalması ve sevdiği kadınlardan birine sırf acıdığı için aşık olması da kahramanımızın tuhaflığını gösteriyor.
yine de Prens Mişkin gerçek bir insan olsaydı ona aşık olabilirdim

bazen kıtabı okurken prens mışkine kızsam da bitirdiğimde birkaç gün sanki cok yakınımdaki biri kalkıp beni terketmiş gibi hissettim.gerçekten dostoyevski okumanın yası yok zaten kendini tekrar okutabilen kıtap iyi olan kıtaptır bıraz da Suç Ve Ceza ile özdeşleşmiş Dostoyevskinin budalasını okumayan varsa vakıt kaybetnesin derim

Bu kitabı ortaokuldayken okudum ve beni çok etkilediğini hatırlıyorum. Dostoyevski'nin bütün eserlerini ortaokulda arka arkaya okudum; ve o zamana kadar yüzlerce başka yazarı da tanıdığım halde, Dostoyevski'nin neden diğerlerinden bu kadar farklı olduğunu anladığımı hatırlıyorum. Bu kitabı kendime çok yakın hissetmiş ve Dostoyevski'nin bahsettiği şeylerin bize çok da yabancı olmadığını hissetmiştim. 15 yıl sonra bu kitapları tekrar elden geçireceğim, bakalım bu yaşta neler hissedeceğim. Dostoyevski'yi okumanın yaşı yok. Her yaşta alınacak farklı şeyler var.

Dostoyevski bu eserinde ölümsüzleştirdiği Prens Mışkin karakteriyle bir kez daha bizleri iç dünyamızda derin yolculuklara sürüklüyor.Büyük dehanın bende apayrı bir yeri olan romanıdır Budala...Kesinlikle tavsiye ederim.

sayın levent akcin, anna karenina dostoyevski'nin değil tolstoy'un eseridir.bunu hatırlatayım öncelikle size...
bu romana olumsuz yaklaşanlar olmuş.ya tam olarak okumamışlar ya da dostoyevski'nin tarzına alışkın değiller.dostoyevski, ruh tahlilleri yapmada benim bildiğim en başarılı yazardır.bu yüzden kişileri en ince detaylarına kadar öyle bir anlatır ki sanki bizim kırk yıllık ahbabımızdır o kişiler.şüphesiz, bu eserinde de öyle yapmış.bu yüzden olay biraz ağır ilerleyebilir ama, eminim hiç sıkılmadan okursunuz. ( tabi dostoyevski tarzına alışkın olanlar.)
tavsiye ediyorum.

NE SÖYLENEBİLİR Kİ KİTAP HAKKINDA?ALABİLDİĞİNCE SAF BİR DELİKANLI OLAN MİŞKİNİN BAŞINDAN GEÇENLERİ İNSAN PSİKOLOJİSİNİ DE KATAR ANLATAN BİR KİTAP.KİTABI OKURKEN ÇOK HARİKA BİRŞEYLER BULACAĞIMI HAYAL EDİYORDUM AMA TAM OLARAK BEKLEDİĞİM GİBİ ÇIKMADIĞINI İTİRAF ETMELİYİM ÇÜNKÜ KONU OLARAK ÇOK İYİ BİR KİTAP OLMASINA RAĞMEN NEDENSE DOSTOYEVSKİNİN O ÇEKİCİ ÜSLUBUNU BULAMADIM.AMA BUNU KİTABA ADDETMEK DE USTAYA HAKSIZLIK OLUR ÇÜNKÜ KİMBİLİR BUNU YAZARKEN NELER DÜŞÜNMÜŞTÜR VE BEN KİMBİLİR BUNLARIN NE KADARINI ANLAMIŞIMDIR?ENB İYİSİ KİTAABI BULMAK VE OKUYUP ONA GÖRE KARAR VERMEK.

acı çekme yoluyla kurtuluş dostoyevski'nin eserlerinin merkezini teşkil eder. acı çekme insanın derinliğinin kanıtıdır, acı çekmenin insanı en yüksek düzeye çıkardığı düşüncesi dostoyevski'nin antropoljisinin temelini oluşturur. budalanın baş kahramanı prens mişkin'in ülküsü, eylemden çok acı çekmede ortaya çıkar. isa gibidir mişkın, düşkünlerin, günahkarların dostudur.