72. Koğuş Hakkındaki Yorumlar

72. Koğus, bütün cezaevlerinde olduğu gibi cezaevinin en yoksul, yoksul olduğu için de en pis koğuşuydu. Buranın insanları ayağa kalkmış birer solucandılar. Devlet baba her hükümlü gibi onlara da günde kara birer tayin veriyordu. Bazen kupkuru, bazen fırından yeni çıkmış ama, her zaman çamurdan farksız.”
İşte bu koğuşta yatan Kaptan bizim kitabımızın kahramanıdır. Yokluk içindeki bir hapishane koğuşuna ,bir gün oradaki mahkumlardan birine annesi tarafından yollanan para ,güneş gibi doğar. Zamanında babasını öldürenlerden öcünü yine aynı yöntemle almış Kaptan’a , hayatta olup olmadığını dahi bilmediği annesi iyi bir para yollar. Eline geçen bu para Kaptan’ı o fakir koğuşun kralı yaparken , etrafında bize de düşer elbet diyen soytarılar birikir. Saf ve bir o kadar da delikanlı olan Kaptan , kumarda çoğalttığı parayı sonunda bir kadın uğrunda yitirir. Ama yitirdiği tek şey para olmayacaktır

Orhan Kemal'ingüzel bir eseri mutlaka okuyun.

Harika bir eser, bir baş yapıt. Muhakkak okunmalı.

Orhan Kemal'in bizi anlatan kısa ve güzel bir romanı. Bir solukta okunuyor.

Merak ettiğim , kısa sürede okunacak sürükleyici bir kitap.Hapishane gerçeklerini insanın içinde bulunduğu içler acısı yaşamı anlatıyor.

Bir toplumu anlayabilmek için o toplumun en altındakilerin yaşadığı cezaevlerine bir göz atmak gerekir. İşte 72.koğuşta 2.Dünya Savaşı yıllarında Bursa cezaevinde yaşayan "adembabaları" ve diğerlerini anlatıyor. Kitapta 2.Dünya Savaşı döneminin kıtlığını, ahlâkî çöküntüsünü iliklerinize işleyecek kadar görüyorsunuz.
Orhan Kemal'in sade ve akıcı anlatımı ise kitabın değerini fazlasıyla artırıyor. Ayrıca "adembabalar" söylemine Kemal Tahir'in kitaplarında da rastlıyoruz. Bu tabirin o dönem cezaevlerinde kullanılan genel bir tabir olduğunu anlıyoruz .

bahsi geçen yılda hapishanelerdeki şartları ve o dönem insanlarının düşünce şekillerini aktaran güzel bir kitap

Bu kitabı birkaç saat içerisinde okuyup bitirdim. Hapishane hayatı ve hapishanede bulunan karakterler çok iyi tasvir edilmiş, okurken kendinizi hapishaneden biriymiş gibi hissediyorsunuz. Kısa olmasına rağmen oldukça etkileyici ve güzel bir roman. Bu topraklardan iyi ki bir Orhan Kemal geçmiş.

Orhan Kemal en sevdiğim yazarlardandir. beğenerek okuduğum bir eseriydi.

Orhan Kemal’den okuduğum ilk eser ancak son olmayacağı belli. Fazla güzel, fazla gerçek. Özellikle sonu oldukça etkiledi. Keşke böyle bitmeseydi...

Bir klasik! Okumadan olmaz.

İnsan temel ihtiyaçları karşılayamayınca insanlıktan çıkar mı? Evet. Dostluk, vefa hiçbir anlam ifade etmiyor aç ve açıkta olan için maalesef. Sarsıcı, düşündürücü, okunması gereken bir klasik.

Orhan Kemal’in harika kitaplarından biri daha. Kesinlikle okunması gereken bir başyapıt.

“Devlet baba her hükümlü gibi onlara da günde birer tayın verirdi. Sabahları pis çuvallarla getirilip koğuşun ortasında teker teker dağıtılan bu tayınlar yirmi dört saatlik besinleriydi.”
•
72. Koğuş. Edebiyatımızın güzide kalemlerinden Orhan Kemal’in 1954 tarihli kısa romanı, uzun hikayesi. Ne uzun bir hikayedir ama anlatılanlar!
•
Eserin bir yerinde 1941 yılı geçiyor. 1941, Orhan Kemal’in Nazım Hikmet’le tanışıp 3,5 yıl birlikte mapus yaşamını sürdüğü yıllardan.
•
Bazı eserlerinde de bahsettiği üzere aslında kahramanlarını bir bir tanıyordu da Orhan Kemal mapus zamanlarında.
•
Ahmet Kaptan, Kaya Ali, Barbut, Güzel Fatma, Sölezli, Bobi ve diğerleri.
•
Alçaklığın, açlığın, hilenin, yalanın, kumarın, türlü oyunların döndüğü bir yer burası. Ve burada ‘sevgiye inanmış’ bir adam Ahmet Kaptan. Yükseldiği gibi alçalacaktır da. Peki onuru?
•
2. Dünya Savaşı Türkiye’sini ve o Türkiye’de bir cezaevindeki ‘insanlık hallerini’ okuyunuz derinlerinizde hissederek.

Orhan Kemal’in bu romanı bende derin etkiler bırakan bir roman oldu. Özellikle, adaletin tecelli ederken bile maddiyatın bu kadar ön plana çıkması, kötülüklerin ve hırsların ana kaynağının para olduğunu bir kere daha yüzümüze vuruyor..

yeşilçam filmleri tadında, enfes bir orhan kemal eseri.

Orhan Kemal'in kalemini seviyorum. Çok güzeldi.

Edebiyatımızın usta kalemi Orhan Kemal’den güzel bir kurguyla harmanlanmış bir çırpıda okunabilecek önemli bir eser .

Tek solukta okunabilecek, kısa bir roman gibi gözükse de aslında özünde bir çok mana barındıran ve insanı düşünmeye, bu kadarda olur mu demeye iten bir hikayesi var. Tavsiye ederim

Tamamı cezaevinde geçen roman, insanoğlunun para için ne kadar alçalabileceğini göstermesi açısından önemlidir.

Orhan Kemal'in okuduğum ilk kitabı ve hayran kaldım. Mutlaka alın okuyun. Çok sarsıcı, etkileyici, insanın içine bir yumruk gibi oturan bir hikaye ve kurgu.

İnsan okurken,memleket insanın üzülüyor keşke sonu iyi bitse iyiydi. Gerçek hayat öle değil maalesef.

Orhan Kemal i tanımamı sağlayan kitaptır kendisi. İlk kez suçlu insanların anlatıldığı bir kitap okudum. Konuyu işleyişi dilini çok sevdim. Sizde Orhan Kemal okumaya bu kitaptan başlayabilirsiniz

sahipsizlerin hayatları.

tam bir halk romanı. ezilenlerin romanı.

Dil olarak ve akıcı olarak güzel bir kitaptı ancak konusu beni fazla sarmadı.Olayları çok gerçekçi bir biçimde anlatması insanın kendini kaptırmasına neden oluyor.Çabucak sıkılmadan kitap bitiveriyor.Konusu ilgimi çekmiş olsa harika diyebileceğim bir kitap olurdu.Bunun dışında güzel bir kitap denebilir.Tavsiye ederim..

novella gibi türk edebiyatında çok da üstünde durulmayan bir türün çok iyi bir örneği.
kitaptaki karakterler ve diyalogların gerçekçiliği korkutur insanı çünkü o adamların öyle ya da böyle bursa cezaevindeki gerçek insanlardan esinlenildiğini bilirsiniz

orhan kemal in sade akıcı üslubuyla bir çırpıda okunacak hikayemsi romanı. rizeli kaptan ahmet in o samimi, fedakar halleri karşısında diğer adembabaların sömürücülüğü net bir şekilde tasvir ediliyor. ne kadar verirse kendinden o kadar da kıymeti bilinmemiştir ahmet'in. 72. koğuş un ağır şartlarında diğerleri gibi o da soğuğa açlığa yenilerek ölmüştür. tavsiye ederim, 'iyi ki okumuşum' diyeceksiniz.

Sinemaya da uyarlanmış Orhan Kemal eseri. Kitabını okumak çok daha ayrı bir zevk. Kesinlikle kitabını okumayı tercih edeceksiniz...

Orhan Kemal, o temiz Türkçesi ile kendini okutturan bir kitaba imza atmış, Okurken okuyucuyu hiç sıkmayan aksine içine alan bir kitap. Kesinlikle okuyun.. Bu kitabın iki kere filmi de çekildi ilkini izlemedim ama ikincisi çok kötüydü. Ne demek istediğimi kitabı okuyunca anlayacaksınız.

Aslında basit bir konusu var. Hapishanede yaşanan olaylar. Ancak Orhan Kemal bu konuyu öyle bir anlatmışki; okurken sizde hapishanede insanı nasıl suça ittiklerini yaşıyorsunuz.

insanın alçalabilceği sınırı ademoğulları ile gösteren, yalın ve duru anlatımı ile tam bir orhan kemal başyapıtı, keşke diyorum filmide kitap kadar etkili olabilseydi...

fılmını ızledıkten sonra kıtabını da aldım cok begendım ıyıkı almısım tavsıye ederım

hapishanedeki insanların zor koşullarını anlatan güzel bir eser.

elime alınca bir saat sürmedi bitmesi. ama filminin kitapla alakası yok diyebilirim. ticari amaçlarla mahvetmişler güzelim hikayeyi.

Orhan Kemal 1940' lardaki mahpushane hikayeleştirmiş. Tamam roman (belki büyük hikaye) ögeleri ve tekniği de doğal olarak kullanılmış ama ben daha çok röportaj veya gözlem raporu gibi okudum. Edebi değerinden çok belgesel değeri var.

Orhan Kemalin kitaplarında bir insanın hayatında herzaman rastlayabileceği durumlar yatar.Herkes kendinden birşeyler bulur aslında orhan kemalin yazdıklarında..Bu yüzden tutulur Oarhan kemalin kitapları..Çünü her okuyan kitapta kendinden bir parça buur..

Her zamanki gibi toplumsal duyarlılıkla olaylara değinmiş Orhan Kemal...
İnsanın belleğinde iz bırakabilecek bir kitap... Öneririm...

Hapishanedeki yaşamın içler acısı dramı.Kaptan lakaplı tutuklu ile diğer adembabaların hapishanedeki çetin yaşam koşulları insanı deirnden etkiliyor.

filmi yapıldıktan sonra ilgimi çekti diyebilirim mutlaka okunması gereken kitaplardan...

orhan kemal in deyimiyle adembabaların koğuşunda geçen küçük umutların büyük umutsuzlukların çaresizliğin hevesliliğin hikayesi. okunması gereken bir eser.

Bize tiyatro deyip okutmuşlardı ama roman tadında bir eser, koğuştan kasıt da hpishane, 9.Hariciye Koğuşundaki gibi hastane değil.

Bir hapishanedeki insanların on kuruş için nasıl kişilik değiştirdiklerini, paranın birçok vasfı da beraberinde götürdüğünü, ölümüne karasevdayı ve de çok daha fazlasını başarılı bir şekilde anlatan; mutlaka okunması gereken güzel bir kitap.
Orhan Kemal'in ne denli büyük bir yazarımız olduğu öyle belli ki..

Orhan Kemal'in anlatımı akıcı ve sürükleyici. bunun yanı sıra karakterleri gerçekçi. onlarla birlikte seviniyor ve onlarla birlikte üzülüyor, oturup bekliyorsunuz siz de belki de hiç gelmeyecek birini...

Daha çok Kemal Tahir'in romanlarında karşılaştığımız hapishane insanlarına bu sefer yine bir tutuklu olan Orhan Kemal'in gözünden bakıyoruz. Yazar hapishane yıllarında içinde yaşadığı insanların umutlarını, beklentilerini, hüzünlerini oldukça etkileyici biçimde anlatmış.

orhan kemal in tüm kitaplarında olduğu gibi bu kitap da insanlığın durumunu işlemiş güzel bir kitap....

insanın yüreğini burkan bir hikaye. cezaevindeki insanların yaşadıkları ve hayata tutunmaları. Ama kitabın sonu biraz acıklı bitiyor. Ben çok beğendim. Herkese okumasını tavsiye ederim. Orhan Kemal gerçekten büyük bir usta.

Tiyatro oyunu olarak da sahnelenen 72.Koğuş hayatın içinden bir kesiti sunuyor okuyucuya.Orhan Kemal'in okuduğum ilk kitabı;dilini ve konusunu çok beğendim,bir çırpıda okunuyor.

Kitabın sonunda,boğazınızda bir düğümle kalakalıyorsunuz.Normal hayatta koştururken,birden hiç aklınıza bile gelmeyen insanların arasında buluyorsunuz kendinizi.Bir Orhan Kemal klasiği.

dört duvar arasındaki insanların bir izmarit için kavga eden mahkumların küçük dünyalarını,sıcak hapishane hücresinde değil camsız sobasız bir koğuştada beş parasız,kimsesiz yani yine bizim hiç bilmediğimiz bir dünyanın anlatıldığı film halinede getirilen bir eser....