Tutunamayanlar / Bütün Eserleri 1 Hakkındaki Yorumlar

mutlaka herkesin okuması gereken bir kitap.okuyan kişiye kesinlikle bir şeyler katıyor.Kitabın bazı yerlerinde sıkılabilirsiniz ama bitirdiğinizde iyiki okudum denilecek bir eser.

başlarda okumakta zorlandım ancak devamında kopamıcak kadar kaptırdım kendimi.. farklı zamanlara ve insanlara dair öykülerin aralara sıkıştırılması bu kadr uzun bir romanda sıkılma riskini ortadan kaldırmak için en iyi yöntem anlaşılan. bu kitap bunu kanıtladı..

aşk gibi bu kitap. insanın canını sıkıp off dedirtiyor. yeter artık bit git düş elimden kitaplığın tozlu raflarındaki yerini al artık diyorsun. ama dedim ya aşk gibi, okumaktan vazgeçemiyorsun, masanın üzerinde görünce heyecanlanıyorsun, olric'le efendisinin konuşmaları içini kıpır kıpır ediyor, her cümlesini bir yerlere yazmak, birilerine okutmak, birileriyle paylaşmak istiyorsun. bir çırpıda okuyabileceğini sanma, okuyamazsın. bitmez. bazen kasıp kavurur içini hatta. ruhuna çöker. ama vazgeçmezsin. vazgeçmeyin, en ince ayrıntısına kadar okuyun. mutlaka da okuyun..

Bugüne kadar okumayı niye ertelemişim diye düşündüğüm; ilk başlarda zorlanıp sonunda elimden düşürmediğim bireyin iç dünyasını ele alan bir eser. Mutlaka okuyun derim.

Bir kitap okudum bütün hayatım değişti dedirten kitaplardan birisidir Tutunamayanlar.736 sayfadan çok daha fazlasıdır, kelimeler yetmez okunmalıdır mutlaka orijinal kitaptır.Çağdaş Türk romanı için kutsaldır.Okuduktan sonra haftalar hatta aylarca toparlanamazsınız ama bitirince hiçbir şey eskisi gibi olmayacak dedirtir.Samimi olarak söylüyorum ki merak edenler tereddüt etmeden alıp okumalıdırlar.

Tutunamayanlar'ı yakın zamanda ikinci kez okudum.Şunu daha iyi anladım ki modern Turk romanının temeli Tutunamaynlar üzerine inşa edilmiştir.Üslubuyla bambaşka bir damar yakalayan Atay,örneğine az rastlanır bir eser kaleme almış.Eserdeki ironik anlatımlar çok manidar.

her ne kadar akıcı bir eser olsa da dili zaman zaman oldukça ağırlaşıyor. sindire sindire okunması gereken bir kitap.

hayatımın romanııı

Bence Oğuz Atay'ın tüm kitapları okunmalı fakat bu MUTLAKA okunmalı.

Tutunamayanlar hayat gerçeği bir roman. Hayatın kendisi kadar karmaşık, çoğu zaman hayatın kendisi kadar anlaşılmaz... Oğuz Atay'ın vazgeçilmez kişilik analizleri ve ayrıntılar... Aydın bunalımları ve hangi düşünceye tutunmaya çalışsa onun anlamsızlığının farkına vardığında hissettiği hayal kırıklıkları... Bir insanın kendisiyle acımasız savaşı...

tutunup sorgusuz sualsiz yaşamak warken neden tunutanamayıp bunalım yaşasın ki insanlar ki yksa herkesin bi olric i war aslında onun ne kadar war olmasını istersek o kadar war olur yada hiç duymazdan geliriz sesini. en güzeli belkide basit insnalarıın basit hayatı...

Dünya'dan bir kitap; Türk Edebiyatı'ndan da bir kitap seç derseniz: size Dostoyevki'nin Suç ve Ceza'sını ve Oğuz Atay'ın Tutunamayanlar'ını bir çırpıda cevap olarak veririm. Kuşkusuz muazzam bir başyapıt.

Türk klasiklerinden biridir Oğuz Atay ve her kitaplıkta bulunması gereken bir eserdir.herkese tavsiye ediyorum...

Kitap Yurdu’ndaki yorumları da okumak suretiyle almış olduğum Tutunamayanlar, kesinlikle sakin bir kafa ile ve acele etmeden okunması gereken bir kitap. Çünkü yazarın konular ve kahramanlar arası geçişi çok hızlı. Eğer bir de benim gibi Oğuz ATAY'ın daha önce herhangi bir eserini okumamışsanız, bir anda ne oluyor ya, bu da kim, öbürüne ne oldu gibi kendi kendinize sorular sorabilirsiniz. Konunun içine girerek kitap okumaktan hoşlananların seveceği türden bir eser.

paylaşım siteleri sayesinde mezarında ters döndürdükleri on numara yazardır.
iyi ki anlamını kavramaktan yoksun insanların son iki yılda kitabındaki her cümleyi ayrı ayrı kullanıp felsefe yapmaya başladığını görmeden gitti aramızdan..

Oğuz Atay’ın alaycılığı çok hoşuma gitti. Tespitleri müthişti: Resmi ideoloji, resmi tarih, eğitim sistemi, andımız, helebirdurbakalımcılık felsefesi, tek dertleri alkol ve içki olan devrimci gençlerin halleri, memurlar ve memurların halleri, resmi dairelerde iş takibi (öğle saati canavarına dikkat), öztürkçecilik (koşunuğraş, gökçeses, yazıbilim, bilgesevi, yaratıkotacılığı, güzelçizi), eş-dost arasındaki yapmacıklı ev, araba, tatil, teknoloji muhabbetleri ...

Alaycı bir tarzı var ama kitap zor bir kitap, metin sıkı bir metin. Öyle de olsa okunması elzem.

Edebiyatı sıkı takip edenler Oğuz Atay’ın bu romanını okurken şurası şu romana (Yeraltından Notlar, Oblomov gibi) benziyor, şurasında şu romancıdan (Kafka, Dostoyevski gibi) etkilenmiş diye yorumlar yapabilir.

Tutunamayanlara (Selim Işık ve Turgut Özben) gelince, bu insanlar hiç hoşuma gitmedi. Ne oldu, Gorki, Dostoyevski, Kafka okudunuz diye triplere girmenin ne alemi var. Ne güzel bir sürü insanın farkedemediği pekçok yapmacıklığın, pekçok sıradanlığın farkına varmışsınız, bilinç düzeyiniz daha yüksek. Bundan dolayı intihar etmenin, meczup olmanın ne alemi var. En kötüsü, bütün bu sıradanlıklarla dalganızı geçip kendi çizdiğiniz yolda devam edersiniz yaşantınıza. Selim Işık ve Turgutcuğum Özben, kendi toplumlarına yabancılaşmışlar, doğulu olmaktan çok batılı olmuşlar, inançtan çok inançsızlığa, müslümanlıktan çok hristiyanlığa yakınlar. Belli belirsiz bir sosyalistlikleri var o da muhtemeldir ki batıda moda olduğu içindir. Bu romanı okuyup tutunamayanları çok matah insanlar, tutunamama durumunu bir isyan (başkaldırı) olarak algılamak çok yanlış. Açıkcası tutunamamak da bir küçük burjuva hastalığıdır. Velhasıl mesele adam gibi adam olmakta. Küçük yaştaki iki kız evladını geride bırakıp basıp giden adama adam denmez bu toplumda.

Hep gördüğümüz ama üzerinde düşünmediğimiz noktaları bize göstermekte. Muhteşem bir edebi dili var. Ve içine girdiğinizde kesinlikle hapsolacağınız bir kitap. Ama kitabı okumanın bir ön şartı var: Edebiyatı sevmek... Öyle değil mi Olric?

Sabır gerektiren bir kitap, fakat sabrettiğinize asla pişman olmazsınız.

Anlatımını çok başarılı buldum.Romanda yer yer toplumsal eleştiriler yapılmış, mizah kullanılmış bu da anlatımı zenginleştirmiş.Anladığım kadarıyla 'Tutunamayanlar' yaşama tutunamayanlar anlamına geliyor.Roman sevenler için değişik bir roman.

Oğuz Atayın etkileyici ve sürükleyici dili, kitabı elinizden bıraktırmıyor..Herkes kendinden birşeyler muhakkak bulacaktır Tutunamayanlar da..şiddetle tavsiye ederim..

her okuyucunun okuması gereken bi kitap.turgutun çok sevdiği arkadaşı selimin hayatını iz sürüşü eşliğinde kendi hayatına,öğrendiğimiz dogmalara farklı bi bakış atarken bizde kendi hikayemizi okur gibiyiz.oğuz atay şahane bi yazar herkes okumalı.

Bir solukta değil,anlaya anlaya sindire sindire okumanız gereken bir başyapıt.

Anlamam için en az üç defa daha okumam gerekiyor.

Beni depresyona sürüklemesine rağmen bir türlü bitirmeden elimden düşmeyen kitap.

insanın kendi kendini ve çevresini sorgulamasına başatan bir kitap her okuyanın etkisinde kalacağına inanıyorum

şimdiye kadar okuduğum en güzel kitaplardan biri. kitabı ilk görünce gözünüzü korkutuyor okuyunca, kendinizi kitaba kaptırınca okuyasınız geliyor. Evet! kitap karmaşık bir yapıya sahip. Çünkü modern tarzda yazılmış bir eser.Kitabı dikkatli okuyunca derinlerde kendinize ait bir şeyler bulacağınıza inanıyorum.. Oğuz Atay başarılı bir greafik sergilemiş... İyi okumalar..

bir eserin değeri kırk sene sonra anlaşılabilir mi? Oğuz Atay bunun mümkün olduğunu bize Tutunamayanlar la göstermiş oldu. Aslında bu durum Oğuz Atay ın o zamanlar ne kadar da ileride olduğunun ispatıdır bizlere. zaman hızlı akıyor, eli bıçaklı bir katilin peşimizden geldiğini hissediyoruz. yakalanmamak için dönüp arkamıza bile bakamıyoruz. değerler bir bir yok oluyor yüreklerimizde. daha adam olamadan toplumun bize dayattırdığı görevleri başarmanın gururyla kendimizi gelişmiş sanıyoruz. çok kolay olan şeyleri, sanki çok zor meziyetleri başarmış gibi pazarlıyoruz etrafa. evet zaman insanlığı yavaş yavaş eritiyor. aslında çoğumuz gizli tutunamayanlarız. belki bu kitap şu an herkesin dilinde veya elinde olduğu için almak istersiniz (tavsiye ettiğimiz bi şey değildir), belki de içinizde ki gizli tutunamayanı farkettiğiniz için alırsınız (kıyasla bu daha iyi). kitabı okumaya başladığınız da bir hayal kırıklığı olabilir, aptallık edip okumayı bırakabilirsiniz (kendinizi tutunmuş sayarak) veya biraz sabredip heyecanla sayfaları çeviriceğniz bölümleri beklersiniz.

Sakin kafayla ve uzunca ara vermeden bir çırpıda okunduğunda oldukça keyif veren bir kitap.

Milattan önce ve milattan sonra kavramı insan hayatına bu kitapla girer. Tutunamayanları okumadan önce ve okuduktan sonra...
Sıradan romanlara kesinlikle benzemez, zaman ve mekan belirli değildir. Felsefi alt yapınız yoksa anlayamayacağınız bir roman

Okumaya 3 kez teşebbüs edip bir türlü başaramadığım her defasında ortalarında bıraktığım bir kitap.

ülkemizde ne kadar çok bilgili insan varmış inanamıyorum.Ödül alan birçok film ve kitaba baktığım zaman şunu gördüm ki;imse birşey anlamıyorsa o eser! ödül alıyor.Ama maalesef bunu pek söyleyemiyor insanlar,anlamadık deseler sanki dışlanıp ayıplanacaklar.Bu kitap,o kadar saçma,b.tan bir kitap ki.Eser bile
denemez.Ama ülkemizde kimse kral çıplak diyemiyor.Beğenenlerin hiç anlamadıkları,zevk almadıkları o kadar belli ki,acınacak halleri var.

TUYUNAMAYANLAR...GERÇEKTENDE SÖYLENENLER KADAR VAR...ÇOK BEĞENDİM..KENDİNİ BU HAYATA TUTUNDURAMAYANLARIN HİKAYESİ....MUTLAKA OKUYUN...

tutunamayanları okuyalı çok oldu ve okuduktan sonra bir kaç yıl boyunca doğumgünü,yılbaşı,bayram seyran demeden tüm arkadaşlarıma sevdiklerime aldım ve hediye ettim..böyle bir zekayı ve "yaşamı" her okurseverin tanıması okuması şart.keşke okullarda klasikler gibi zorla okutsalar bu kitabı da..bu arada "düşündükçe varolmayıp yok olan" (olric) yazarın diğer kitaplarını da pas geçmemek lazım..

Okunması zor bir kitap. fakat yazıldığı dönem itibariyle böyle bir tercihte bulunulmuş sanırım.

Dört bir yanını başıboşluk almış arkadaşlara şiddetle tavsiye ediyorum. Gerek dili gerekse uslubuyla aynaya baktıkları zaman sadece kendilerini ve yaşadıklarını çok net olarak görüceklerdir.

Çok hevesle başlamış olmama rağmen hayal kırıklığına uğradım. belki çok fazla iyi yorumlara aldandım. berbat bi kitap değildi ama Oğuz Atay ın başka bir kitabını okumayı düşünmüyorum. kitap gereksiz uzundu. fazla şizofrenik. sürekli konudan konuya atlaması dikkatimin dağılmasına neden oldu sürekli. ama hakkını yememeliyim ki Oğuz Atay ın kültürel seviyesi gayet yüksek. kitaptan zevk almak için kültür ve kitapların (özellikle klasiklerin) içinde olmak gerek biraz da olsa. Belki en fazla Olric karakterinden bahsettiği için insanlar ben de çok şey bekledim Olric den. Ama onun için okuyacaksanız hiç başlamayın derim

Türk Edebiyatında belki de kendi alanında bir ilk ve tek. Bir isyanın, bir uyarının ve belki de en önemlisi ANLAŞILAMAMANIN sesi, mutlaka ama mutlaka okunmalı.

kitabı çevremdeki herkes beğendiği için okudum. ama bu kalın kitabın içinde okurken sıkıldığım çok yer var. insanlar illa ki beğenilmesi gerekirmiş gibi davranıyor ama ben bi türlü tam içine giremedim

Etrafımdaki çoğu kişiden olsun ya da okuduğum pek çok yorumda tutunamayanları yere göğe sığdıramıyorlar. Bilmiyorum nedense ben o kadar çok etkilenmedim. Hatta 200,250 sayfaya gel etkileneceksin dediler. Ben 250 sayfasını değil kitabın tamamını okudum. Pek öyle yere göğe sığdırılamayacak kadar mükemmel olduğunu söyleyemeyeceğim.

Oğuz atay gerçekleri sıradışı bir tarzda anlatmış,Keşke daha önceden okusaydım denecek tarzda güzel bi eser..

okur kitlesi beş benzemez olan kitap.
1.kategoride kitabı atlayarak okuyup (zira kalındır, malum), "ne gerek var hepsini okumaya ben işin özüne vakıf oldum" diyerek, kitapta kendini bulanlardır. uzun ve noktalama işaretsiz bölümden hiç bir halt anlamamışlardır ancak oğuz atay tam da kendilerini anlatmıştır.
2.kategoride şekilciler vardır. sıkıntıdan patlayarak kitabı bitirmişlerdir. bu kategori kendi içinde a) yarıda bırakanlar b) yarıda bırakmış kadar olanlar olarak ikiye ayrılır.
3.kategoride ahmet altan okurları vardır, anlatımı beğenmezler, dili üslubu beğenmezler, aşk nerdedir? kadın ruhuna göndermeler nerdedir?
4.kategoride kitap bittikten sonra aptala dönenler vardır. yıllardır herkesin dilinde olduğu için okumayı reddettikleri tutunamayanları bu kadar geç okudukları için kendilerine kızarlar. bu kategoride içinde ikiye ayrılır a) tutunamayanların misyoneri olanlar: sürekli birilerine tutunamayanları tavsiye ederler. şunu okumalısın, 176daki göndermeler muhteşem vs. diyerek ömür geçirirler b) susanlar: alnından öpülesidirler.

-Ölelim mi Olric?
ölelim efendimiz
-peki en hızlı nasıl ölüruz Olric?
yaşayarak efendimiz yaşayarak ..
-o zaman her gün ölüruz Olric buna dayanamam .. OKUYUN,OKUTUN...

herkesin bu kadar olumlu yorum yapmasıyla aldığım Tutunamayanlar'ı çok merak ediyorum.Umarım aldığıma pişman olmam..

ben böyle anlamsız, ne dediği belli olmayan, meramını anlatamayan bir kitap okumadım. tavsiye etmiyorum. kitabın yarısına geldim hala neyden bahsediyor belli değil.. çok kötüydü ya..

kitapla ilgili olarak meraklısına haluk oral'ın şiir hikâyeleri'ndeki tutunamayanlar bölümü çok şey vâdediyor.

Bu eseri en kısa zamanda okumak istiyorum.

okuyalı baya oldu ama tadı hala damğımda sanki, genelllikle sıkıldığım kitapları bırakırım ama ilk başta ne kadar sıkılsamda beni yinede kendi içine çekti okuması uzun sürdü, yordu, yinede bitince üzüldüm. okuduğum kitapları rafta arkaya koyarım ama bu kitap en önde , en sevdiğim kitaplardan, düşündümde tekrar okumalıyım :)

Kitabı yıllar önce okumuştum ancak hala etkisindeyim diyebilirim. Aslında herkesin zaman zaman ya bu kitapta beni mi anlatıyor dediği olduğuna eminim. Evet gerçekten çok uzun ve göz korkutucu ama mutlaka okunması gereken bir yapıt.

çok güzel ve etkileyici bir kitap.insanın elinden bırakası gelmiyor.özellikle matmatik ve fen konuları ile ilgili anlatımlar beni çok etkiledi.

tutunamayanlar berne moranın da söylediği gibi bir başkaldırı.türk edebiyatına roman türü girdiğinden beri onu geliştirmek kendinden öncekinden iyisisini yazabilmek için yarışmış bizim sanatçılarımız.postmodern romanın bizdeki ilk örneği olan tutunamayanlar kendinden önceki roman anlayışını yıkarak ses getirmiştir .günümüzdeki bir çok postmodern roman bence hala tutunamayanların başarısını kazanamamıştır.ben selimi de turgutu da sevdim romanı okurken ben bazen sıkıldım noktasız virgülsüz satırlardan ama bittiğinde o satırlarla göz yaşı döktüm.romanın hüznünden değil gözyaşlarım oğuz atay ın kimsenin zamanında cesaret edemeden söylediklerinin haklı gerçekliğine.kendimi buluşuma ve tutunamayışıma ağladım.