Tutunamayanlar / Bütün Eserleri 1 Hakkındaki Yorumlar

kitabın hacmini görünce biraz tereddüt ettim ama okumaya başlayınca kendimi okumaktan alamadım. bildiğimiz roman tarzının çok dışında. roman içinde roman özelliği taşıyor. yazar farklı teknikler denemiş.ansiklopedi bölümü ironik. kısacası mutlaka okunması gereken bir "roman"...

anlatımdan dolayı bitirmem biraz zaman aldı ama yinede herkesin kendinden birşeyler bulabilecegini düşünüyorum. alışılmışın dışında farklı güzel bir eser. tavsiyelerimle...

yazın elimde idi bende tutunamadım ama bitirdim

yazarın okuduğum ilk eseriydi ve alaycı dili beni doğrusu etkiledi.hoşuma gitmeyen kısmıysa ahmet mithat efendi gibi arada bir açıklamalara girmesi.kendimin salak olduğunu düşünüyorum ama yazarın bu özelliğini de alaycı diline atfediyorum.kitabı kesinlkle tavsiye ediyorum ve iyiki okumuşum diyorum.rahmetlinin ellerine sağlık gerçektende.

tutunamayanlar türk edebiyatının postmodern edebiyat denizine açılan en önemli dalgasıdır. alışılmış dil kurallarını ve geleneksel kurguyu cesur bir denemeyle altüst eden oğuz atay çok farklı bir çeşni sunmaktadır türk okuyucusuna. modern roman çizgisinin biraz ötesine uzanarak kendisinden postmodernist olarak söz ettirmeyi başaran bu kitap; yazarın hayatı boyunca anlaşılamamasına neden olsa da kendisinden sonra gelen yazarlara açtığı geniş alanla adından her daim söz ettirmeye devam edecektir. toplumun önünde gitmeye mecbur olan aydın kesiminin gelişen global kültürle birlikte içine düştüğü bunalımı ve değişmeye mahkum kültürel değerleri eleştirirken; dil, edebiyat, kültür, bürokrasi gibi tabulaşmış değerleri de bu eleştirinin dışında bırakmıyor. hem edebiyat tarihi açısından son derece değerli olan bu eser aynı zamanda okura yazınsal bir zevk de veriyor. iyi okumalar.

Muhteşem bir kitap... Daha önce okumak için vakit ayırmadığıma pişman oldum. Kesinlikle bir başyapıt, mutlaka okumalısınız ve asla unutamayacaksınız...
(Koca Bir Ömrü Harcamak Dedikleri Gerçeğin Altını
Seninle Çizdim BEN)

Güçlü olmak artık beni yoruyor olric
herkese karşı dimdik olmak...
arkasında durmak attığım her adımın yoruyor...
Ki buralarda bilmem hangi uykunun hangi köşesinde…
beklemedeyim hiç gelmeyecek olanı

uyan olric ... doğrul... ..........seni bekliyor.....
düş değil gerçek
..............seni bekliyor...

mutlaka okunması gereken günümüz romanlarından biri.

Hiç bitmese denebilecek bir eser, tıpkı hayat gibi. Farklı üslubu ve kelime oyunlarıyla baş döndürüyor.

milli eğitim bakanlığı'nın bu tutunamama destanını 100 temel eser arasına acilen alması gerekir.

oğuz atay en sevdiğim yazardır. bilinç akımı tekniğinin kullanıldığı, noktasız, virgülsüz sayfaları elinize aldığınızda okuyamam zannediyorsunuz ama oğuz atay ince mizahıyla size o sayfaları su gibi okutuyor.

bir laf vardır, "doktora yapabilmek için faust'u okumak gerekir" diye, bence ülkemizde edebiyat hakkında konuşabilmek için tutunamayanları okumak gerekir.

kesinlikle okunması tavsiye edilir.sabırla okunması gerekiyor.selim ve turgut sizi romana çağırıyor.

hakkında ne söylenebilir ki? TUTUNAMAYANLARı tam 7 kere okudum.

oğuz atay dediniz mi ilk akla gelen eseri edebiyat tarihinde çok önemli yeri olan bir kitap. çok uzun yıllar geçmesine karşın bugün bile herkesin zevkle okuduğu kendinden bişeyler bulabileceği mükemmel bir kitap.

Edebiyatımızın mihenk taşlarından biri olan yazarın Türkçe'yi dans ettirdiği gerçek bir klasik...
Yabancı klasikleri okuyup da bu kitabı okumayan kişi kalmamalı bence...
Orta okulda okumuştum ama hala tadı dimağımda...
Evet dağınık bir yazım tarzı var ama belki de beynimiz bunu istiyordur ve belki de biz dağınık düşünüyoruzdur...
Düşünmeye değer bir kitap...

biraz uzun ve sıkıcı olmasına rağmen okunması gereken bir eser.

edebiyat ve hayat tutkunları için çok ideal bir kitap bu.Kitapta hayatta kalmak isteyenler yer alıyor herkesin bu güzel kitabı okumasını tavsiye ediyorum.

Türk Edebiyatında kullanılmış bütün tekniklerin kullanıldığı, bir adamın iç dünyasının ustaca kaleme alındığı ve maalesef kıymeti vefat ettikten sonra anlaşılan büyük yazarımız Oğuz Atay ın gözdesi, bizim kıymetlimiz... BU kitabı okumayan kitap okudum demesin. Herkese tavsiye ederim.

Simdiki genclerin pek cogunun bu kitabi okurken cok zorlanacagini düsünüyorum. Bunu da, kitabin kalin olmasinin yani sira icindeki karakterlerin de günümüz genclerine cok yakin gelmeyecegini düsündügüm icin söylüyorum. Ama 25-30’lu yaslardakilerin, tam da tutunmakta zorluk cektiklerini düsündükleri zamanlarda, icinde kendilerinden birseyler bulabilecekleri ve o nedenle de severek okuyacaklari bir kitap.

"Hep birlikte tutunamamayı ne kadar isterdim. Herkes ayrı bir dalda kaldı. Tek başına bir tadı olmuyor başarısızlığın."

"İnsanlara, ancak benim yanımda oldukları zaman güveniyordum. Benden ayrılınca beni yargılamaya başlayacaklarını ve tekrar bana döndüklerinde, artık eski sevgilerinin tükenmiş olacağını düşünerek korkuyordum. İnsanlara çok önem veriyordum aslında. Benim için ne düşünecekler diye içim titriyordu. Yatağa yatınca, o gün yapmış olduğum aptallıkların utancı içinde kıvranırken, bütün bu kusurlarımı onların da görmüş olduğunu ve onların da yatağa yattıkları zaman, benim gibi, olayları gözden geçirince benim saçmalamış olduğumu birden göreceklerini ve benden nefret edeceklerini, daha kötüsü, artık bana aldırmayacaklarını düşünüyordum."

Kitap, Turgut Özben’in arkadaşı Selim Işık’ın intihar nedenini araştırırken bu sayede kendi hayatını sorgulamasını, zamanla “Selimleşme”sini konu edinir. Tutunamayanlar, Turgut’un TUTUNAMAYAN arkadaşı ile kendi benliğine dönüşünün ve tutunmaya şalışmasının hikayesidir. Ve Tutunamayanlar romanı, Turgut’un hayatını alışkanlıkların ve sıradanlıkların doldurduğunu fark edişidir.
Ayrıca oğuz Atay'ın yaklaşık 68 sayfa boyunca hiçbi noktalama işareti kullanmaması çok ilginç.
Sıkıldığım yerler olsa da bu postmodern eseri hep merak etmişimdir ve iyi ki de okumuşum.

bu kitap hakında çok şeyler yazmak isterim ancak çok şeye gerek yok kısaca iddaa ediyourm dünya ve türkiye edebiyatında bir dönüm noktası. roman tarihi ikiye ayrılır T.Ö ve T.S romanın milat noktası.ARTIK HİÇ BİR ŞEY ESKİSİ GİBİ OLMAYACAK.

eğer siz bir yerlere tutunabildiyseniz okumayın kitabı sıkılır, anlamazsınız yok siz de tutunamayanlardansanız kendinizi çok sıkmadan bırakın yazara gezdirsin sizi, belkide bir istasyonda bulacaksınız kendinizi gidilecek yeri bilmeksizin...

"Kelime ve yalnızlık hayatın tadı tuzu, kucaklamak isterdi ölümü ve sonsuzu..." Kitaptaki ruh halini mutlaka gerçek hayatta da yaşamak gerekir, ama sonra geride bırakıp terketmek şartıyla...Marazi bir duyarlılık insanı yozlaştırır çünkü.

ılk postmodern romam okumamdı ınsanı bı kadar etkıleyecegını dusunmemıstım muhtesem bı anlatım farklı bı teknık tavsıye ederım okumaktan zevk alacaksınız

Kitabı okurken çok sıkıldım. Kitap çok uzun cümlelerden oluşuyor. Adeta noktalama işaretleri kullanılmamış gibi. Bu yüzden konunun anlaşılması çok zor. sabırlıysanız okuyun

tutunamayanlara basmakalıp gar edebiyatçıları tarafından keskin eleştirilerle hücum edildi fakat tüm bunlar romancılıkta yeni bir çığır açılmasını engelleyemedi.724 sayfa boyunca onun dünyasına misafir olacaksınız ama hep kendinizle muhatap olacaksınız..eğer sıradaki okuyacağınız kitap tutunamayanlar ise size "iyi okumalar" değil "iyi yolculuklar" diyebilirim ancak

seli seli günseli... canım selim... selimlik... bat dünya bat.

içimde bir şeylerin titrediğini hisdiyorum. bir adam, üstelik bir mühendis, altı üstü bir inşaat mühendisi, ne anlar edebiyattan?

böylesi yoğun ve kalbimi titreten, hüzün yüklü bir heyecanı bir mühendis mi kattı benim hayatıma?

kendimden bir şeyler bulmadım ama başka hangi roman bu duyguyu verebilirdi ?

okuyunca bi parça bunalıma giriyorsunuz, hala onun hüznünü taşıyorum kalbimde. ama, ama değer. selim ışık, turgutcuğum. günseli. ve olric. sizi sevdim ben. bir yerlerde bir selim ışık kalıntısı görebileceğime inanıyorum yine de.

bir edebiyat şaheseri bu. bir klasik. mutsuz olduğunuz bir dönemde okumanızı tavsiye etmem. mutluyken de o heyecanı yakalayamazsınız. zaten selim ışık da yaşamakla yaşamamak arasında karar verememişti. bunu tartışırken ömrü bitti.

bu kitap bana daha önce bilmediğim bir duyguyu verdi. ismi olmayan, garip bir duygu bu hissettiğim.

evet yeni bir şey armağan etti.

sevgili oğuz atay, asıl sana teşekkür ederim.

yapıtın inanılmaz felsefi dokusunu bir yana bırakacak olursak,kitabı okudukça sanki Tüykiye’de yolculuğa çıkmışsınız gibi bir duyguya kapılıyorsunuz.

Tutunamayanlar okunulup bir kenara atılacak, zar zor hatırlanacak romanlardan değil. Türk edebiyatında bu romanı aşmak bence çok zor. İyi ki yazar değilim; böyle bir eseri nasıl aşabilirdim ki?

olağanüstü bi kitaptır.700 sayfa olması gözünüzü korkutmasın....tutunamayanları bitirdikten sonra gündelik hayatına hemen dönebilen bi insan yok gibidir.mutlaka etkisi altına alır...

Garip bir şekilde kutsanmıştır bu kitap. Sorun kutsanmayacak bir ktap oluşunda değil. Zira açıp açıp tekrar okunasıdır evet. Fakat, aslında sıkıla sıkıla okudukları her hareketlerinden belli olan bazı insanların, kitaptan pasajlar ezberleyerek bunları bize dayatma çabası gariptir. Sayfalarca bitmeyen cümlelerdeki, yılgınlığı, yılgınlığa rağmen inatla bitmeyen azmi görememiştir bir çok okuru. Ve bir çok okuru yalnızca Selim' in umursamazlığını ve mithiş intiharını alıp koyar hayatına. Tutunmamak için elinden geleni yapar. Oğuz Atay' da bunu bilir. Ve der ki; "ben, selim romanları okuya okuya selimleşen bir don kişot'um" ... Bir çoğumuzun Don Kişot'tan aşğı kalır yanı yok. Eğer gençliğinizde bir hata yapmış ve anlamadan okumuşsanız bu kitabı, kalkın, dirilin ve tekrar okuyun...

İlk okuduğumda çok zevk aldığım ama ikinci okuyuşumda sıkıldığım bir kitap.Oysaki uzun bir zaman sonra okumuştum.Depresif bir roman belki de o yüzden...

arkadaşların bazısı 1,5 hafta demiş ama ben 3günde bitirdim.. harika bir eser.tabiiki tavsiye..

korkunç bir mizahın ustasıdır Oğuz Atay.
herkese tavsiye edecek değilim;ama kitabını bulur okuyucusu (onlar bilir kendini)
okumamışlarsa eğer şu güne kadar, büyük boşluk hayatlarında.

şimdi nerdeyse bütün yorumlar müsbet ne desem göze görünmez diye bende muhalif yazacam tamam kitap orginal türk edebiyatında bi ilk ama sonu gelmeyen uzatmalar içinde heycana yer vermeyen konusu sanki kapalı havaların atmosferi okumayı işkence haline getiriyor.iki kere başladım birincide 300 sayfa kadar okudum dayanamadım bıraktım ikinciye başladım bu kez kafaya koydum bitirecem..........

Bir edebiyatçı olarak adınadan bu kadar çok söz ettiren bir kitabı mutlaka okumak gerek diye düşünmüştüm.Kitabı yaklaşık olarak beş yıl önce aldım.İçine şöyle bir baktım bazı yerleri azar azar okudum.Bundan sonra bu kitabın daha rahat bir ortamda dikkat edilerek sindirelerek okunması gerektiğine karar verdim.Kitabı yaklaşık onbeş gün boyunca okudum .Bugün bitti.Kendi kendime daha önce neden okumadım diye sormadan edemedim.Hani edebiyat dünyasında kilometre taşları diye ifade edilen eserler vardır.İşte onlardan biri TUTUNAMAYANLAR.Kitabın ismi biraz arabesk i andırıyor ama kitabın özellikle biçimsel yönü amacına uygun yani POSTMODERN.Hem de tam bir postmodern.Karışık biçimler,yer yer karışan ifadeler,ve okuduğum postmodern kitapların hepsinde gördüğüm boğucu bölümler.Bu boğucu bölümlerden kastettiğim,yazarın anlattıklarıyla okuyucuya aşırı derecede yüklenmesi ya da biraz daha zor anlaşılmak istemesi ya da biraz daha sıradışı olmak isteği.Zaten Postmodernizim in temel amaçlarından birisi bu.Ama Tutunamayanlar'da özellikle Genelevde geçen bölüm ile Turgut'un Günseli ile buluşmalarının olduğu bölümlerde az önce bahsettiğim boğulmalar fazlaca görülmekte.Ama kitabı güzel yapan her insanın kendinden bir şeyler bulabilmesi bana göre.Çünkü ben kendimden çok şey buldum.Kitapta tarihe göndermelerin yapılması,İsa mitosunun kullanılması,İncil'e göndermeler yapılması,monologların fazlaca kullanılması,gerçekle-hayalin iç içe geçmesi ,olaydan ziyade biçim üzerine yoğunlaşılması gibi unsurlar tam anlamıyla bir Postmodernizm şöleni.Ayrıca Oğuz Atay'ın kendi rahatsızlığının da özellikle romanın son bölümlerinde Selim'in anlattığı hastalık ve bu hastalığın psikolojisi çok başarılı bir şekilde romanda yerini almış.Kitapta anlatılanlar içinde beni güldüren ama gerçeğin ta kendisi olan bazı bölümleri de yazmak istiyorum. Okullarımızın,öğrencilerimizin,okul hayatının ve öğretmenlerimizin durumu ile devlet dairelerinde imzalatılması gereken evrakların ne tür sıkıntılara katlanılarak imzalatılığı bürokrasi çok başarılı,esprili bir şekilde anlatılıyor.Yaşadığı ortamı beğenmeyen bunlardan sıkılan birinin geçirdiği travmaları çok başarılı bir şekilde anlatan müthiş bir kitap.Kalabalıklar için yalnız yaşayanların kensiyle yaşayanların,hayatta bir türlü istediği başarıyı mutluluğu yakalayamayanların Tutunamayanaların kitabı.Küçük bir not Kitabı okuyup zevk alabilmek için kimse darılmasın az da olsa kitap okuma zevkine sahip olmak,postmodern romanın özelliklerini bilmek ve bu tarz romanlarda olaylardan çok biçimsel unsurların önemli olduğunu bilmek gerekir.Mutlaka okunması gereken bir kitap

çoktandır okumak istediğim bir kitaptı.ve sonunda okudum bence türk edebiyatının en önemli eserlerinden biri...mutlaka her kitaplıkta olmalı...

ilk çıktığında çok eleştirilmişti, ne yazdığını bilmiyor demişlerdi. üstüne gidilmişti oğuz atayın çünkü oğuz atay edebiyatta yeni bir sayfa açmıştı. her açılan yeni sayfayı çevrenin hakkıyla anlayıp idrak etmesi güç olmuştur. zaman ise en iyi eleştirmendir. oğuz atayın bu eseriyle türk edebiyatını bir üst basamağa taşıdığına inananlardanım.

İç monolog tarzının en güzel örneklerini verir oğuz atay bir bilim adamının romanı gibi tutunamayanlarda çok başarılı.bu kitabı okuduğumda "ben bundan sonra hep tutunamayanlar'ı okuycam"demiştim.mutlaka okuyun

Türk edebiyatının en modern ve insanı tüm psikolijik derinliğiyle ele alan, karmasarlıklarımızın bizim bile farkedemediğimiz nedenlerine bir cümlede dokunuveren, söylemesi çok basitmiş gibi gözüküp üzerinde satlerce düşünülmesi gereken cümlelerle dolu bir şaheser. Bu kitapla ilgili okuyan herkesten olumlu eleştiri beklemek aşırı iyimserlik olur, sonuçta okumak, devam etmek (yarıda bırakmamak), bitirmek ve üzerinde kafa yorup özümsemeye çalışmak için kesinlikle birikim isteyen bir yapıt, hatta bu kitabı bitirip idrak edenlere master diploması derecesinde bir belge vermek de iyi olur kanaatindeyim:) Bence Oğuz Atay'ın genç yaşta hayata veda etmesi Türk edebiyatının en büyük kaybı, ortalama bir insan ömrü kadar yaşayabilseydi kesinlikle bir çığır açardı. Bu kitaptan sonra Tehlikeli Oyunları da tavsiye ederim.

arkadaşlar sayfa sayısından korkmayın mutlaka okuyun

hiç bir zaman aynı tadı alamamak çok kötü...... şiddetle tavsiye edilir

Oğuz Atay kırılganlığının yarattığı alaylarıyla dolduruyor eserlerini. bu nedenle hepsi görünür görünmez bir hüzünle kaplı.

Türk Edebiyatı'nın taçsız kralı Oğuz ATAY'ın başucu kitabı. Kitabı defalarca okumak şart bence. Ama ilk okuyuşun üstünden biraz zaman geçmeli Selimliği anlamak için birikim yapılmalıdır. Oğuz Atay'ın kitapta her Canım Selim deyişinde içinizin acıdığını hisseder yeryüzünde Selimler aramaya koyulursunuz. Yazarın kara mizahı yer yer canınızı sıkar Atay'a değil dünyaya kızarsınız. Onun uzun cümlelerinde asla kaybolmazsınız.Uzun lafın kısası Oğuz Atay özel bir adamdır.Hikayeleri de özeldir.

kendi de bir "tutunamayan" olan atay'dan enfes bir kitap. kurgusal yönüyle türk edebiyatında tek.

kitabı okumakla okumamak arasında kaldıysanız bir deneme sürüşü için ulaşabilirseniz Selimin şarkılarını okuyun... bi nevi özetidir hadisenin. ayrıca Enis Batur'un önsözünü kitabı okumaya ürküyorsanız bile okuyun mutlaka. site zaten iç sayfalarda vermiş..

bir kıyak:

İKİNCİ ŞARKI

Orta Asya'daki pembe elipsin içinden
Çıkan kırmızı oklara binerek, Bozkurtlar (kanatlı) Çin'den
Nasıl uçmuşlarsa Tanca'ya kadar,
Ben de (altı yaşımda) dar
Ve yüksek çamurluklu tenezzühle (Ford T modeli) Ankara'ya ulaştım
Sağ salim. 'Yağmur Çayevi'nin önünde dolaştım
Uyuşan bacaklarımı oynatarak Ankara'nın toprağında.
Taşhan,
Bana dünyanın en büyük meydanı gibi geldi.
Gözüne güneş gelmesin diye elini
Siper eden Mehmetçik heykeli ne güzeldi.
Ve büstlerinden yalnız göğsüne kadar tanıdığım Atatürk
Kabartmalı ve yüksek
Bir mermerin üstüne çıkmış atıyla.
(Böylece tanışmış oldum heykel sanatıyla.)
Baba, oradaki kadın sırtında ne taşıyor?
"Bomba." Neden? "Türk yurdu topyekun savaşıyor."
Savaş cephede bitti (yirmi yıl önce).
Oysa, bir türlü bitmez okul kitaplarından ince
Sesimle okudugum
Şiirlerde (Zafer Bayramı münasebetiyle)."Oğlum,
Bu ne Şeker ne de Kurban Bayramı,"
Derken babam haklıydı,
30 Ağustos günü elini öperek ondan
Para istedigim zaman.
(Babama şiir okumayı bile düşünüyordum o sırada.)
................................

hani hayatın her alanında görebileceğimiz tipik başarısız,ezilmiş bir kenara itilmiş insanlar vardır ya tutunamayanlar işte onların öyküsü.aynı zamanda yaşanan selimlik durumların herkes içinde geçerli olabileceğinin kanıtı.insanların doğru anlaşılmasının önemi belirtilmiş...

Kitap karamsar içerikli olsa da, içinde kendinizden bir şeyler bulmanız muhtemel. Hangimizde az da olsa karamsarlık bulunmuyor ki? Edebi anlamda da takdir edilmeye değer. Okuyana bir şeyler katacağı ve öğreteceği, bana göre kesin. Oğuz Atay'ın, gerçekten emeğine sağlık.

Oğuz Atayın unutulmaz eseri mutlaka her kütüphanede bulunması gerekli kült bi eser ilk zamanlar okurken biraz zorluyor fakat dahas sonra kolay okunabiliyor...

Türk edebiyatının en önemli eserlerinden biri olan Tutunamayanlar’ı Berna Moran, “hem söyledikleri hem de söyleyiş biçimiyle bir başkaldırı” olarak niteler. Moran’a göre “Oğuz Atay’ın mizah gücü, duyarlılığı ve kullandığı teknik incelikler, Tutunamayanlar’ı büyük bir yeteneğin ürünü yapmış, yapıttaki bu yetkinlik Türk romanını çağdaş roman anlayışıyla aynı hizaya getirmiş ve ona çok şey kazandırmıştır.” Küçük burjuva dünyasını zekice alaya alan Atay “saldırısını, tutunanların anlamayacağı, red edeceği türden bir romanla yapar.” Tutunamayanlar, 1970 TRT Roman Ödülü’nü kazanmıştı.

ilk postmodern eserimiz.büyük umutlarla kitabı edindim ancak aradığımı bulamadım.kitapda gereksiz uzatmalar ve tahlilller kullanılmışkitap bana gerçekten çok övülmüştü ancak esern şişiirldiğini düşünüyorum...

insanın acziyeti ve çırpındıkça batma durumuna dair bir başyapıt.