Tutunamayanlar / Bütün Eserleri 1 Hakkındaki Yorumlar

Kitabı beğenmeyenler olacaktır ve şimdiye kadar yapılan yorumlara baktığımda da fazlasıyla beğenmeyen görüyorum.Tabi beğenmeyenlerin bunu, kitapta anlamsız ve kopuk cümleler yığınla var şeklinde dile getirmek ne kadar doğru olur bilemiyorum.Lakin böylelerine bir tavsiyede bulunabilirim:Tuna Kiremitçi okusunlar, ilkokul düzeyinde edebiyat!TUTUNAMAYANLAR ise kanımca Türk Edebiyatının kilometretaşlarından.Şunu kabul ediyorum:Bu eseri okumak çok da kolay değil, lakin bunun nedeni metnin karmaşıklığından ziyade karakterin iç dünyasına ilişkin monologların fazlalığıdır ve bu konuda Suç ve Ceza ile büyük benzerlikler gösterir. Ve en önemlisi burda bir arkadaşımızn söylediği gibi varoluşçuluk üzerine önemli bir roman.Kaba tabirle bu romanın okuyucu üzerindeki etkinliği had safhada.Üslup ise bilindik sığ türk romanlarından çok ayrı bir yerde ve çok zengin.Tabi anlayana...

Kitabın içinde,okurken altını çizeceğiniz birçok yerden biri:"Göstereceğiz size dünyanın dörtten fazla bucağı olduğunu..."
Bunu bilmeyenlerin,belki de "Tutunanlar"ın anlayamayacağı bir kitap.Bitirdikten sonra,sadece sizin hissetiğinizi sandığınız "şey"i,daha açık,daha net,daha yüksek sesle ve sizin asla itiraf edemediğiniz,edemeyeceğiniz kadar acımasızca söylediğini anlıyor,sarsılıyorsunuz,gerçekten sarsıyor bu kitap,bu hikaye.öyle sarsılıyorsunuz ki sanki anlatılanları görmüşsünüz,yaşanılanlar bir bir gözünüzün önünde olmuş gibi...

tutunamayanlar oldukça zor bir kitap. herkesin keyifle okuyabileceği türden bir kitap değil. oldukça sıradışı, bazı bölümleri noktasız virgülsüz, cümleler birbiri içinde,bazı bölümler insanı boğuyor sanki ama genel olarak gerçek bir edebiyat şöleni. fakat okuyup bitirdiğinizde yüzünüzde mutlu bir tebessüm yerine, içinizde derin bir boşluk duygusu ve sebepsiz bir iç sıkıntısı bırakıyor...

Oğuz Atay'ın belkide en iyi romanı.Romanın ötesinde bir başucu kitabı.Eser kelime oyunlarıyla dolu olmasının yanı sıra fizik, kimya, matematik gibi bilim dallarıyla ilgili kuram ve kavramlara referanslar yapar.Romanın esas kahramanı hayata tutunamadığı için yaşamına son vermiş olan Selim ışık karakteridir.Ve hepimiz bu karakterde kendimizden bir şeyler buluruz.Selim ışık Karakteri genel olarak içedönük bir karakter olmakla birlikte sıkılgan iç sıkıntısı yüksek hayatı boyunca başkalarının istedikleri gibi kendine yön vermiş,utangaç,sosyal ilişkileri düzensiz ve hatta zayıf bir karakterdir.Yaşamın ilerleyen bölümünde ise çocukluğundan bu yana getirdiği bu özellikleri onun kitaplardan öğrendiği ve hayran olduğu düşüncelerle çatışmaktadır.Şöyle ki selim ışık önceleri kendi kişiliğinin ötesinde sorunun diğer insanlarda olduğu iddiasında ise de daha sonraları şiddetli bir şekilde kendiyle toplum arasındaki uyumsuzluğun sorumlusu olarak kendini göstermiştir.Ciddi şekilde kişiliğinin ideal bir hayat yaşamasına engel olduğunun vurgusunu yapmaktadır.Bunu kimi zaman ailesine bağlar.Sıkı bir edebiyat meraklısı olan selim aynı zamanda matematik,felsefe,sosyoloji,tarih,psikoloji gibi alanlarada meraklıdır.Bu merakı hayatı sorgulamasını tetiklemiş hayata tutunamamasını hızlandırmıştır.

"Bir silgi gibi tükendim ben. başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım : mürekkeple yazmışlar oysa. ben, kurşunkalem silgisiydim. azaldığımla kaldım.

Bütün günüm tedirgin bir beklemeyle geçiyor; gelecek mi, gelmeyecek mi? ne gelecek? bilmiyorum. adını koyamadığım bir şeyden korkuyorum. soyut bir korku içimi dolduruyor. bu korkuyla uyanıyorum ve bekliyorum. belki korkularım sayılamayacak kadar çok"

Oğuz Atay'ın Tutunamayanlar Bütün Eserleri 1 bazı yorumcuların dediği gibi darma dağınık zor okunan bir eser. Kitabı okumayı kolaylaştırmanız için çok hoşlandığınız şiir kitabıyla dinlendirerek okuya bilirsiniz. bazı yerlerini tekrar yapmadan anlamakta zorlana bilirsiniz. bütün bu eleştirilere rağmen bütün kitaplıklarda bulundurulması ve parça parça da olsa okumanızı tavsiye ederim. Saygılarımla.

"Size Selim diyebilir miyim Oğuz Bey?" diye sesleniyordu adını bilmediğim yazar. Adını bildiğim ve simasıyla yüzümde gülümseme uyandıran Hakkı Devrim ise "Meşhur olmayan; ama ciddiye alınan çocuk." diyordu onun için. Başta ciddiye almamışlardı oysa. Biz o yaşlarda kısa donla sokaklarda bilinçsizce gezerken, o yedisini bile doldurmadan kendisine ayrılan masanın başında yazılar yazıyordu durmadan, bıkmadan ve usanmadan. Tutunamayanlar baştan beri Türk edebiyatının en iyi romanlarından biriydi. Değeri şimdi şimdi anlaşılır oldu. Gidişler hep yarım bırakır bir şeyleri. Onun gidişi de yarım bıraktı. Oysa üzerinde çalıştığı diğer eserini tamamlayabilseydi belki Tutunamayanların üzerinde bir şahaser daha duruyor olacaktı elimizde. Bir defada okumakla anlayamadıysanız bir kez daha okuyun ve anlamaya çalışın. Eminim pişman olmayacaksınız.

Bu kitaba tam üç kez başladım. İlk ikisinde yaklaşık yüz sayfa okuduktan sonra bu işkenceyi kesmem gerektiğini düşündüm. Aradan bir yıl kadar geçtikten sonra tekrar elime aldım ve sayfaları çevirmeye başlamamla kitabı bitirmem arasında farklı bir dünyada hissettim kendimi. Oğuz Atay'ı önce anlamayıp sonra onun yazdıklarını her harfine kadar hisseden biri olarak. Oğuz Atay'ı anlamayan birine asla kızamam. Oğuz Atay okumak için hazır olmak gerek, insanın kendi kendine konuşurken düşüncelerin daldan dala konmasını bilmek gerek. Düşünürken kuştan gökyüzüne, gökyüzünden uçurtmaya, uçurtmadan çocukluğa, çocukluktan yaşlılığa, yaşlılıktan ölüme, ölümden cinayete, cinayetten intahara, bir salisede geçebilmek demek. Saygılarımla.

başlarda ne oluyoruz yahu dedim, tam nüfuz etmekte zorlandım kitaba, am şu an gerçekten ne kadar övgüye değer bir kitap olduğunu anladım. sadece " gerçekle düş birbirne karışıyor, yalanın nerede bittiğini anlayamıyoruz. Tutunacak bir dalımız kalmıyor. Tutunamıyoruz." sözleri yeterli diyorum bu kitabın kaynağını sorduğumda...

"" inanmıyorlar ki... elle tutulur deliller istiyorlar. ''yok canım, o kadar da değil..'' diyorlar her zaman...''ölmezsin''diyorlar...''bu da geçer...'' olaylar hakıl çıkarıyor onları çoğu zaman... milyonda bir de olsa yanılma, ağır ve elim yanılma sessizce belirince...'' milyonda bir için hayatı zehir etmeye değer mi? '' diyorlar..onlar..biz..hepimiz...



elimdeki 700 küsür sayfalık kitabı görüp, yüzüme garip ama garip olmaktan çok garipsin diyerek bakmayıp heyecenlanan bir iki insanla karşılaştım bugune dek....geri kalan insanoğulları kitaptan ürktüğü gibi benden ve kitabı tutan ellerimden de ürktü...anlatamadım...700küsür sayfadan uzun sürmesi gereken bu kitabın bir dost olduğunu... gerçek dostluktan..konuşmaya paylaşmaya değer sözcüklerden kaçan kanlı canlı ayaklı sesli kallavi oğul ve kızlarından insanlığın ..daha dost olduğunu binlerce kelimenin...

içlere yüreklere sığmaz tutunamamak hikayesini (anlatılması en güç hikaye belkide...)Atay''ın özkurmaca tekniği ile deha isteyen romanlaştırma çabası elbette sevilmedi... elbette bu çaba sevilemezdi... elbette tutunamamak mefhumunun insanlığı dünyayı apaçık gözlerle gözlemleme yetisi elbette çıkarlarıyokmuşgibi yaşayan ve çıkarlarını apaçık ortaya koyan ve tutunamamayı düşülen köşede kıpırdamamacasına kalkmamak ve yok olmak olarak addeden dimağlara haddinden fazla fazlaydı...ayakta tutulması gereken bir dünya vardı öyle ya...üretileni tüketmesi gereken ama anlamsızca...ne isteyip ne istemediğinin ayrımına varabilmiş yalanı silmiş insan kendi kendini imha etmeliydi...hiç delilsiz..hiç silahsız...evet en kusursuz cinayet kişiyi kendi elleriyle yoketmek değil miydi öyle ya?

ve hala öyle...ezelden ebede kadar değil lakin ezelden ölüm e dek de öyle olacak... şaşırılacak birşey yok... tutunamayanlar çıkışsız köşelerde ölümü bekleyecek..selim gibi...haklı çıkaracak ölümler onları...birbirlerinin varlığından bi haber gözlerini sıkıca kapamış görmekten bi tap düşmüş hisseden ender gönüllerin yıkılışı haklı çıkaracak diyenleri...''ah bu diyenler...dermansız bırakıyor beni...'' dediği gibi selim''in...


tutunamayanlar;
tutunamamayı idrak edebilmiş...her bir sayfayı heyecanla çevirip hazmederek okuyabilmiş... karamsarlaşmak yerine bizzat şahitliğini yaptığı yaşamın içinde bulduğu dost ile umutlanabilmiş... köşelerde ölümü seçmek yerine köşelerde ölümü seçenlere el uzatabilmiş...dünyayı görüp selim in hazin hikayesine göz yaşı dökebilmiş ... ayağa kalkıp... ne için yaşaması gerektiğinin farkına varıp... yalandan değil gerçekten insan olmanın..insan gibi yaşayıp...huzurla ebede kavuşmanın umuduyla yürüyenlerin romanıdır...


ve öyle kalacaktır...
canım oğuz...canım selim...duyarlılığıyla...
"

gerçekten farklı bir kitap. hem yazılış şekli hem anlattığı konu itibariyle. eğlenmek ve zaman geçirmek için değil düşünmek , sorgulamak , sarsılmak için okuyanlara tavsiye edebileceğim bir kitap. bu hayata katlanabilmesi için insanın bir şeylere tutunabilmesi gerek , işine , eşine çocuklarına veya toplumun ona biçtiği role . peki ya tutunamayanlar ne olacak. kör bir rüzgarın insafında dalından vakitsiz kopmuş bir yaprak gibi oradan oraya mı sürüklenecek.

Bizim edebiyatı modernleşmenin eşiğine getirmiş bi kitaptır.Kendinden öncekilere pek benzemez . Kişisel çözümlemeleri çok kullanan ve yaratıcı kullanan bir yazar.kitap kalın olmasına rağmen kolaylıkla okunur.Deneysel sayılacak ufak tefek teknikler denemiştir onlarda romanı özgün kılacak biçimdeler. boş günlerinizin birinde bitirebilirsiniz o zaman daha kaliteli bi zevk alırsınız kitaptan . ben bunu okurken yazarın üslubunu çok beğenmiş ve diğer bi kitabını da okumuştum.yani seveceğiniz bir kitaptır bu diyorum.

"Düşerken değil, düşmemek için tutun!" Bu kitaptan çıkarabildiğim en önemli sonuç bu oldu. Tutunamayanlar ı okumak için öncelikle ruh sağlığınızın yerinde olduğu bir dönem seçin bence. Çünkü romanı okurken ya düşmeye ya da daha sıkı tutunmaya mahkumsunuz. Bu bir romansa, diğer okuduklarımın çoğu nedir acaba diye sordum kendime son sayfayı kapadığımda. Sadece 7 sene eser verebilmiş muhteşem bir Türk yazarı ve onun en önemli romanı.

Okurken nedense hep Tanpınar’ı çağrıştırdı.Belki de ikisinin de ironi ustaları olmaları nedeniyledir. Diğer arkadaşlar yeterince edebi eleştiri yapmışlar.Benim değinmek istedğim, neredeyse 30 YTL olan kitabı,artık korsan mı bilmem,bir sokak sergisinden 5 YTL ye aldım. Kitapyurdu gibi ucuza ve taksitle kitap temin edebileceğimiz siteler de olmasa bazı yayınevlerinin hiç yanına yaklaşamayacağız.

Aklınıza gelen bütün edebiyat tekniklerinin tek bir yerde toplandığı tadından yenmeyen adeta yeme de yanında yat tarzı, "tutunanlar"ın anlayamadığı en fazla 80 sayfa tahammül ettikleri bunalım tiplerin kutsal kitabı haline gelen kitap. 3 kere okudum.

Çok önemli bir eser.Bir Edebiyat öğretmeni olarak şiddetle okunmasını tavsiye edebileceğim bir roman.

TUTUNAMAYANLAR ÇOK FARKLI VE ÇOK KEYİFLE OKUNAN BİR KİTAP. TUTUNAMAYANLAR'IN KİTABI OLDUĞU KADAR TUTUNABİLENLERİN DE KİTABI. YANİ KİTABI OKUYUP DA "KAFANIZIN NET OLDUĞU BİR ZAMANDA OKUYUN, BUNALIMA GİRERSİNİZ" TÜRÜNDEN YORUMLAR YANILTICI OLABİLİYOR. BU TÜR YORUMLAR YÜZÜNDEN BEN DE KİTABI OKUMAYI UZUNCA BİR SÜRE ERTELEDİM AMA OKUMAYA BAŞLAYINCA ASLINDA YANLIŞ YÖNLENDİRİLDİĞİMİ ANLADIM. ÇÜNKÜ KİTAPTA ÇOK KEYİFLİ VE EĞLENCELİ BÖLÜMLER DE VAR. ÖRNEĞİN DANDİNİ DANDİNİ DASTANA...KÖYLÜLERİN TARİHİ MEZAR TAŞLARINI SÖKÜP İNŞAAT YAPMALARI GİBİ BÖLÜMLER... İÇİNDE ABDÜLHAMİT DÖNEMİNİN ANLATILDIĞI KASVETLİ BİR RÜYA VE ROMANIN KAHRAMANININ BABASIYLA OLAN (YANİ OLMAYAN DA DİYEBİLİRİZ) İÇ BURKAN İLİŞKİSİ. ROMANIN EN İLGİNÇ YÖNÜ DE 40 SAYFA BOYUNCA NOKTA KULLANILMADAN NOKTALAMA İŞARETLERİ KOYULMUŞ OLAN UZUNCA BİR BÖLÜM. ÇOK ÇARPICI BİR KİTAP. TUTUNSUN, TUTUNMASIN HERKESİN MUTLAKA OKUMASI GEREKEN VE EMİNİM Kİ DE OKUYUNCA ÇOK SEVECEĞİ KALİTELİ VE DEĞİŞİK BİR KİTAP...

Hayattan çıkarı olmayanlar unutulacaklardır! ...” der Oğuz Atay...
Ne güzel söylemiş, anlayana! Hayattan beklediği çıkar, kuşkusuz maddiyat değil. *Her olayda kenara çekilenler, kendini saklayanlar, gerçektende kenarda kalacaklardır. Kimse onların varlığıyla tedirgin olmayacaktır. Gazetedeki ölüm ilanı bile, yedinci sayfadan verilecek, kimsenin gözüne çarpmayacaktır. Hayattan çıkarı olmayanların, ölümden de çıkarı olmayacaktır. Ölüm bile onların adlarını duyurmaya yetmeyecektir. Cennetteki muhallebicide bile garson onlarla ilgilenmeyecektir. Ağız tadıyla keşkül yiyemeden, masadan kalkacaklardır. Kendini beğenmişliğin cezasını, daha bu dünyada çekmeye başlayacaklardır. Duygu alışverişinden nasipleri olmayacaktır. Hayatlarıyla yanlış olanların, ölümleriyle doğru olmalarına imkan var mıdır? Bir şeyler yapın sizi hatırlatacak. Anıt mezarlarda güller, menekşeler biterken, sizin mezarınızı otlar bürümesin. Hayattan çıkarı olmamak, hem tanrının hem insanların gözünde affedilmez suçtur. “ Ben çıkarıma bakarım, ”diyeceksiniz, bunun için “ babamı bile tanımam” diyeceksiniz. Kimseyi tanımayacaksınız: Hele hayattan çıkarı olmayanları hiç! Ölürken bile delice hareket yapın sizleri hatırlatacak diyor Oğuz Atay.
Değerli yazarımızın, kitabını okuduktan sonra, etkilenmemek mümkün değil. Benimsediğim hayat felsefeme, birebir denk düşen fikirleri beni sürükledi. Bir kitabın, insanın hayata bakış açısını değiştirebileceğini gördüm. Siz de hayattan çıkarı olmayanlardansanız. Lütfen Oğuz Atay’ın “Tutunamayanlar” adlı kitabını okuyun.

"Tutunamayanlar" Oğuz Atay'ın okuduğum ilk kitabı ve tarzı çok hoşuma gitti. Çok kalın olması yüzünden aslında bir ara kitabı okumaya ara vermiştim. Yaklışık 400 sayfaya yakın bir kısmını okumuştum ama, geride bir o kadar daha vardı. Uzun bir aradan sonra en baştan tekrar başladım ve kitabı bitirdim. Atay'ın anlatımı, farklı teknikleri çok güzel. Hayal gücünü kullanarak anlattığı ilginç destanlar, masalsı hikâyeler romana ayrı bir hava katıyor. Şimdi şunu düşünüyorum; acaba televizyondaki bir dizide canladırılan (ismi Heredot Cevdet'ti yanlış bilmiyorsam) kahramanı çizenler bu kitaptan esinlenmişler midir? Dandini'nin hikayesi müthiş. Hem keyif veriyor, hem meraklandırıyor. Göktürkleri ve Kül Tigin'i anımsatıyor başka bir hikaye. Sonra yine hayalden gerçeğe dönüyorsunuz. Toplumsal buhranlarımızı dile getiren romanda insan kendini buluyor inanın. Siz de kendinizi Tutunamayangillerden hissediyorsanız bu kitabı mutlaka okuyunuz.

İnsanlık öldü...
Uzun kaçamaklardan sonra okuduğum ama neden bu kadar geç kaldığıma üzüldüğüm müthiş bir roman. Hayalle gerçekliğin, bilinçle bilinçdışının birbirine karıştığı anlar. Belki de gerçekliğin korkutucu yüzü. Hani bazen hayal bile etmekten korktuğun düşüncelerinin izdüşümü. Sıradanlığın her tarafımızı sarması gibi ve bunun farkındalığı. En önemlisi de insanlığın bu kadar insanlıktan uzaklaşması belki de. İnsanlık maskesi dışında bütün maskelerimizi kullanma hissi. Korkunç bişey değil mi?

Tutunamayanlar tutunabilenlerin ironisini anlatan bir başyapıt.İlk defa Oğuz Atayla bu kitap sayesinde tanıştım ve bir daha da peşini bırakmadım.Turgut sayesinde bizlerde "tutunanların"dünyasından kopuyor ve "tutunamayanların"dünyasına geçiyoruz.Bu tehlikeli yolculuğumuzda da yanımızda yol gösterinimiz oluyor ezelden beri tutunamayan Selim...
Tutunamayanlar iç,dış ve hayali monologlarla,ironilerle ve son yılların post-modern anlayışının tüm teknikleriyle süslü bir şaheser.Okunulması gereken bir başyapıt.Tutunamayanları okuduğunuzda tutunamayan olmadığınıza üzüleceksinizi.

Cumhuriyet yazınının YABAN ( Yakup Kadri ) dan sonraki en yetkin, özgün ve ironik insan, toplum eleştirisi.

Türk romanında 1950 öncesi, batılılaşma genel çehreyi oluştururken ,1950'den sonra Toplumcu gerçekçilik ve köy toplumculuğu romanın yönünü çizer olmuştur.İşte bu ortamda farklı duruşuyla Tutunamayanlar romanı ,romancılığımız açısından farklı, fakat gür bir sesdir.Yusuf Atılgan'ın Aylak Adam romanını saymazsak bireyin toplumsal bunalımını anlatan romanlar arasında Tutunamayanı birinci sırayı koymanın gerekliliğine inanıyorum.Türkiye'de Amerikanlaşma ile beraber bir sınıf olarak kesitleri netleşen ,Bujuvaziye bir karşı duruş olarak roman bir başkaldırıyı simgeler.Romanın intihar eden karekteri Selim Işık ,Burjuvazi içinde tutunamayan bir bireyin ruhi bunalımını zenginlikle yansıtır.Onun intiharını araştıran arkadaşı Turgut Özben de aslında toplumda Selim'den hiçbir farkı olmayan bir birey olduğunu anlar ve romanın sonunda o da meçhule karışır.Oğuz Atay kullandığı yeni anlatım teknikleriyle modernist Türk romanına güzel bir soluk getirmiştir.Bu romanı salık veririm.

Modernizmin Türk edebiyatında tavana vurduğu noktadır Tutunamayanlar. Türk roman tarihinin en önemli başyapıtlarından biri demiyeceğim; en önemli başyapıtı.
Romanın içinde geçen "cahildi ne bilsindi libidonun adını." dizesi bu romanın başkaldırışına basit bir örnek olarak gösterilebilinir. Freud'u eleştirir bu noktada romandaki anlatıcı. Disconnectus erectus cinsinin oluşturulması ise Tutunamayanların toplumdan tecritini ve başka şansları olmadığını; tutunamamalarının genlerinden gelen ve onların seçmediği özellikleri olduğunu ne kadar kısa ve öz anlatıyor.

Oğuz ATAY-TUTUNAMAYANLAR. "Ne anlatıyormuş?", "Olay neymiş?" diye sorarsanız size tam bir cevap veremem. Hala şaşkın ve karmakarışığım zaten kitapla ilgili. Sadece Selim ve Turgut'tan bahsedebilirim ki "tutunamamış" iki karakteridir bunlar romanın. Tutunamayan yalnızca onlar sanıyorsanız çok yanılıyorsunuz. Bu romanda okuyucu da tutunamıyor, o da tutunamayanlara katılıyor. Atay resmen okuyucuyla oyun oynuyor. Bir önceki sayfada okuyup ikna olduğunuz şeyi öylesine yalanlıyor ki bir sonrakinde, şaşkınlıkla bu sefer de buna ikna oluyorsunuz.
İtiraf etmeliyim ki ben öyle bir çırpıda okuyamadım, zorlandım kitabı okurken. İtiraf etmeliyim ki tam manasıyla bir yorum yapabilmek için bir kere daha okumaya ihtiyacım var. Tavsiye ederim, siz de okuyun. Gerekirse bir kere daha okuyun!
Buna değer...

kullandığı üslup sayesinde tutunabilen bir kitap.kurgusu çok çekici olmamakla birlikte,gündelik hayata ve ruhsal sorunlara değişik bir bakış açısı kazandırmış.ağır bir kitap

sayfaları çevirirken hayatınızın bir bölümü
geçiyor olacak, bir sonraki sayfaya geçmek için düşüncelerim ve gözlerim daha hızlı olsa diyecek; hızlandıkça, son sürat giden bir arabanın direksiyonuna yapışır gibi yapışacak, düşüncelerin altüst olana dek gidecek ve sen de göreceksin! yok olmak, boşluk; bundan sonra herşey yeniden başlayacak (senin için) hiç bir şey eskisi gibi olmayacak çünkü var olmayacak!

ey bu kitabı ve sayfayı ziyaret eden arkadaş!
buralara gelebildiğine göre edebiyatla alakadarsın ve eğer hala bu kitabı okumadıysan derhal oku. eminim okuduktan sonra her sene yeniden okuyacaksın. hayata ve diğer insanlara karşı kendini koruma yöntemi geliştiren, hayat yaşanılır olmaktan çıktığı zaman hayatı yaşanılır veya hiç olmazsa katlanılır kılmak için oyunlara başvuran, ama oyunların çekiciliği karşısında oyunları ciddiye alıp hayatı boşlayan insanların öyküsü. hayata dayanabilecek güçte olanlar, oyunlara sığınanlar... içinde ikinci bir selim büyüten ama ne içindeki selim'e ne de yaşayan selim'e tutunabilen, oynadığı oyunu feci bir sonla bitiren bir adam. hepimiz yaşantılarımızdan bir oyun çıkartabiliriz.
ve bu kitap, emin olun bakış açınızı değiştirecek. fiyatına bakmayın. inanın ki değer
iyi okumalar...

Tek kelimeyle "Mükemmel" bir roman. Romanın konusu Turgut Özben adındaki bir mühendisin, intihar etmiş arkadaşı Selim'in intihar motifini araştırmak için yaptığı görüşmeler ve burada yaşadığı olaylardan sonra İstanbul'dan bir iş takibi için Ankara'ya gitmek üzere ayrılıp bir daha geri dönmeyişi şeklinde özetlenebilir. Romandaki anlatıcı figürün Turgut Özben'in notlarını düzenleyen kişi olduğunu görüyoruz. Yazarın eleştirici, hicivci ve alaycı anlatım tutumuda gözden kaçmıyor. Ayrıca yazar ruh tahlilleride mükemmel. Kitabı bitirdikten sonra düşünmeden edemiyecek ve Selim ve Turgut'un uzaklarda değil, çok yakında, yanıbaşımızda olduğunu göreceksiniz.

Tutunamayanlar, Türk romanları arasında çok farklı bir üsluba ve çok özel bir yere sahip.Toplumdaki aksaklıkları ve gariplikleri iki tutunamayan (disconnectus erectus) Turgut ve Selim’in hayatlarını anlatarak dile getirmiş Oğuz Atay.
Kitabın başkahramanı Selim çok okuyan, çok düşünen her şeyin kendi istediği gibi olmasını bekleyen,biraz içe kapanık ama herşeyden önce çok farklı bir tip, farklı bir şahsiyet. Selim sonunda kendisini ve etrafındaki herkesi, en önemlisi hayatı gereksiz görmeye başlayıp intihar eder.(Not:Kitap Selim’in intiharı ile başlıyor) Son zamanlarında günlüğüne yazdıklarından ağır bir bunalımda olduğu anlaşılıyor.
Turgut ise Selim’in sınıf arkadaşıdır ve onun değerini ölümünden sonra iyice anlar.Zaman geçtikçe de Selim’im yaptıklarını düşünerek kendisini sorgular ve sonuçta ona hak verir.
Özellikle ruhsal tahlillerde yazar çok başarılı.Selim gibi Oğuz Atay da anlaşılan çok okuyan, geniş kültüre sahip birisi.Bu özellikleri kitapta rahatlıkla hissediliyor.
Genelde akıcı bir dille yazılmış ve insanı hiç sıkmayan bir kitap. Benim sadece Günseli’nin Selim’i anlattığı kısımları hoşuma gitmedi.Kitabın hacminden korkmaya gerek yok sadece biraz sabır gerekli.Farklı tarzda bir yerli roman okumak isteyen herkese tavsiye ederim.

"Tutunamayanlar"ın en önemli özelliği, anlatılan olayların hepimizin yaşamından birebir kesitler sunması. Kitabı üstün kılan bizi başka dünyalara götürmesi değil, tam aksine bizi kendi iç dünyamıza taşıyarak hayatı sorgulatması. Bugün bile bu kitabın sıkça konuşulması da sanırım bu yüzden...

Hayatta kazandıklarımız nedir diye düşünün biraz ve ondan sonra bunların ne işe yaradığını.Hemen ardından bu kazandıklarımızı gerçekten kazandık mı diye düşünün.Amaçlarımızı,hayatı algılayışımızı,aldıklarımızı ve verdiklerimizi.Neden deyin kendinize,ne anlamı olabileceği üzerine düşünün yaşamımızın.Sonra sonuçlarına bakın.Ne kadar acıklı değil mi?Bir şeyi kazandığınız anda onu kaybettiniz demektir.Çünkü o saatten sonra onu kazanma isteğinizi kaybetmişsiniz demektir.Bu kadar basit bir denklem işte ama bir o kadar da ağır.İşte TUTUNAMAYANLAR bütün bu sorulara hiç de hoşunuza gitmeyecek ama gerçek olan yanıtları veriyor.Ve bu kitabı okuduktan sonra siz de tıpkı benim gibi hayatı eskisi gibi yaşayabilmek için mücadele vereceksiniz.Unutmak isteyeceksiniz kitabı okurken şahit olduklarınızı.Belki kitabı kaldırıp atacaksınız,belki de yakacaksınız.Ama bütün bunları hiç yapmayın paranıza yazık,çünkü sonunda onu umutsuzca başucu kitabı yapacaksınız.