Tutunamayanlar / Bütün Eserleri 1 Hakkındaki Yorumlar

Daha ilk sayfadan sizi alıp insan zihninde bir yolculuğa çıkaran nadide eserlerden biri...

Kitap okuyup anladığın dışında psikanalitik olarakta derin bir kitap.

Neden bu zamana kadar okumamışım diyeceksiniz. Tabi yanınıza bol miktarda sabır alın ama asla kitabı yarım bırakmayın.

Türk edebiyatının baş yapıtı. Mükemmel bir kitap.Bence mutlaka okunmalı...

Bu hem çok zevkli, hemde çok sıkıcı olabilir. Çünkü bu kitaptan zevk almak için anlamak, anlamak içinde bu kitap gibi kitaptaki hikaye gibi bir hayata sahip olmak gerekir. Tabi birde şu var bu kitabı okuduktan sonra bu kitap gibi bir yaşantıya sahip olabilirsiniz.

kitabı okurken konunun dağılmaması adına iyi adapte olmak gerekiyor.

cok agir bir kitap ama okumaya deger.oguz atay gerçekten çok iyi bir yazar ve herkesin kütüphanesinde kitaplari olmali diye düşünüyorum. severek okudum tutunamayanlarida..

İlk okuma denemem üniversite yıllarına denk gelmekte. O ara okuyamamış yarım bırakmıştım. Kitapyurdu'nda puan karşılığı satışta olduğunu görünce hemen sipariş verdim ve okumaya başladım.
Atay bu eserde senden, benden yani biz Tutunamayan ama öyle görünmeye çalışan insanlardan bahsetmekte. Yer yer döneminin ilginç olaylarını mizahi bir dille anlatmakta ve eleştirmektedir. Zor bir kitap evet ama okuyucuyu derinden etkileyebiliyor.
Ayrıca Kitapyurdu sitesine teşekkür ederim böyle bir eseri puan kataloğuna eklediği için.

Zor, çok zor bir kitap. Yer yer insana nereden elime aldım bu kitabı dedirten, yer yer de satırların arasında kendini kaybettirip yeniden bulduran bir yapıt. Okuduğum en güzel kitap mıydı? Değil tabii ki. Ama en zor kitaplardan biriydi kesinlikle...

kitabı ansiklopedi gibi gittiğim her yerde taşırdım ve gören herkes -özellikle edebiyatçı taifesi- " bakalım romanı bitiren ender kişilerden biri olacak mısın?" derdi. sonuçta bitirdim... şunu söyleyebilirim ki eminim herkes özellikle adını sosyal medyadaki alıntılardan duyduktan sonra okumaya heves etmiştir fakat bir müddet sonra elinden bırakmıştır. evet kolay okunan bir kitap değil, zaten bu, tutunamayanların romanı... mutluyken değil, mutsuzken sizi sarar ancak

Nedense eksik kalır bu kitap için. İnsanın içindeki boşluğun gittikçe büyümesi ve sonunda kendini de içine almasıdır bu kitapta anlatılar benim için. Okunması zor, geniş vakit isteyen ama başlayınca kolay kolay bırakamayacağınız bir kitap. Hayatınızın kitabı olmaya aday.

Sabırla devam edilmesi gereken bir kitap. Ama gerçekten okunması da gerekiyor. Kitap hakkında yorum yapmak bana düşmez zira Olric benden çok çok daha fazlasını sayfalar arasında sizlere söyler. Kesinlikle ve şiddetle tavsiye ederim.

Ne bir hikaye, ne bir roman, üçüncü bir tür, garip, yazarın manifestosu gibi, lakin kesinlikle okunacak bir kitap.

Türk edebiyat tarihinin şaheserlerinden. Okurken bulunduğunuz dünyayı yukarıdan izlediğiniz ve yazarın tespitlerinin kitap yazıldıktan onlarca yıl sonra bile halen varlığını sürdürdüğünü gördüğünüz bir kitap. Yıllar önce okuduğum bu kitabı halen elime alıp sayfaları arasında gezinirim. Halen bazı cümleleri ilk kez okurmuş gibi hissederim kendimi. Muhteşem bir toplum hicvi.

Kitaptaki vurucu cümlelerden ve tespitlerden bir tanesi aklıma gelir arada:
"hayatlarıyla yanlış olanların ölümleriyle doğru olmalarına imkan var mıdır?"

Abartıldığı kadar güzel bir kitap olmadığını üzülerek söylüyorum. Maalesef beni içine almayan, bitiremediğim bir kitap. Büyük bir sabırla okudum ama çok ağır ilerliyor ve bu durumda beni sıktı. Alırken beklentinizi düşük tutun ve bir kez daha düşünün derim.

oğuz atayın tutunamayanlar romanı yazarın içine düştüğü modernizm kuyusundan attığı çığlıklarıdır.

Anladım ki 1970 lerin tutunamayanları hiç değişmemiş. Mühendis olmak istemeyen bir mühendis olarak en etkilendiğim kitaptı. Eğer almak için eleştrileri kontrol ediyorsanız okumamakta çok geç kalmışsınız derim. İnsanın yüzleşemediği içyüzünü, kendinizi bulacaksınız. Sizi sizden daha iyi tanıdığını göreceksiniz.

''herkes'' ile uyuşamadığım bir kitap daha okumaya başladım yarısına kadar getirdim ve bıraktım tutunamadım :)

Okuyali tam 14 sene gecmis ama ben yasadigim her an kitaba dair satir aralarina rastliyorum.. dunya ne garip yer bu kitap ne garip bir..selim ışık, anlatilmadan anlasilmaya aşık....

Okumak için sabır gerektiren bir kitap, ancak bu sabrı gösterenler kitap bitince kendilerine gizli iki arkadaş ediniyor. Selim Işık ve Turgut Özben.,. Yalnızlık, insanın ruh hali bu kadar güzel anlatılamaz...

bi ara iyi reklami yapilmisti sosyal medya da.. buna guvenerek aldim bitirinceye kadar canim cikti..

Bu kitabın üzerinde ne kadar düşünüldüğünü çok merak ediyorum. İlk çıktığı dönemlerde o kadar sevilmese de edebiyatımızın birçok açıdan başını çeken kitaplardan biri. Oğuz Atay'ın diğer kitaplarında olduğu gibi bilinçaltında yolculuğa hazır olmak gerekiyor. Her cümle üzerinde düşünülmeye zorluyor sizi. Oğuz Atay büyük bir yazar.

Kitabı anlamak ve sindirmek için dimağınızda belli bir okuma zevkinin oluşması şart bence. Kolay anlaşılmıyor gibi görünse de sindire sindire okunduğunda hayran kalmamak elde değil . Kitaptaki bazı cümlelere yeniden roman yazılabilecek derinlikte zira . Modernist eserin bizde zirvesi kabul edilmesi boşuna değil . Anlatım tekniklerinin bol bol kullanıldığı aslına bakılırsa 3 kahramanın da tek bir kişiyi temsil ettiği biraz kaba bir tabirle baba kitaplardan . Ölmeden önce mutlaka okunulması gerekenlerden ...

Tutunamayanları okumadan önce Dostoyevski Kafka,J.Paul Sartre nin romanlarından okumalı ve varoluşçuluk akımı biraz araştırılmalı. Zor bir roman çünkü Türkiye'de böyle yazılmış bir roman yok James Joyce'un ULYSESS romanı ayarında yani üzerinde emek isteyen dikkatli okunması gereken felsefi bir roman.

oğuz atay'ın modernizmin görkemli bir sunumudur. kimileyin az okumuş, sözde entelektüel ebeveynler, bu romanı okumaya heveslenen çocuklarına mani olurlar, daha sonra oku diye. çocuğun dimağı zehirlenmesin, yoldan çıkmasın, kariyere doğru atılacak adımların en hassas dilimlerini içeren şu zaman diliminde sürüden dışarı kaymasın isterler. tutunamayanlar oysa tam tersidir, bir loser edebiyatı değil, bir başaran insan olma yapıtıdır.

ha bir de genelevdeki oturak alemi sahnesi ve hemen kendisini takip eden küçük burjuva evinde aile kahvaltısı selim ileri tarafından türk romanının zirvesi olarak kabul edilir.

Oğuz Atay'ın genelde sıkıcı olduğu söylenen ve her şeyi eleştirmesinin eleştirildiği bu kitap hakkında çok açık birkaç cümle kurabilirim : Dilinin o kadar ağır olduğunu düşünmüyorum.(İlahi Komedya'yı bir okumayı denesin,ağır diyenler.) Felsefesi eleştirmek üzerine olan bir romanı her şeyi eleştiriyor diyerek eleştirmek de çok mantıklı değildir diye düşünüyorum.Velhasıl kelam bence kesinlikle okunmalı.

Bu romana kötü diyenlere kötü bir şeyler demek haksızlık olmaz. Bu kitaba kötü demek Oğuz Atay'a haksızlık değil de nedir? Sen Türk Edebiyatının en iyi romanını yaz ancak halen o roman anlaşılmasın. Halen ''beş kuruşluk romanlar'' okusun millet. Oğuz Atay her şeye rağmen yazdı. Eğer romanı anlamamışsan kötü yorumunu ne yapıyorsun ? Senin bu romana kötü demen için romanı anlaman lazım. Kötüymüş. o ZAMAN Hadi gidin mantolu, aşklı meşkli kitaplar okuyun. SiZLER VAR OLDUĞUNUZ SÜRECE YOK GİBİ GÖRÜNEN VARI ANLATMAYI GÖREV SAYAN AZIMSANMAYACAK KADAR GÜÇLÜ EDEBİYATÇI BİR GRUP KARŞINIZDA DİKİLECEK HER ZAMAN !

Kitabı bitirmek için kendimi çok zorladım ve sonunda bitirebildim. Tutunamayanlar ismiyle müsemma bir kitap. Kitabı okurken çoğu zaman anlatılan yoğun ve kasvetli psikolojik tahliller sizi karamsarlığa itebiliyor ama aynı zamanda bakış açınızı da etkileyip dikkatinizi çekiyor... Alanında farklı bir yapıt olduğu için tavsiye ediyorum.

Tam bir sanat eseri. Üzerinde yüzyıllarca düşünülesi bir kitap. İnsanın hayat felsefesini tamamıyla yörüngesinden çıkarıyor. Bizleri bambaşka tasavvurlara sürükleyip, hayal dünyamızda yeni bir çığır açıyor. Herkesin okumasını ve hayatında işleve koymasını tavsiye ederim...

bu kitabı halen okumaktayım yer yer çok sıkılıyorum ama yazarın edebiyatı muhteşem kitapta farklı farklı enteresan konulara değiniyor bu da yazarın çok bilgili olduğunu gösteriyor umarım kitabı bitirebilirim :)

Türk edebiyatının tartışılmaz en iyi kitabı. Dil, üslup, kurgu. Kusursuz .Tutunamayanlara berbat diyenler de oldu zamanında. Her aklına estiğini yazmış diyenler de oldu. Bunlar postmodernizmin kıyısından geçmemiş cahil kişilerdi. Bu cahillik ne yazık ki hiçbir zaman bitmeyecek. Halen berbat diyenler var. Bu kişiler Tutunamayanları anlamamış ve Türk edebiyatının en iyi romanı olduğundan da habersizdir. Kısacası, dünya çapında bir roman yazıldı o da ülke insanına fazla geldi. Yazık!Anladım ki 1970 lerin tutunamayanları hiç değişmemiş. Mühendis olmak istemeyen bir mühendis olarak en etkilendiğim kitaptı. Eğer almak için eleştrileri kontrol ediyorsanız okumamakta çok geç kalmışsınız derim. İnsanın yüzleşemediği içyüzünü, kendinizi bulacaksınız. Sizi sizden daha iyi tanıdığını göreceksiniz.

Şimdi başladım sanırım sabaha yarılarım :)

aldığım okumaya başladığım bir kitabı maksimum 2 haftada bitiren ben bu kitapta kendim olmaktan çıktım. 6 ayı geçkin etrafımda, ara ara alıp okuyup tekrar bırakıyorum. üstüne çok kitap bitirdim. ne yazmış bu adam böyle deyip daraldığımda, kendimden çok şey buldum okumaya devam ettim, beğendim.

kalınca bir kitap. ara ara elimden bıraktım. ama istikrarla devam ediyorum. günün her anında okunmuyo bence. gerçekten tutunamayanlar zamanı diye bi şey var. özellikle başucu kitabı diyebilirim

edebiyat hocalarım olmasaydı içindeki simgeleri anlamaya zorlanacaktım. üzerinde düşünülmüş, kurgu içinde kurgu yaratılmış derin bir kitap. okumanızı tavsiye ederim.

elime aldigim her kitabi bitirerek birakmisimdir. ancak bu kitabi ojumak icin ciddi konsantre olmak ve hazmederek okumak gerekiyor.sikildiginiz anda birakip tekrar elinize aldiginizda yeni baslar gibi bir heyecanla okumak zevk verici olabilir.

Bana göre klasik olmayı hakeden bir eser. Yorumlarda noktalama işaretlerinin olmaması eleştirimiş. Bu bir teknik. Muhtelemen yazar Günseli'nin anlatımlarındaki coşkunluğu veya kendinden geçmişliği bu şekilde göstermek istemiştir... güzel zevkle okuduğum bir eser.

Kitabı bir okuyuşta çok okuyarak değil de azar azar okudum ve o dünyada yaşar gibi oldum bir nevi, Selim arkadaşım , Turgut dostum gibi oldu, bakış açıları ve yalnızlıkları içime oturdu, ''inanılmaz'' dediğim tespitler ve kendimi romanın direkt parçası hissettiğim anlar oldu, açıkçası kitapta mizah , zeka ürünü fantastik yaklaşım, realizm, ironizm , natüralizm .. her şey var. Kesinlikle okunmalı ama tutunanların o kadar da etkilenerek okuayacağını garanti edemem. Biraz kaybeden, geride başlayan, gri alanlarda takılan, aşağı tırmanan, uçuruma yaklaşmış olan, biraz asi, biraz günahkar, biraz yola çıkmaktan çekinmeyen insanlar çok farklı şeyler hissedeceklerdir...

Kimin konuştuğunu anlamak için yoğun bir çaba göstermeniz gerekiyor. ama tahliller mükemmel ötesi. sıradışı bir anlatım.okunması gereken orijinal bir kitap.

kitabı ve yazarı anlamayan arkadaşları anlıyorum. noktalamasız cümleler, yazara has kelimeler yazarın özgünlüğünü gösteriyor. ayrıca kitap ince bir mizahla yazılmış , eğer yazarın frekansına giremezseniz kitap size sıkıcı gelebilir.

Oğuz Atay'ın bu eseri başka bir kitap evinden edinmiştim lakin burada fiyatı çok daha makul. Oğuz Atay serisi okunmalıdır, baştan sona. Diziler ile popüler olmasına bakmayın Türkiye' de sadece hak ettiği yeri bulamamıştır.

Gerçekten sarsıcı ve okuduktan sonra asla hafızalardan çıkmayacak bir kitap. Hani bazı kitapların bazı sözleri asla unutulmaz ya, işte tutunamayanlarda o unutulmaz sözlerden oldukça fazla var. Öyle hemen başlayıp bir kaç günde bitirilebilecek bir roman değil kesinlikle. Bir kaç hafta belki bir kaç ay baş ucunuzda tatlı bir misafir olarak bulunmasını göze alacaksınız. Ama buna değecek. Özellikle de Olric karakteri artık tüm hayatınız boyunca gülümseyerek hatırlayacağınız bir anı olacak. Kalın bir kitap. Numaralandırılmış bablarıyla asla bitmeyecekmiş gibi görünebilir. Ama bittiğinde hüzne kapılmamak elde değil.

Hakkında yazılan tüm yazılar, tüm yorumlar havada kalır. Alman edebiyatı için Kafka ne ise Türk edebiyatı için de Oğuz Atay odur. Bu kitaba dair en üzücü şey, onu okuyan herkesin bir şey anladığını zannetmesi, ve eline alan herkesin yarıda bırakıp, facebook'ta Olric'le başlayan cümleler kurmasıdır. Bu da gösteriyor ki, bu kitap Türk edebiyatının başyapıtıdır, kitap değil de satır araları okunursa çok şey katacağı su götürmez bir gerçektir.

postmodern edebiyatın türkiye'deki en iyi örneği olan bu kitabı entelektüel birikimini arttırmak isteyen herkese tavsiye ederim.

bu kitap sessiz ve evin bir köşesinde okunası bir kitap olaylar arasında geçişler çok fazla ipin ucunu bir kaçırırsanız toparlayamıyorsunuz ve kitap sıkıcı gelebiliyor.ben 3 defa baştan başladım sonuncu okumamda kitap anlamlı geldi ve beğendim.okuyucuyu yoran şey hikayedeki ve olaylar arasında geçişler ama yazar bunu ustaca yapmış belli bir nizam var.

uzun zamandır okumak istediğim ancak hep ertelediğim ve bitirdiğimde'neden daha önce okumadım ki?' dediğim kitaplardan biri. başlarında oldukça sıkıldım ve aylar süreceğini sandım 3 hafta gibi bir sürede bitirdim.okudukça merak ettim.yazar benimle konuşuyor gibiydi,okuyucuyla bütünleşebilen nadir eserlerden biri.
ortalarda bir bölümden sıkılmıştım hani sayfalarca noktalama işareti kullanılmayan kısımdan,okudukça bu kısım ne zaman bitecek diye düşündüm.bitti ve ilerledikçe hayata bakış açımda önemli değişikler sağladı.umursarken bir yandan umursamamayı öğrenmek gibi..

herkes bilir bu kitabı. okuduğunuzda şimdiye kadar okuduğunuz kitaplardan farklı bir duygu hissedeceksiniz. sonrada neden yazar tam olarak her şeyi anlatmamış diye hayıflanacak kitap bitince de üzüleceksiniz.

Okuması en zor kitaptı benim için. Edebiyat eseri sevenlerin kaçırmaması gereken bir eser. tavsiye ederim.

Sıkıla sıkıla okuyarak sayfa 412. sayfaya kadar geldim. Ve düşündüm buraya kadar aklında ne kaldı diye... Ve gördüm ki bölük pörçük sahnelerden başka aklımda kalan bir şey yok. Oysa okunması gereken bir kitap olarak almıştım elime. İlk başlarda kendimi sorumlu tuttum bu sıkıntıdan ve ben anlamıyorum dedim. Öyle ya, onca övgü almış bir kitap nasıl olurdu da beni bu denli sıkar, haz vermez ve anlaşılmaz olurdu. Sonra sorular diziliverdi önüme. Anlama kabiliyetim mi kıttı acaba? Yoksa okur olarak bir seviyede mi olmak gerekiyordu?..
412. sayfaya bunlardan başka bir düşündüğüm yok kitapla ilgili. 412. sayfadan sonrası içinse bir şey diyemem. Hani ola ki bundan sonraki sayfaları okuduktan sonra iyiki okumuşum bu kitabı diyecek olurum.
Yazarın ölmüş olması (Allah rahmet eylesin) böylesi bir yorum yazdığımdan dolayı ruhuma sıkıntı veriyor lakin bunları da yazmasam dayanamazdım.
Kitabı okuyup da anlayan ve bir şahaser olarak gören arkadaşları da tebrik ediyorum,..

"Başkalarınin hatalarını silmeye çalıştım.mürekkepli kalemle yazmışlar oysa..Ben kurşun kalem silgisiydim,azaldığimla kaldım"gerçekten acı,özlem,çaresizlik ve yalnizlik üzerine tüm edebiyatseverlerin okuması gereken bir eser..Edebiyat nasıl ki okuyanın ruhuna dokunur kelimelerle,işte bu kitap da böyle.