Tutunamayanlar / Bütün Eserleri 1 Hakkındaki Yorumlar

Oğuz Atay'ın anlatımındaki ustalığı ve okura söyleyecek önemli sözleri ve tüm değerlere ve sisteme yönelik yapacağı önemli eleştiriler olması bakımından eseri değerli buluyorum. kalın bir kitap olmasına rağmen keyif alarak ve bir çırpıda okudum.

zaman zaman insanı sıksada çok güzel bir kitap.. şiddetle tavsiye ederim..

başucu kitabım işte: türk edebiyatının tüm sıralamalarda 1. romanı bence ve dünya edebiyatının 20.yy' lı en çok etkileyen yazarı dostoyevski ile eşdeğer bir yazar ve kitap. ayrıca tam anlamak için bir altyapının olması lazım. felsefe,din, edebiyat,tarih vb. alanlarda aza çok bir birikim olmadan romanın gerçek "ironi"sini ve tadını almak biraz zor....atay: "dostoyevski okumamış bir kadınla evlenemem" demiş,işte atay' da öyle....

Defalarca bırakmak istedim ama bir kitaba başladıktan sonra yarıda bırakmayı sevmediğimden devam ettim. Kesinlikle bir kere okumakla tadına varabileceğiniz bir kitap değil. Popüler romanlar gibi kolay da okunamıyor. Kitabı elinize aldığınızda tüm dikkatiniz onda olmalı ve başka hiçbir şey düşünmemelisiniz.. Yoksa karışık yapısının da katkısıyla aynı sayfayı tekrar okumak zorunda kalabilirsiniz.. Ama her şeye rağmen çok güzel ve etkileyici.. Okumayı gerçekten ciddiye alanlara tavsiye edebileceğim bir kitap.. Yoksa aldığınıza pişman olabilirsiniz..

eğer bu romanla ilgileniyor ve okumayı planlıyorsanız, bütün planlarınızı iptal edip kendinizi kampa almalısınız. zira, bana göre yolda, otobüste veya günün herhangi bir yerinde açıp beş on sayfa okunacak bir eser değildir.bir de okumaya başlamadan önce daha önce okuduğunuz bütün roman kurgularını kafanızdan silmelisiniz çünkü, bu eserde kurgu bildiğinizden çok farklı. tutunamayanlar aynı zamanda insanın başını döndürecek seviyede bir olay örgüsüyle yazılmış bir eser. romanı uzun süreye yayarak OKUMAMANIZ şiddetle tavsiye olunur.

oğuz atay'ın karakter yaratmaktaki ustalığını görüyoruz.selim ışık kitap bittikten sonra da bizim buralarda yaşamaya devam ediyor.atay zekası ve mizah gücüyle baş yapı yaratmış

Oğuz Atay'ın bu kitabı yazıp da anlaşılamayınca günlüğünde sitemlere mazhar olan bir kitap.onun değerini yazın tekniğini ve değerini biz yıllar sonra anlamaktayız.Romanın içinde ulysses e benzerlikler onun tekniğine yaklaşma çabaları, postmodernist yazının güzel örneklerinden birini verdi bu eserle bizlere oğuz atay.çoğu kişi doğrudur bu kitabı kolay bir şekilde bitiremez bitirmek için önce buna benzer yazınlara okumak lazım çünkü geleneksel romanlara daha doğrusu bir olay olup onun izinde giden romanlara benzemez.Oğuz atay'ın da dediği gibi ''bu kitap ne ciddi kavgaların,ne büyük ve yaygın sıkıntıların,ne de ezilen insanların romanıdır;bu kitap,mustarip bir ruhun iç çekişlerinin romanıdır.''daha fazla söze gerek yok sanırım...

Türk edebiyatının başyapıtlarından biri olduğu tartışma götürmeyen bu kitap kesinlikle arşivinizde bulunması, okunması gereken bir eser. Oğuz Atay'la bu kitapla tanıştım ve serinin diğer kitaplarını da mutlaka okumam gerektiğini düşündum.Muthiş ve kendine has anlatım tarzıyla hikayenin gizemi birleştiğinde kendinizi başka bir dünyada bulacaksınız.
kitabın bir bölümünde (tahminen) 40 sayfa kadar noktalama işaretleri kullanılmadan yazılan bölümde biraz gerildiğimi de eklemek isterim...

Dağınık, kurgusuz bir roman...
Bize ne kadar da benziyor böyle... biz de hep dağınık ve kurgusuz yaşarız öyle değil mi?

Okurken "artık bitsin dediğim" ama bittikten sonra üzüldüğüm, harika bir roman. Alaycı dili çok hoş...

Bir uyarı, ara verirsen bitmez... Başlandı mı mutlaka bitmeli. Şıpsevdi okuyuculara şiddetle tavsiye edilmiyor...

Tez çalışması olarak incelediğim kitaplardan biriydi bu. Teknik açıdan iyi ama konu ve anlatım olarak o kadar dağınık, yorucu ve anlaşılmaz ki...Bir de bunun üzerine bu kadar uzun olunca varın nasıl bir sıkıntı çektiğimi siz düşünün. Tutunamayanların içinde yazarın kendisi 'tutunanlar bu eseri anlayamaz' türünden laflar edince 'kral çıplak' misali çoğu kimse kitabın kötü olduğunu yazamıyor. Romanın tamamı bilinç akımıyla yazılmaz efendim. Bilinç akımının yabancı ustaları da böyle yapmaz. 100 sayfaya yakın, noktalamasız bilinç akışı örneğini ilk bu kitapta gördüm. Tamamen saçmalamaya varmış nerdeyse. Kitabı okuyanlar bir özet çıkarmayı denesin bakalım beş sayfayı geçebiliyorlar mı? geçemezler çünkü kitapta olay yok. Selim tutunamamış ama kendi saflığından. Roman boyunca adama kimse birşey yapmıyorlar ki. Turgut desen ondan beter.
Psikolojik roman dediğin kısa tutulur ki okuyucu daralmasın. Bu kitabı beğenmeyenlerin 'hayata tutunan' değil de 'romandan zevk almayı bilen' diye vasıflandırılması daha mantıklı bir yaklaşım olur bence. Bu romana güzel dersek en azından son dönemde yetiştirdiğim nitelikli postmodernistlerin eserlerine ne diyeceğiz merak ediyorum.

Tutunamadım ama unutmayacağım kesin. Kitap bir türlü beni içine alamadı öyle de bitti Çok sıkıldım, çok.

içerikten çok sözetmek istemiyorum,ama bu kahramanları tanıdıktan sonra unutamayacaksınız.Günseli'ye aşıkolacaksınız belki,belki selim'e.Ve turgut,bana göre kitabın ana karakteri selim değil de o belki... başta biraz yadırgayacaksınız belki,ama sonra anlayacaksınız onu.Belki de biri canınızı sıktığında dönüp sessizce "gidelim olric" diyeceksiniz artık:)

Okuyunca etkileyen bir kitap diye methini duydum.Bakalım bitirince aynı şeyleri ben de düşünebilecekmiyim.

kesinlikle okunması gereken bir kitap..
anlatımındaki yalınlığı ve etkileyiciliğiyle 1,5 haftada bitirilen, ama keşke bir bu kadar daha devamı olsaydı dedirten muhteşem eser.

arkadasta gördüm heemen almam gerektigini düsündüm iyi ki de almısım super kitap

Herkesin kendinden birşey bulabileceği insanı uzun süreli etkileyen bir kitap

sıkılgan, her şeyi dert edinen, hayata gözlemci muvaffakiyete özlemci, suçluluk duygusunu üzerinden atamamış, hayata anlam verememiş, topluma yabancı kalmış insanların hikayesedir tutunamayanlar. joseph k.'nın, ivan karamazov'un, raskolnikov'un türk verisiyonudur selim ışık. tutunamayanlar varoluşçuluğun türkiye şubesidir.

sayfalar boyu noktasız virgülsüz cümleler sıralanmış..birkaç kelime boşluk bırakılmadan yazılıyor arada bir..önce aralarını bulup okuyorsanız da sonra direk atlıyorsunuz buraları..nasıl bu kadar ünlendi..tutuldu anlamıyorum..bir yığın hayal,kelime,cümle..birbiriyle ilgisini kurmanız zor bunların..bütünlük hiç yok..tutarlılık yok..sıkıla sıkıla okuyorsunuz..kimseye tavsiye etmem..

Edebiyat sevdalılarına ve hayatla kavgası olan herkese tanıdık gelecek şeyler anlatıyor Oğuz Atay. Evet dağınık. Aynı hayat gibi. Ama sıradanın içinde ve tam onun karşısında duruyor. Bu kadar tat alarak okuduğum çok az kitap oldu.

tutunamayanların okuyucu kitlesinden daha fazla sayıda yarıda bırakan kitlesi vardır. türk okurunun en sevmediği eserler genellikle "tuğla" diye tanımladığı kalın kitaplar. fakat bu kitaplar sabrı getiriyor yazardan okura. aynı zamanda söylenmesi gereken ne varsa oğuz atay'ın o şümullu lisanıyle okur biltekmil anlıyor. bitirenler, yarıda bırakanlara hata etmişsiniz derseler, haksız sayılmayacaklardır.

İnsanlar bu kitabı ya hastalık derecesinde severler ya da bu kitaptan nefret ederler. Nedense ortası yoktur. Ben sevenlerdenim. Dört kere okudum, hatmetmek istercesine... Tadına doyulmaz bir kitap. İyi ki yazmışsın OĞUZCUĞUM ATAY!(Cennetteki muhallebicide görüşürüz.)

'Bir yerde söz biter ve iki kişi kendini tekrarlamaya başlar.Yeni başlayan ilişkiler bile eskir böylece.'(s.246)
Bunun gibi sayfa nosunu bile ezbere bildiğim birçok sayfası olan felsefe, tarih, sosyoloji, psikoloji kitaplarını hepsini içinde barındıran ama barındırmak için gayret sarfetmeyen, sarfetmesi için de kimsenin beklentisinin olmadığı, olsa bile bunu kimsenin takmayacağı, hele Oğuz ATAY gibi bir üstadın hiç takmayacağı, kaybetmenin ve tutunamamayı hiç bu kadar güzel ve acıklı, trajedi, dram tadında başka hiç bir kalemin ve yüreğin veremeyeceği, Kuran gibi, kutsal kitap gibi yüksekçe bir yerde asılı durması gereken ve yılda en az bir kere hatmedilmesi gereken ve hatmettikten sonra mümkünse on beş gün kimseyle konuşulmayıp sadece Selim Işık'ı düşünerek günler ve gecelerin geçirilmesi ve 'Bat dünya bat.Canım Selim! Sebep olanların gözü kör olsun! ' deyip inzivaya çeinilmesi gereken kitap...Canım Selim...Canım Oğuz ATAY..sebep olanların gözü kör olsun! ..

Kitabı bitirdiğimde derin bir ohhhh çektim. Hayır kalın olduğu için değildi bu , evet güzel bir eser çıkmış ortaya ama ben okurken her sayfada biraz daha karamsarlaştığımı hissettim.

Tutunamayanlar gerçekden alışılmışı dışında çok farklı bir şekilde yazılmış.Ben kitabı okurken bazen Dosteyevski'yi,bazen Kafka'yı bazende Tolstoy'u gördüm satırlarda.Bazı yerleri anmakta güçlük çektiğim oldu bazı yerde ise tam kendimi buldum.Bazende arkadaşlarımı.Türk edebiyatı içinde okuduğum en farklı en iyi romanlardan bir tanesi.Okumak isteyenler tavsiyem bu kitap için kendilerini gerçekden hazır hissettikden sonra okumaları.Yoksa sıkıcı hatta birazda ağır gelebilir.

Yıllardır hep almak okumak istediğim ama belki de adının karamsarlığından dolayı hep kaçındığım kitapla sayenizde tanıştım. Elimden düşürmez geceleri uyumaz oldum. Bir solukta sayfalar ilerlerken biteceği için üzüldüm. Tek kelimeyle harika bir kitap, mükemmel bir anlatım. Herkese tavsiye ederim.

Okunurken aynı anda güldüren, düşündüren, hüzünlendiren ender kitaplardan biri, Tutunamayanlar. Bu kitap hakkında genelde 'Tutunanlar' anlamayabilir denir, bence aksine onlarda en az disconnectus erectuslar (kitapta yeralan, beni en çok güldüren sözcük öbeklerinden biri) kadar kitaba pekala vakif olabilerler/oluyorlar.Hatta tutundukları için kismen vicdan azabı duyuyorlar.

Oğuz Atay'in zekasina, bilgi birikimine hayran olmamak olanaksiz.Onu genç yaşta kaybetmiş olmamız çok üzücü.

Yazar tıpkı Nabokov gibi cümlelerini düşünce hızı ile yazmış, bu da okuyucunun kitabi su gibi okumasina olanak veriyor. Kitap ile igili diyebilecegim tek olumsuz şey: Kurgu bu romanda pek yer almadığı için, kitabi bitirdikten bir müddet sonra neler yaziyordu acaba diye düşünmeniz. Başka bir deyişle hafizada kalan cinsten değil. Ha tabi diyebilirsiniz okurken keyif almak mı, dünyaya bakış açınızın değişmesi mi önemli yoksa bir takim gitti-geldi-gördü-yaptı-etti türü cümleleri hatirlamak mı? Size kalmış...

Tutunamayanlar postmodern edebiyatta gerçek bir başyapıttır kanısındayım. Bu akımın hem öncüsü hem babası olan Oğuz Atay için hem söylenebilecek çok şey var, hem de hiçbir şey yok. Böyle bir söz ve fikir ustası karşısında ne denilebilir ki..Tam anlamıyla kendimi bulduğum bu kitabı herkese tavsiye ediyorum. Tutunamayanları okumamak büyük bir eksiklik bence.

Karakterlerin herbirinin farklı farklı tipler olduğunu düşünüyorsanız bence yanılıyorsunuz. Yazar olan zatı-muhterem coğul olarak kendi içindeki çelişkilerden çıkmazlarından, boheminden, tanımlayamadığı yada tanımladığı ruh daralgılarından birkaç karekter oluşturmuş. Yine kendi içindeki özgüven, cesaret, korkaklık, aidiyet problemi ve dahi birçok şeyi farklı karakterlere yükleyip tanımlamaya çalışmış. Bunu başarmışta. Gerçekten de erekte olunabilmekle sorunu olmayanlar ve zeka yetersizliği çekenler için 'saçma' kabilinden bir sürü boş laf. Kafka'dan ve Gonçarov'un Oblomov'undan birazda Dostoyevski'den hoşlanmışsanız bir Türk yazardan da bu tadı alabilirsiniz. Disconnectuse Erectus (doğru yazımı bu değildir ama) olana selam.

Kitap bazı yerlerde ve bir yerden sonra zorluyor. Güzel bir yemeği abartı derecede yemeye zorlanmak gibi. Tadında bırakılmalıydı. Ama şu var ki yazarın kafası çok başka.

yazar birçok sanatçıya ithamlarda bulunuyor bunu yakalamak için edebiyatçı olmak lazım. yazar kitabı yazarken donanımlı bir kitleye hitap etmek istemiş. hayatında kitap okumamış kişiler bu kitabı okumasın lütfen hiç edersiniz romanı.

Okuması çok zor fakat azmetmek gerekli sizi oradan buraya sürüklüyor.

benim hayatıma derinden etkide bulunmuş eserlerden biri, özellikle de geçiş ve arayış dönemlerindeyken kendinin kim olduğunu bilmez haldeyken, hayatta kendine yer edinmeye çalışıp da bulamazken, kendini gereksiz faydasız bir insan gibi görüp de o intihara en yaklaştığın anlarda, hayatın tüm anlamı yitip gittiği o müstesna anlarda sanki Atay bu kitabı yazmış. Tabi haliyle depresif bir kitap. Ama kendi öz saygı, sevgi, değerimizi yitirdiğimiz o anlarda bile bize inanan, bizi seven ve yokluğumuzun onları derinden yaralayacağı insanların varlığını fark etmek adına da çok güzel bir eser. Ben en çok da bu eserin sadeliğini, hayatın o sıradan akışı içinde Anadolu insanın ruhsal portresini çekebilmesi açısından çok kıymetli ve değerli buluyorum.

Bu kitapla ilgili araftayım, iyi mi kötü mü bilmiyorum

Bir arkadaşının intiharını öğrendiğinde çok şaşıran Turgut, arkadaşını bu noktaya neyin getirdiğini anlamak istiyor, geçmişe dönüyor. Kitap bende "tutunamama" nedenlerini, toplum ve birey olarak tutunmaya çalışanlara karşı kusurlarımı/zı düşündürdü. Rahmetli Selim'in hayatına girmiş olan her figürle birlikte, aynı insanın yeni bir hayat hikayesiyle karşılaşıyorsunuz kitap boyunca. Yazar Oğuz Atay'a hayran olmamak elde değil. Fikriyle, duygusuyla, kurgusuyla bende iz bırakan bir kitap oldu. Tavsiye ediyorum.

Kitaplığımda beklettigim için çok kızdım kendime keşke daha önce okusaydım diye.Tek kelime ile mükemmel.Mutlaka okuyun.

romandan ziyade deneme gibi düşünülebilir. sadece olay örgüsüyle belki bir hikaye kitabı kadar kısadır

Türk edebiyatının baş yapıtlarından biridir. Kitapseverlerin okuması gereken bir kitap diye düşünüyorum. Dili kimi zaman ağır gelse de , sabırla devam edip, kendinizi içinde bulacağınız bir kitap. Gerçekçi karakterleri , aklınıza kazınacak sözleri ile okunası bir romandır.

Bu eser öncesi belki de Oğuz Atay'ın diğer eserleri ile bir hazırlık kampına girilmeli, çünkü bu eser ifade tarzı ve içeriği ile sıradışı. Dönemi için de öyle ve daha sonrası için de, bu sebeple okuması ve takibi zahmetli. Ruh hâli karışık kimselerin hayatlarına şahitlik etme ve onların tutunamayışlarını gözlemleme kolay bir şey değil, zaten bu kitabı genelde benim gibi tutunamayan kimseler tercih ediyor onun için de okuyanı kadar bitiremeyeni de çok bir eser. Okumanız ve bitirebilmeniz temennisi ile...

Okuması zor uzun soluklu okunacak bir eser. Yarım bırakıp devam edilemiyor başlayınca hemen bitirmek lazım

Zorlansamda bitikten sonra iyiki devam etmişim dediğim eser

Okurken uzun süre kendimle başbaşa kalmama neden olan ağır bir kitap

Öncelikle kitabın ismi ile içeriğinin mükemmel bir uyum sağladığını belirtmek istiyorum. Tutunamayanlara başladığım ilk günlerde olayların çok karışık olduğunu düşünüp kitabı yarım bırakmayı çok düşündüm fakat anlatımını kavradıktan sonra sayfalar akıp gitti. Kitaba başlamak isteyenlerin zihinlerinin çok yoğun olmadığı bir dönemde okumaya başlamalarını tavsiye ederim.

Derin ve anlamlı bir eser. Kendimi ve toplumu bu kitap sayesinde daha iyi anladım. İnsanların aslında göründüğü gibi olmadığını onların da birer iç dünyaları ve savaşları olduğunu etkileyici şekilde anlattı. Tutunamayanlar sandığımız dan daha fazla. Ağır olsa bile hayran kaldım. Böyle yazarların olması çok güzel.

Uzun zamandır ertelediğim ve aklımında bir köşesine yer edinen kitaptı.yazarın mizah anlayışı çok farklı. Burcuva sınıfını kendi mizahı ile değerlendirmiş. Okurken düşündüren, altını çizmelik cümleleri bol olan kitaptı. Sıkılabilirsiniz fakat sabırla okumaya değer.

Okuyucusunu bilinçli olarak zorlamak üzerine kurulmuş bir eser. Oğuz Atay a başlamadan önce yazarın hayatı ve sevdiği yazarları gözden geçirmekte fayda var.

Tekrar okuyacağım çok güzel bir kitap. Kitap oldukça içten ve samimi yazılmış. Bunu her sayfada hissediyorsunuz. Hele bir bölüm var ki yazarın aktarımında nokta bile yok, zaten olmamalı da. Çok etkiledi beni

Kalın bir kitap. Ancak modern Türk edebiyatının değerli bir eseri. Oğuz Atay'ın okuduğum ilk kitabı. Diğer kitaplarını da okumaya çalışacağım.

Tutunamayanlar, her yaşta ayrı bir tat bırakan bir başyapıttır. 10 küsur yıl önce tanıştım Tutunamayanlar ile ve hala açık ara en favorimdir kendisi.

Kitabın içeriği, anlatımı, alıntıları diğer okuduğumun romanlardan çok farklı. Belli bir akışta devam ederken bir anda bambaşka bir ruha bürünüyor anlatım. Bu kitabı yarım bırakanların neden yarım bıraktığını anlayabiliyorum.

Hayatın içine bir türlü girememiş insanların monologları...
Alıntılar, çok çok alıntılar...
Üstü kapalı psikolojik değerlemeler...

Bu kitapta kural yok. Bir labirentin içinde gibi hissettirip, ancak dayanabilenler için güzel bir son var.

Olricle alıntılar ilgimi çekmişti.Yorumlara bakılırsa bayağı güzel bir kitap